Traduction de «administratie heeft overigens » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Administratie die een vordering heeft | Spoorweg die een vordering heeft
administration créancière | administration créditrice

Administratie die een schuld heeft | Spoorweg die een schuld heeft
administration débitrice

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De afdeling wetgeving van de Raad van State heeft overigens een tegenstrijdigheid opgemerkt tussen de memorie van toelichting, waarin wordt uitgegaan van de idee dat de belastingplichtige is ingelicht door de buitenlandse administratie, en de uitleg van de gemachtigde die stelt dat de kennisgeving aan de belastingplichtige problemen kan doen rijzen voor de buitenlandse administratie (ibid.).
La section de législation du Conseil d'Etat a par ailleurs relevé une contradiction entre l'exposé des motifs, qui part de l'idée que le contribuable a été informé par l'administration étrangère, et les explications du délégué, qui considère que l'information du contribuable peut poser problème à l'administration étrangère (ibid.).

Een deel van die kosten werden de voorgaande jaren niet ontvangen, wat er overigens toe geleid heeft dat de administratie het College gevraagd heeft een procedure in te stellen ter " annulering van vastgestelde rechten" .
Une partie de ces frais n'ont en effet pas été perçus dans les années antérieures ce qui a d'ailleurs amené l'administration à demander au Collège de décider de la mise en oeuvre de procédure d' « annulation de droits constatés ».

1. Mijn standpunt, dat overigens uitdrukkelijk in het strategisch plan van de Algemene administratie van de Fiscaliteit wordt opgenomen, is dat de belastingplichtige maximaal en bij voorkeur automatisch moet krijgen waarop hij recht heeft.
1. Ma position, qui figure d'ailleurs expressément dans le plan stratégique de l'Administration générale de la Fiscalité, est que le contribuable doit recevoir au maximum et de préférence automatiquement ce à quoi il a droit.

Dat is overigens ook het standpunt van het openbaar ministerie bij het Hof van Cassatie in zijn conclusies voorafgaand aan het arrest F.11.0069.F van het Hof van Cassatie van 27 april 2012. 5. De voorbereidende werkzaamheden van de wetten tot hervorming van de fiscale procedures van maart 1999 of een vergelijking met de bijzondere aanslagtermijnen inzake inkomstenbelastingen zijn van geen nut om de zeer talrijke controversen in de rechtspraak in verband met de verjaringstermijn van zeven jaar inzake btw te trancheren. Indien men, op het vlak van de btw, de rechtszekerheid , de toepasbaarheid van de termijn van zeven jaar en de strijd tegen fiscale fraude wil veiligstellen, verdient het dan geen aanbeveling artikel 81bis, § 1 van het Wetboek van de Btw te herschrijven, en bovendien onder de verschillende bepalingen dezelfde begrippen te gebruiken om dezelfde categorieën van overtredingen te omschrijven? Zou die gelegenheid niet moeten worden aangegrepen om de verwachte verduidelijkingen aan te brengen met betrekking tot de voorwaarden voor de toepassing van de bepalingen inzake verjaringen die terug te vinden zijn in hoofdstuk XIII van het Wetboek van de Btw (artikelen 81 tot 83), met inbegrip van de voorwaarde met betrekking tot de kennisgeving van de aanwijzingen van belastingontduiking die vreemd genoeg in een ander hoofdstuk terug te vinden is, en om de gebruikte begrippen te omschrijven ("waarvan de administratie kennis heeft gekregen", "aantonen", "rechtzetting", "voldoening van de belasting", enz., zoals door de commentatoren wordt gevraagd?
Afin de garantir en TVA la sécurité juridique, l'applicabilité des délais de sept ans et la lutte contre la fraude fiscale, ne conviendrait-il pas de réécrire l'article 81bis, §1er, du Code de la TVA, en utilisant de surcroît sous les différentes dispositions les mêmes termes pour décrire les mêmes catégories d'infractions, et cette initiative ne devrait-elle pas être mise à profit pour apporter les précisions attendues en ce qui concerne les conditions d'application des dispositions en matière de prescriptions reprises sous le chapitre XIII du Code de la TVA (articles 81 à 83), y compris la condition relative à la notification des indices de fraude assez curieusement reprise sous un autre chapitre et pour définir les notions qui y sont utilisées ("venus à la connaissance", "faire apparaître", "redressement", "application de la taxe", etc.), comme le souhaitent les commentateurs?

Overigens is het, in de door het geachte lid bedoelde situatie aangaande de toepassing van de verjaringstermijnen volgens het arrest van het Hof van Cassatie van 27 april 2012 dat alleen het artikel 81bis, § 1, tweede lid, 3°, van het Wetboek betrof (bewijskrachtige gegevens, waarvan de administratie kennis heeft gekregen), de bedoeling om over te gaan tot zo'n wijziging van artikel 81bis, § 1, tweede lid, van het Btw-Wetboek zodat aan dat artikel terug de interpretatie wordt verleend volgens dewelke de bewijskrachtige gegevens, maar ook de van het buitenland overgemaakte informatie, de rechtsvordering of de kennisgeving van de vermoedens van belastingontduiking zich niet moeten situeren binnen de termijn van drie jaar opdat de vordering tot voldoening slechts na het verstrijken van het zevende kalenderjaar zou zijn verjaard.
Par ailleurs, dans la situation visée par l'honorable membre en matière d'application des délais de prescription suite à l'arrêt de la Cour de cassation du 27 avril 2012 qui concernait uniquement le cas visé à l'article 81bis, § 1er, alinéa 2, 3°, du Code (éléments probants venus à la connaissance de l'administration), l'intention est de procéder à une modification de l'article 81bis, § 1er, alinéa 2, du Code de la TVA de façon à restituer à cet article l'interprétation selon laquelle les éléments probants mais aussi l'information transmise de l'étranger, l'action judiciaire ou la notification des indices de fraude fiscale ne doivent pas se situer dans le délai de trois ans afin que l'action en recouvrement ne soit prescrite qu'à l'expiration de la septième année civile.

In deze overweging ligt tevens de voedingsbodem voor de verantwoording van de maatregel waarvan sprake in de §§ 3 en 4 van artikel 11 in ontwerp, krachtens hetwelk de mandataris die na afloop van de beoordeling die verricht zal worden op grond van artikel 11, § 1, van het ontwerp-besluit, de vermelding zeer gunstig of gunstig heeft gekregen en die bij de eerste toepassing van het ontwerp-besluit aangewezen wordt bij mandaat te begeven betrekking na afloop ervan definitief benoemd wordt in een graad van dezelfde rang als de rang van het ambt dat hij in dat kader uitgeoefend zal hebben Die bepaling heeft als gevolg dat de situatie van betrokkenen in de administratie gestabiliseerd wordt na afloop van het eerste mandaat dat ze overeenkomstig het ontwerp-besluit uitgeoefend zullen hebben, wat overigens ten minste het tweede mandaat zal zijn dat ze uitgeoefend zullen hebben.
C'est également cet ordre de considération qui est susceptible de justifier la mesure prévue aux §§ 3 et 4 de l'article 11 en projet, en vertu de laquelle le mandataire ayant obtenu à l'issue de l'évaluation qui sera réalisée sur la base de l'article 11, § 1 de l'arrêté en projet, la mention très favorable ou la mention favorable et qui est désigné, à l'occasion de la première application de l'arrêté en projet, à un emploi à pourvoir par mandat, est, à l'issue de ce mandat, nommé définitivement à un grade de rang identique à celui de la fonction qu'il aura exercée dans ce cadre.

Ik denk overigens dat, onder voorbehoud van de inschatting door uw administratie, we niet de bevoegdheid hebben om de agenda te wijzigen, aangezien deze op uw gezag is vastgesteld toen u de plenaire vergadering heeft hervat.
Je pense d'ailleurs que, sous réserve de l'appréciation de votre administration, nous n'avons pas compétence pour modifier l'ordre du jour, qui a été fixé sous votre autorité lorsque vous avez rouvert la séance plénière.

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964, en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?

Mijn administratie heeft overigens andere acties opgezet, zoals een raadpleging van en een nauwe samenwerking met andere administraties.
Par ailleurs, mon administration a initié d'autres actions, à savoir une consultation et une coopération étroite avec d'autres administrations.