Traduction de «afzonderlijk belastbare belastingplichtigen » (Néerlandais → Français) :

« Wanneer verscheidene afzonderlijk belastbare belastingplichtigen deel uitmaken van hetzelfde gezin, worden de in artikel 136 vermelde personen die eveneens van dat gezin deel uitmaken, beschouwd als ten laste van de belastingplichtige die in feite aan het hoofd van dat gezin staat.
« Lorsque plusieurs contribuables imposables distinctement font partie d'un même ménage, les personnes visées à l'article 136 qui font également partie de ce ménage sont considérées comme étant à charge du contribuable qui assume en fait la direction du même ménage.

De verwijzende rechter vraagt of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij erin voorziet dat de vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil, heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbare tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk worden belast, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als die vergoedingen toekomen aan werknemers die onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut ressorteren, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief kunnen worden belast.
Le juge a quo demande si la disposition en cause est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant que cette disposition prévoit que les indemnités perçues pour cause d'incapacité temporaire de travail dont le paiement n'a eu lieu, par le fait d'une autorité publique ou de l'existence d'un litige, qu'après l'expiration de la période imposable à laquelle elles se rapportent effectivement ne sont soumises à une imposition distincte, plus précisément au taux moyen afférent à l'ensemble des revenus imposables de la dernière année antérieure pendant laquelle le contribuable a eu une activité professionnelle normale, que si ces indemnités sont dues à des travailleurs relevant de la législation relative aux contrats de travail ou d'un statut légal ou réglementaire similaire, alors que les indemnités pour cause d'incapacité temporaire de travail qui sont dues à d'autres contribuables, comme les entrepreneurs indépendants ou les titulaires de professions libérales, dans les mêmes circonstances, ne peuvent être imposées qu'au taux progressif.

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 29 september 2014 in zake Werner De Clippel en Melinda Capalad tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 oktober 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 171, 5°, b, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (versie aanslagjaar 2008) het gelijkheidsbeginsel zoals vastgelegd in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat conform deze bepaling de vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbaar tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk belast worden, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als deze vergoedingen toekomen aan werknemers vallende onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief kunnen belast worden ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 29 septembre 2014 en cause de Werner De Clippel et Melinda Capalad contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 8 octobre 2014, le Tribunal de première instance de Flandre orientale, division Gand, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 171, 5°, b), du Code des impôts sur les revenus 1992 (version applicable à l'exercice d'imposition 2008) viole-t-il le principe d'égalité consacré par les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que, conformément à cette disposition, les indemnités perçues pour cause d'incapacité temporaire de travail dont le paiement n'a eu lieu, par le fait d'une autorité publique ou de l'existence d'un litige, qu'après l'expiration de la période imposable à laquelle elles se rapportent effectivement ne sont soumises à une imposition distincte, plus précisément au taux moyen afférent à l'ensemble des revenus imposables de la dernière année antérieure pendant laquelle le contribuable a eu une activité professionnelle normale, que si ces indemnités sont dues à des travailleurs relevant de la législation relative aux contrats de travail ou d'un statut légal ou réglementaire similaire, alors que les indemnités pour cause d'incapacité temporaire de travail qui sont dues à d'autres contribuables, comme les entrepreneurs indépendants ou les titulaires de professions libérales, dans les mêmes circonstances, ne sont imposables qu'au taux progressif ?

1. Met ingang van 1 januari 2012 verlenen de lidstaten de belastingplichtigen in ieder afzonderlijk geval het recht om ter zake van een van de in artikel 135, lid 1, punten a) tot en met g bis ), bedoelde diensten, indien deze worden verleend aan een andere belastbare partij met zetel in dezelfde lidstaat dan wel elders in de Gemeenschap, voor belastingheffing te kiezen.
1. À compter du 1 janvier 2012, les États membres accordent, au cas par cas, aux assujettis le droit d'opter pour la taxation d'un des services visés à l'article 135, paragraphe 1, points a) à g bis) , fourni à un autre assujetti établi dans le même État membre ou ailleurs dans la Communauté .

1. Met ingang van 1 januari 2012 verlenen de lidstaten de belastingplichtigen in ieder afzonderlijk geval het recht om ter zake van een van de in artikel 135, lid 1, punten a) tot en met g bis), bedoelde diensten, indien deze worden verleend aan een andere belastbare partij met een zetel in het eigen land dan wel in het overige gebied van de Gemeenschap voor belastingheffing te kiezen.
1. À compter du 1 janvier 2012, les États membres accordent, au cas par cas, aux assujettis le droit d'opter pour la taxation d'un des services visés à l'article 135, paragraphe 1, points a) à g bis), fourni à un autre assujetti établi sur le territoire national ou sur un autre territoire de la Communauté.

Zelfs als men ervan zou uitgaan dat de twee categorieën van belastingplichtigen vergelijkbaar zijn, genieten de natuurlijke personen, volgens de Ministerraad, geenszins een onverantwoord voordeel : de belasting op een verdoken winst zal voor de vennootschap leiden tot « de inkohiering van de afzonderlijke aanslag van 309 pct (aftrekbaar als beroepskosten die niet in aanmerking worden genomen bij deze berekening) wat inhoudt dat, voor een totale economische kostensom van 100, de vennootschap een bedrag kan uitkeren van 100 -[100 x 309/(100 + 309)] = 24,45 verdoken winsten, na aftrek van de afzonderlijke aanslag van 75,55 die daarop betrekking heeft[; in] de personenbelasting zal de vaststelling van de verdoken ontvangsten voor een bedrag gelijk aan 100 de verhoging tot gevolg hebben van de belastbare winsten en, correlatief, van de sociale bijdragen van de zelfstandige, dus in het geval van sociale bijdragen vastgesteld op 20,2 pct. en van een aanslag in de personenbelasting tegen 60,61 pct (55 pct. x 1,07 PB/Gem. x 1,03 aanvullende crisisbijdrage), een belasting van [(100 -20,2) x 0,6061] = 48,36 en een nettoresultaat van [100 - (20,2 + 48,36)] = 31,44 ».
Même si l'on admettait que les deux catégories de redevables sont comparables, les personnes physiques ne bénéficient nullement, selon le Conseil des ministres, d'un avantage injustifié : la taxation d'un bénéfice dissimulé entraînera pour la société « l'enrôlement de la cotisation distincte de 309 p.c (déductible à titre de frais professionnels dont il est fait abstraction pour le présent calcul) ce qui implique que, pour un coût économique total de 100, la société peut distribuer un montant de 100 - [100 X 309/(100 + 309)] = 24,45 de bénéfices dissimulés, après soustraction de la cotisation distincte de 75,55 y afférente[; à] l'impôt des personnes physiques, la détermination de recettes dissimulées pour un montant équivalent de 100 aura pour conséquence l'augmentation des bénéfices imposables et corrélativement des cotisations sociales de travailleur indépendant, soit dans l'hypothèse de cotisations sociales fixées à 20,2 p.c. et d'une imposition à l'impôt des personnes physiques au taux de 60,61 p.c (55 p.c. X 1,07 d'IPP/Com.

2° De inkomsten en opbrengsten uit roerende goederen en kapitalen en de daarmee gelijkgestelde diverse inkomsten waarvoor moest - en nog moet - worden verzaakt aan de heffing van de roerende voorheffing aan de bron (omdat het praktisch onmogelijk was - en nog is - de voorheffing aan de bron te heffen), moeten de aan de personenbelasting onderworpen belastingplichtigen (de andere overigens evenzeer) verder vermelden in hun jaarlijkse belastingaangifte, maar die inkomsten worden niet meer samengeteld met de andere belastbare inkomsten; zij worden afzonderlijk belast tegen 25 % (nieuw tarief van de roerende voorheffing), tenzij, ook hier, het gezamenlijk belasten van alle belastbare inkomsten (met inbegrip van alle inkomsten en opbrengsten van roerende goederen en kapitalen en alle daarmee gelijkgestelde diverse inkomsten) voor de betrokken belastingplichtige voordeliger is» (Parl. St., Kamer, 1983-1984, nr. 758/1, pp. 1-2).
2° Les revenus et produits de capitaux et biens mobiliers et les revenus divers y assimilés sur lesquels il a dû être - et il sera encore - renoncé à la perception du précompte mobilier à la source (parce qu'il était - et il est encore - pratiquement impossible de faire percevoir ce précompte à la source) devront, par continuation, être mentionnés par les contribuables assujettis à l'impôt des personnes physiques (et par les autres aussi d'ailleurs) dans leur déclaration annuelle à cet impôt, mais ces revenus ne seront plus « globalisés » avec les autres revenus imposables; ils feront l'objet d'une taxation distincte au taux de 25 p.c (nouveau taux du précompte mobilier), sauf, ici aussi, si le régime de la globalisation de tous les revenus imposables (y compris tous les revenus et produits de capitaux et biens mobiliers et tous les revenus divers y assimilés) est plus favorable au contribuable concerné» (Doc. parl., Chambre, 1983-1984, n° 758/1, pp. 1-2).

Voor het jaar van huwelijk worden belastingplichtigen, krachtens artikel 126, § 2, 1° WIB 1992, als alleenstaanden belast Zij moeten dus ieder van hen een afzonderlijke aangifte indienen met vermelding van de inkomsten die hen tijdens het belastbare tijdperk werden betaald of toegekend.
En vertu de l'article 126, § 2, 1° CIR 1992, les contribuables sont imposés comme isolés pour l'année du mariage.