Naar het oordeel van de verzoekende partij voor de Raad van State biedt die tweede doelstelling geen of althans geen afdoende doelstelling van hoger algemeen belang waarmee de ongelijke behandeling kan worden verantwoord (zie het arrest van het Hof nr. 18/90 van 23 mei 1990).
A l'estime de la partie requérante devant le Conseil d'Etat, ce second objectif ne cherche pas à sauvegarder un intérêt public supérieur ou du moins pas suffisamment, susceptible de justifier le traitement inégal (voy. l'arrêt de la Cour n° 18/90 du 23 mai 1990).