Morgen zal ook de president van de Bondsrepub
liek Duitsland daar aanwezig zijn. Als Duitsers zestig jaar na de dag van de bevrijding van Auschwitz samen met anderen kunnen herdenken, als een Duitser als voorzitter van
een multinationale parlementsfractie daar naar toe kan reizen om zich samen met collega’s uit andere landen – uit Rusland, uit Polen, uit Israël, uit Frankrijk, uit Italië en vele andere landen –over te geven aan overdenking en herinnering en de slachtoffers al herinnerend een deel van hun waardigheid terug te geven, dan
...[+++] hebben we dat aan de Europese Unie te danken.
Le fait que les Allemands puissent, 60 années après la libération d’Auschwitz, se joindre à d’autres pour commémorer cet événement, le fait qu’un Allemand puisse s’y rendre en tant que président d’un groupe parlementaire multinational et puisse, en s’associant à ses homologues d’autres pays - la Russie, la Pologne, Israël, la France et l’Italie, pour n’en citer que quelques-uns - prendre part à un instant de recueillement, commémorer les victimes et, ce faisant, leur rendre une part de leur dignité, tout cela, c’est quelque chose que nous devons à l’Union européenne.
