Vertaling van "andere slachtoffers van misleidende praktijken hiervan aangifte " (Nederlands → Frans) :

4. benadrukt dat de informatie-uitwisseling tussen de lidstaten verbetering behoeft; verzoekt alle lidstaten een nationaal contactpunt op te zetten of aan te wijzen waar bedrijven en andere slachtoffers van misleidende praktijken hiervan aangifte kunnen doen en waar zij informatie over gerechtelijke en buitengerechtelijke rechtsmiddelen alsmede hulp en deskundig advies kunnen krijgen met het oog op het voorkomen en aanpakken van diverse vormen van fraude; is van mening dat elk contactpunt een databank moet bijhouden waarin alle soorten misleidende marketingpraktijken worden geregistreerd, met inbegrip van gemakkelijk te begrijpen voorbeelden; verzoekt de Commissie, rekening houdend met de budgettaire beperkingen, de coördinatie te verzorgen voor een soepele uitwisseling van informatie tussen de nationale databanken, o.a. door faciliterend op te treden bij de inrichting van een systeem voor vroegtijdige waarschuwing over nieuw ontdekte praktijken;
4. souligne qu'il est nécessaire d'améliorer l'échange d'informations entre les États membres; demande à tous les États membres de mettre en place ou de désigner un point de contact national auquel les entreprises et les autres victimes de pratiques trompeuses puissent signaler ces pratiques, et auprès duquel elles puissent obtenir des informations sur les voies de recours judiciaires et extrajudiciaires, ainsi qu'assistance et expertise en matière de prévention et de lutte contre diverses formes de fraude; estime que chaque point de contact devrait tenir une base de données qui recense tous les types de pratiques commerciales trompeuses et propose des exemples faciles à comprendre; demande à la Commission de garantir la coordination nécessaire à un échange fluide d'informations provenant des bases de données nationales, notamment en facilitant la mise en place d'un système d'alerte rapide qui permette d'identifier les nouvelles pratiques, tout en tenant compte des restrictions budgétaires;

I. overwegende dat deze praktijken niet altijd worden gerapporteerd, aangezien de slachtoffers van misleidende marketingpraktijken zich vaak schamen en geen aangifte van dergelijke praktijken doen bij de handhavingsinstanties of aan betalingsverzoeken voldoen; overwegende dat het daarom van het grootste belang is dat die instanties het eenvoudiger maken om aangifte te doen, en voldoende prioriteit aan dergelijke gevallen toekennen;
I. considérant que ces pratiques sont sous-évaluées, étant donné que les victimes de pratiques commerciales trompeuses éprouvent souvent un sentiment de honte et s'abstiennent de signaler ces agissements aux autorités répressives compétentes ou exécutent les demandes de paiement; considérant que, dans ces conditions, il est de la plus haute importance que ces autorités facilitent le signalement de telles affaires et leur accordent un degré suffisant de priorité;

36. is voorstander van de invoering en verdere uitbreiding van telefonische-hulpdienstsystemen voor het melden van misdrijven en illegale inhoud en illegaal gedrag, waarbij onder andere rekening wordt gehouden met de ervaring van het Europese telefonische meldpunt voor vermiste kinderen, alsook met de nationale vroegtijdige waarschuwingssystemen en het European Child Alert Automated System; benadrukt echter dat bij elk onmiddellijk strafrechtelijk ingrijpen op basis van een aangifte een evenwicht moet worden gevonden tussen enerzijds de rechten van de potentiële slachtoffers en de positieve verplichting van de lidstaat krachtens de artikelen 2 en 8 van het EVRM en, anderzijds, zoals reeds benadrukt in de jurisprudentie van het EVRM, de rechten van de verdachte; verzoekt de lidstaten en de Commissie in dit verband te komen beproefde praktijken uit te wisselen op het gebied van het onderzoek naar en de strafrechtelijke vervolging van misdrijven tegen kinderen in de digitale wereld; herinnert eraan dat artikel 8 van het voorstel van de Commissie voor een algemene verordening inzake gegevensbescherming (COM(2012)0011) specifieke waarborgen bevat voor de verwerking van persoonsgegevens van kinderen, zoals de verplichte toestemming van de ouders voor het verwerken van de gegevens van kinderen jonger dan dertien jaar;
36. soutient l'introduction et le renforcement de lignes d'assistance téléphonique pour signaler les crimes et les comportements et contenus illégaux, en tenant compte, notamment, de l'expérience avec la ligne directe européenne pour les enfants disparus, ainsi que des systèmes nationaux d'alerte rapide et le système européen automatisé d'alerte en cas de disparition d'enfant; insiste cependant sur le fait que toute action pénale immédiate intentée sur la base du signalement doit respecter un équilibre entre, d'une part, les droits des victimes potentielles et l'obligation de réagir imposée aux États membres par les articles 2 et 8 de la convention européenne des droits de l'homme, comme cela a déjà été souligné dans la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, et, d'autre part, les droits du suspect; à cet égard, demande aux États membres et à la Commission de procéder à un échange de bonnes pratiques en ce qui concerne l'enquête sur les actes criminels perpétrés contre les enfants dans le monde numérique et les poursuites contre les auteurs de ces actes; rappelle que l'article 8 de la proposition de la Commission sur un règlement général en matière de protection des données à caractère personnel (COM(2012)0011) contient des dispositions spécifiques concernant le traitement des données à caractère personnel relatives aux enfants, notamment le consentement obligatoire des parents en vue du traitement de données relatives à des enfants âgés de moins de 13 ans;

L. overwegende dat afpersing en woeker twee praktijken zijn waarmee de georganiseerde criminaliteit de legale economie infiltreert, elke vorm van vrije markt ernstig verstoort en de rechten van burgers, ondernemers, werknemers en beroepsbeoefenaars beknot; voorts overwegende dat uit de door de Commissie gefinancierde studie van Transcrime uit 2008 getiteld „Afpersing: de noodzaak van een instrument ter bestrijding van de activiteiten van de georganiseerde criminaliteit”, is gebleken dat in ten minste de helft van de EU-lidstaten deze vorm van criminaliteit zorgwekkende proporties heeft aangenomen en in de andere helft op grote schaal voorkomt; overwegende dat er een rechtstreeks verband bestaat tussen de verspreiding van afpersing en de mate waarin de georganiseerde criminaliteit controle uitoefent over een gebied en over de economie, de ondernemingen en de politieke activiteiten aldaar; overwegende dat het voor een effectieve bestrijding van afpersing in de eerste plaats noodzakelijk is de slachtoffers aan te moedigen tot het doen van aangifte en erop toe te zien dat officiële instanties actief optreden;
L. considérant que l'extorsion, le racket et l'usure figurent parmi les méthodes permettant aux organisations criminelles d'infiltrer l'économie légale, altérant gravement toute forme de libre marché et réduisant les droits des citoyens, des entrepreneurs, des travailleurs et autres professionnels; que l'étude réalisée en 2008 par Transcrime et financée par la Commission, intitulée «Studio sul racket estorsivo: la necessità di uno strumento per contrastare le attività del crimine organizzato », indique que ce phénomène prend une ampleur alarmante dans au moins la moitié des États membres de l'Union européenne et s'est largement implantée dans l'autre moitié; que la diffusion des pratiques d'extorsion est directement liée à l'étendue de l'emprise des organisations criminelles sur un pays et les activités économiques, commerciales et politiques de ce dernier; que la lutte efficace contre l'extorsion de fonds doit commencer en incitant les victimes à la dénoncer ainsi qu'en assurant une forte présence des autorités officielles sur le territoire;

L. overwegende dat afpersing en woeker twee praktijken zijn waarmee de georganiseerde criminaliteit de legale economie infiltreert, elke vorm van vrije markt ernstig verstoort en de rechten van burgers, ondernemers, werknemers en beroepsbeoefenaars beknot; voorts overwegende dat uit de door de Commissie gefinancierde studie van Transcrime uit 2008 getiteld 'Afpersing: de noodzaak van een instrument ter bestrijding van de activiteiten van de georganiseerde criminaliteit', is gebleken dat in ten minste de helft van de EU-lidstaten deze vorm van criminaliteit zorgwekkende proporties heeft aangenomen en in de andere helft op grote schaal voorkomt; overwegende dat er een rechtstreeks verband bestaat tussen de verspreiding van afpersing en de mate waarin de georganiseerde criminaliteit controle uitoefent over een gebied en over de economie, de ondernemingen en de politieke activiteiten aldaar; overwegende dat het voor een effectieve bestrijding van afpersing in de eerste plaats noodzakelijk is de slachtoffers aan te moedigen tot het doen van aangifte en erop toe te zien dat officiële instanties actief optreden;
L. considérant que l'extorsion, le racket et l'usure figurent parmi les méthodes permettant aux organisations criminelles d'infiltrer l'économie légale, altérant gravement toute forme de libre marché et réduisant les droits des citoyens, des entrepreneurs, des travailleurs et autres professionnels; que l'étude réalisée en 2008 par Transcrime et financée par la Commission, intitulée "Studio sul racket estorsivo: la necessità di uno strumento per contrastare le attività del crimine organizzato", indique que ce phénomène prend une ampleur alarmante dans au moins la moitié des États membres de l'Union européenne et s'est largement implantée dans l'autre moitié; que la diffusion des pratiques d'extorsion est directement liée à l'étendue de l'emprise des organisations criminelles sur un pays et les activités économiques, commerciales et politiques de ce dernier; que la lutte efficace contre l'extorsion de fonds doit commencer en incitant les victimes à la dénoncer ainsi qu'en assurant une forte présence des autorités officielles sur le territoire;