Dat betekent dat de wetgever een aantal discriminatiegronden als prioritair kan beschouwen, maar niet dat de internationale teksten die ook andere discriminatiegronden viseren, niet meer van toepassing zouden zijn.
Cela signifie que le législateur peut choisir un certain nombre de motifs qu'il juge prioritaires, mais cela ne signifie pas que les textes internationaux qui visent d'autres motifs ne seraient plus applicables.
