De heer Cheron stelt vast dat de vorige spreker op een onsamenhangende wijze voortdurend andere bronnen citeert — een krant, een parlementslid, een magistraat, .Men kan zich afvragen of hij zelf wel een gefundeerde mening heeft.
M. Cheron constate que le précédent intervenant cite constamment, et de façon décousue, des sources différentes: un journal, un parlementaire, un magistrat, etc.
