Traduction de «ambtenarenposten pas mogen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

op ethische gronden mogen (namelijk mogen weigeren)
bénéficier de la clause de conscience

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

Omschrijving: Een stoornis, doorgaans voor het eerst aan het licht tredend tijdens de vroege kindertijd (en altijd ruim voor de puberteit), gekenmerkt door een niet voorbijgaand en intens onbehagen over de toegewezen sekse, samen met een wens te behoren tot (of vol te houden dat men behoort tot) de andere sekse. Er bestaat een voortdurende preoccupatie met de kleding en activiteiten van de andere sekse en verwerping van de eigen sekse. De diagnose vereist een ernstige verstoring van de normale genderidentiteit; louter jongensachtig gedrag bij meisjes of meisjesachtig gedrag bij jongens is niet genoeg. Genderidentiteitsstoornissen bij personen die de puberteit hebben bereikt of bereiken, mogen niet hier geklasseerd worden, maar onder F66.-.
Définition: Trouble se manifestant habituellement pour la première fois dans la première enfance (et toujours bien avant la puberté), caractérisé par une souffrance intense et persistante relative au sexe assigné, accompagné d'un désir d'appartenir à l'autre sexe (ou d'une affirmation d'en faire partie). Les vêtements et les activités propres au sexe opposé et un rejet de son propre sexe sont des préoccupations persistantes. Il faut qu'il existe une perturbation profonde de l'identité sexuelle normale pour porter ce diagnostic; il ne suffit pas qu'une fille soit simplement un garçon manqué ou qu'un garçon soit une fille manquée . Les troubles de l'identité sexuelle chez les individus pubères ou pré-pubères ne doivent pas être classés ici, mais en F66.-.

zij mogen niet met elkaar worden gecompenseerd
sans contraction entre elles

regeling krachtens welke deviezen mogen worden behouden
système de non-rétrocession de devises

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Deze prioriteit betekent onder meer dat de uitgaven van de Europese instellingen moeten worden afgestemd op de fundamentele taken, dat verzoeken voor extra begrotingsmiddelen en ambtenarenposten pas mogen worden gesteund als alle mogelijkheden van herverdeling van middelen en posten binnen het kader van de bestaande begroting grondig zijn onderzocht, dat nieuwe initiatieven pas steun mogen krijgen als de gevolgen voor de begroting zijn beoordeeld en interinstitutioneel wordt samengewerkt ten behoeve van een zuinig en effectief gebruik van de begrotingsmiddelen.
Elle implique notamment de concentrer les dépenses institutionnelles de l’UE sur des tâches fondamentales; de ne soutenir les demandes de nouvelles requêtes budgétaires et de postes permanents qu’après avoir évalué la possibilité de redistribuer des ressources et du personnel dans le cadre du budget existant; et de n’approuver de nouvelles initiatives qu’à la suite d’une évaluation de leur impact sur le budget et la coopération institutionnelle, afin de garantir une utilisation économique et efficace des ressources du budget.