Traduction de «aanvullende beleidsinstrumenten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

beleidsinstrument | beleidsinstrumenten
instrument politique

klanten raad geven over aanvullende diensten voor voertuigen | klanten advies geven over aanvullende diensten voor voertuigen | klanten adviseren over aanvullende diensten voor voertuigen
conseiller des clients sur des services supplémentaires liés à l’achat d’un véhicule

aanvullend diervoeder | aanvullend samengesteld voeder | aanvullend veevoeder
aliment complémentaire des animaux

aanvullende uitkering [ aanvullende prestatie ]
allocation complémentaire [ prestation complémentaire ]

aanvullende productgerichte steun [ aanvullende produktgerichte steun ]
aide complémentaire aux produits

dubbel beroep [ aanvullend werk ]
double occupation [ activité complémentaire | cumul d'emplois ]

aanvullende en aangepaste begroting | aanvullende en gewijzigde begroting
budget rectificatif et supplémentaire | Budget Rectificatif Supplémentaire | BRS [Abbr.]

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

Omschrijving: Dissociatieve stupor wordt gediagnosticeerd op basis van een ernstige vermindering of afwezigheid van willekeurige bewegingen en normale reacties op externe stimuli, zoals licht, geluid en aanraking, maar lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen aanwijzingen voor een lichamelijke oorzaak aan het licht. Daarenboven zijn er positieve aanwijzingen voor een psychogene oorzaak in de vorm van recente stressvolle gebeurtenissen of problemen.
Définition: Le diagnostic de stupeur repose sur la présence d'une diminution importante ou d'une absence des mouvements volontaires et d'une réactivité normale à des stimuli externes tels que la lumière, le bruit, ou le toucher, mais l'examen clinique et les examens complémentaires ne mettent en évidence aucun élément en faveur d'une cause physique. Par ailleurs, on dispose d'arguments en faveur d'une origine psychogène du trouble, dans la mesure où il est possible de mettre en évidence des événements ou des problèmes stressants récents.

aanvullende gasstromen aansteken | bijkomende gasstromen aansteken
allumer des jets de gaz auxiliaires

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Hierbij bereikte men een consensus over de behoefte aan aanvullende beleidsinstrumenten van de Europese Unie ter beperking van de aan GBP's verbonden gevaren.
De l'avis général, la Communauté européenne devait « se doter de nouveaux moyens d'action pour réduire les risques liés aux produits phytopharmaceutiques».

De lidstaten kunnen gebruikmaken van andere aanvullende beleidsinstrumenten, zowel aan de vraag- als aan de aanbodzijde, zoals reguleringsmaatregelen om de financiële markten beter te laten functioneren, maatregelen ter verbetering van het ondernemingsklimaat, adviesdiensten inzake investeerbaarheid of overheidsinvesteringen die in overeenstemming zijn met het criterium van de marktdeelnemer in een markteconomie.
Il leur est également possible d’agir aussi bien sur l’offre que sur la demande en recourant à d’autres instruments d’intervention complémentaires, tels que les mesures de régulation visant à simplifier le fonctionnement des marchés financiers, les mesures destinées à améliorer l’environnement des entreprises et les services de conseils en matière de préparation à l’investissement ou des investissements publics satisfaisant au critère de l’opérateur en économie de marché.

47. verzoekt de Commissie minimumeisen vast te stellen voor een geharmoniseerd model, een geharmoniseerde methodiek en een geharmoniseerd evaluatieproces voor nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie; merkt op dat dit een vermindering van de administratieve lasten voor de lidstaten tot gevolg zal hebben, de garantie biedt dat de nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie adequaat zijn opgezet en het opmaken van vergelijkende analyses zal vergemakkelijken; is van mening dat deze geharmoniseerde opzet en deze geharmoniseerde methodiek nopen tot een indeling per sector en dat daarbij een duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds in een eerder stadium door lidstaten toegepaste beleidsinstrumenten en -maatregelen op het gebied van energie-efficiëntie, en anderzijds nieuwe en aanvullende beleidsmaatregelen en acties op dit terrein; wijst op de desbetreffende bepalingen van de voorgestelde richtlijn inzake bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen; benadrukt dat de controle door de Commissie en - zonodig - de afwijzing van de nationale actieplannen op het moment van de indiening ervan garant zou staan voor een betere kwaliteit van de uitvoering in de latere stadia; pleit voor coördinatie van nationale actieplannen en rapporten in het kader van de respectieve wetgevingsinstrumenten die verband houden met de klimaatveranderingsdoelstellingen; roept de Commissie op de nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie over en weer te vergelijken met andere nationale actieplannen en rapporten op dit terrein, waaronder de documenten die zijn ingediend in het kader van het Kyoto-protocol en van de documenten inzake nationale strategische referentiekaders voor structuurfondsen;
47. demande à la Commission de fixer les exigences minimales d'un modèle, d'une méthodologie et d'une procédure d'évaluation harmonisés des plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique; note que cela permettra d'alléger la charge administrative pesant sur les États membres, de veiller au bien-fondé des plans d'action nationaux et de faciliter les analyses comparatives; estime que ce modèle et cette méthodologie harmonisés nécessitent une subdivision en chapitres sectoriels et doivent établir une nette distinction entre, d'une part, les politiques et les actions adoptées antérieurement par les États membres dans ce domaine et, d'autre part, les politiques et actions nouvelles revêtant un caractère complémentaire; renvoie aux dispositions correspondantes de la proposition de directive relative à la promotion de l'utilisation de l'énergie produite à partir de sources renouvelables; fait observer que le contrôle par la Commission et, le cas échéant, le rejet des plans d'action nationaux au moment de leur présentation est le gage d'une meilleure mise en œuvre en aval; se prononce en faveur de la coordination des plans d'action nationaux et des rapports prévus par les différents instruments législatifs présentant un lien avec les objectifs en matière de changement climatique; demande à la Commission de comparer les plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique avec d'autres plans d'action et rapports nationaux de ce type, et notamment ceux communiqués dans le cadre du protocole de Kyoto, ainsi que les documents des cadres de référence stratégiques nationaux des fonds structurels;

47. verzoekt de Commissie minimumeisen vast te stellen voor een geharmoniseerd model, een geharmoniseerde methodiek en een geharmoniseerd evaluatieproces voor NEEAP's; merkt op dat dit een vermindering van de administratieve lasten voor de lidstaten tot gevolg zal hebben, de garantie biedt dat de NEEAP's adequaat zijn opgezet en het opmaken van vergelijkende analyses zal vergemakkelijken; is van mening dat deze geharmoniseerde opzet en deze geharmoniseerde methodiek nopen tot een indeling per sector en dat daarbij een duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds in een eerder stadium door lidstaten toegepaste beleidsinstrumenten en -maatregelen op het gebied van energie-efficiëntie, en anderzijds nieuwe en aanvullende beleidsmaatregelen en acties op dit terrein; wijst op de desbetreffende bepalingen van de richtlijn inzake bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen; benadrukt dat de controle door de Commissie en - zonodig - de afwijzing van de nationale actieplannen op het moment van de indiening ervan garant zou staan voor een betere kwaliteit van de uitvoering in de latere stadia; pleit voor coördinatie van nationale actieplannen en rapporten in het kader van de respectieve wetgevingsinstrumenten die verband houden met de klimaatveranderingsdoelstellingen; roept de Commissie op de NEEAP's over en weer te vergelijken met andere nationale actieplannen en rapporten op dit terrein, waaronder de documenten die voor de structuurfondsen zijn ingediend in het kader van het Kyoto-protocol en van de nationale strategische referentiekaders (NSRK);
47. demande à la Commission de fixer les exigences minimales d'un modèle, d'une méthodologie et d'une procédure d'évaluation harmonisés des plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique, ce qui permettra d'alléger la charge administrative pesant sur les États membres, de veiller au bien-fondé des plans d'action nationaux et de faciliter les analyses comparatives; estime que ce modèle et cette méthodologie harmonisés nécessitent une subdivision en chapitres sectoriels et doivent établir une nette distinction entre, d'une part, les politiques et les actions adoptées antérieurement par les États membres dans ce domaine et, d'autre part, les politiques et actions nouvelles revêtant un caractère complémentaire; renvoie aux dispositions correspondantes de la directive relative à la promotion de l'utilisation de l'énergie produite à partir de sources renouvelables; fait observer que le contrôle par la Commission et, le cas échéant, le rejet des plans d'action nationaux au moment de leur dépôt est le gage d'une meilleure mise en œuvre en aval; se prononce en faveur de la coordination des plans d'action nationaux et des rapports prévus par les différents instruments législatifs présentant un lien avec les objectifs en matière de changement climatique; demande à la Commission de comparer les plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique avec d'autres plans d'action et rapports nationaux, et notamment ceux communiqués dans le cadre du protocole de Kyoto, et avec les documents des cadres de référence stratégiques nationaux (CRSN) des fonds structurels;

M. overwegende dat in verschillende hoofdstukken van de agenda voor bescherming wordt aangedrongen op het creëren van nieuwe bepalingen en instrumenten die antwoord moeten geven op de huidige uitdagingen inzake de beheersing van het wereldwijde vluchtelingenprobleem, en dat het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen op de 53e vergadering van het uitvoerend comité verzocht heeft om deze instrumenten te ontwikkelen in het kader van buitengewone multilaterale akkoorden, welke een aanvulling vormen op de Conventie van 1951, onder de benaming "Conventie Plus", welke tot doel hebben de Conventie van Genève te verbeteren, de solidariteit te bevorderen en de benadering van de zo nauw met het asielvraagstuk samenhangende kwestie van de migratiestromen door middel van aanvullende beleidsinstrumenten te verbeteren, zodat wordt bijgedragen aan een beter beheer van de stromen asielzoekers, in het bijzonder wanneer deze behoren tot de meest kwetsbare groepen zoals vrouwen en kinderen;
M. prenant acte du fait que plusieurs chapitres de l'Agenda pour la protection contiennent un appel à l'élaboration de nouvelles dispositions et de nouveaux instruments, de façon à répondre au défi que pose actuellement la bonne gouvernance du problème des réfugiés dans le monde, le Haut commissaire des Nations unies pour les réfugiés a, au cours de la 53 session du comité exécutif, exigé le développement de ces instruments sous la forme d'accords multilatéraux spéciaux visant à compléter la convention de 1951, accords qu'il a baptisés du nom de "convention plus" et qui visent à améliorer la convention de Genève, à encourager la solidarité et à élargir la gestion des flux migratoires liés à l'asile en recourant à des instruments ou politiques complémentaires; de façon à contribuer à la meilleure gestion du flux des demandeurs d'asile et en particulier quand ils appartiennent aux groupes les plus vulnérables, comme les femmes et les enfants,

N. overwegende dat in verschillende hoofdstukken van de agenda voor bescherming wordt aangedrongen op het creëren van nieuwe bepalingen en instrumenten die antwoord moeten geven op de huidige uitdagingen inzake de beheersing van het wereldwijde vluchtelingenprobleem, en dat het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen op de 53e vergadering van het uitvoerend comité verzocht heeft om deze instrumenten te ontwikkelen in het kader van buitengewone multilaterale akkoorden, welke een aanvulling vormen op de Conventie van 1951, onder de benaming "Conventie Plus", welke tot doel hebben de Conventie van Genève te verbeteren, de solidariteit te bevorderen en de benadering van de zo nauw met het asielvraagstuk samenhangende kwestie van de migratiestromen door middel van aanvullende beleidsinstrumenten te verbeteren, zodat wordt bijgedragen aan een beter beheer van de stromen asielzoekers, in het bijzonder wanneer deze behoren tot de meest kwetsbare groepen zoals vrouwen en kinderen;
N. prenant acte du fait que plusieurs chapitres de l'Agenda pour la protection contiennent un appel à l'élaboration de nouvelles dispositions et de nouveaux instruments, de façon à répondre au défi que pose actuellement la bonne gouvernance du problème des réfugiés dans le monde, le Haut-Commissaire des Nations unies pour les réfugiés a, au cours de la 53 session du Comité exécutif, exigé le développement de ces instruments sous la forme d'accords multilatéraux spéciaux visant à compléter la convention de 1951, accords qu'il a baptisés du nom de "convention plus" et qui visent à améliorer la convention de Genève, à encourager la solidarité et à élargir la gestion des flux migratoires liés à l'asile en recourant à des instruments ou politiques complémentaires; de façon à contribuer à la meilleure gestion du flux des demandeurs d'asile et en particulier quand ils appartiennent à des groupes les plus vulnérables, comme les femmes et les enfants,

Voordat beleidsconclusies over de kwaliteit van de overheidsbestedingen kunnen worden getrokken, is echter een aanvullend micro-economisch onderzoek nodig van de specifieke doeleinden en de opzet van de uitgavenprogramma's en de verbanden met andere beleidsinstrumenten.
Cela étant, avant de tirer des conclusions définitives sur la qualité des dépenses, il est nécessaire de se livrer à une analyse microéconomique complémentaire qui tienne compte des objectifs spécifiques des programmes de dépenses, de leur conception et de leur articulation avec d'autres instruments d'action.

10. erkent dat benchmarking op basis van in gemeenschappelijk verband gedefinieerde indicatoren en de uitwisseling van goede praktijken de meest geschikte beleidsaanpak kunnen zijn voor sommige aspecten van het sociaal en werkgelegenheidsbeleid op Europees niveau; benadrukt echter dat de methode van open coördinatie een aanvulling kan zijn op andere beleidsinstrumenten, met name wetgeving, maar niet in de plaats daarvan kan komen; is van mening dat een de facto kwaliteitsgericht beleid moet resulteren in stapsgewijze verhogingen van gegarandeerde minimumnormen; vestigt in dit verband de aandacht op de voorstellen voor aanvullende acties, zoals die vervat zijn in zijn resolutie van 25 oktober 2000 inzake het sociaal beleid;
10. reconnaît que l'étalonnage des performances, opéré sur la base d'indicateurs définis en commun et de l'échange des bonnes pratiques, peut constituer la politique la plus adaptée pour certains aspects de la politique sociale et de l'emploi au plan européen; souligne toutefois que la méthode de coordination ouverte peut compléter d'autres instruments politiques, en particulier la législation, mais ne doit pas les remplacer; estime que dans les faits une politique orientée sur la qualité doit entraîner une augmentation progressive des critères minimaux garantis; dans cet ordre d'idées, attire l'attention sur les propositions d'action supplémentaires contenues dans sa résolution du 25 octobre 2000 sur l'agenda pour la politique sociale;

Ten slotte stelt de Commissie voor om, naast de bestaande programma's die over het algemeen bestaan uit een aantal aparte projecten, soepeler beleidsinstrumenten in te voeren. Het kan bij voorbeeld gaan om operationele eenheden ("task forces"), naar het voorbeeld van de operationele eenheden onderzoek-industrie die sinds één jaar actief zijn, of aanvullende onderzoekprogramma's, waaraan wordt meegewerkt door Lid-Staten die voor een bepaald onderwerp bijzondere belangstelling hebben, een mogelijkheid waarin trouwens is voorzien door artikel 130 K van het Verdrag.
Enfin, la Commission propose qu'aux programmes existants, qui consistent généralement en une addition de projets, puissent s'ajouter d'autres instruments d'action plus souples. Il peut s'agir par exemple de task forces, à l'instar des task forces recherche/industrie mises en place depuis un an, ou de programmes complémentaires de recherche, associant quelques Etats membres intéressés sur un sujet donné, tels que prévus d'ailleurs par l'article 130 K du Traité.