Traduction de «aanvullend verzekeringsbedrijf » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verzekeringsbedrijf
activité d'assurance

klanten raad geven over aanvullende diensten voor voertuigen | klanten advies geven over aanvullende diensten voor voertuigen | klanten adviseren over aanvullende diensten voor voertuigen
conseiller des clients sur des services supplémentaires liés à l’achat d’un véhicule

aanvullend diervoeder | aanvullend samengesteld voeder | aanvullend veevoeder
aliment complémentaire des animaux

Overeenkomst EEG-Zwitserland betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche
Accord entre la Communauté économique européenne et la Confédération suisse concernant l'assurance directe autre que l'assurance sur la vie

verzekeringsbedrijf
entreprise d'assurance

dubbel beroep [ aanvullend werk ]
double occupation [ activité complémentaire | cumul d'emplois ]

aanvullende productgerichte steun [ aanvullende produktgerichte steun ]
aide complémentaire aux produits

aanvullende belasting
taxe additionnelle

aanvullend protocol
protocole additionnel

aanvullende gasstromen aansteken | bijkomende gasstromen aansteken
allumer des jets de gaz auxiliaires

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In een door de Franse Rekenkamer in 2008 gepubliceerd verslag (34) wordt overigens gewezen op de omvangrijke statistische leemten wat het aanvullend verzekeringsbedrijf betreft, zowel ten aanzien van het aantal verzekerden, de verdeling daarvan onder de verschillende categorieën verzekeraars en de verschillende soorten overeenkomsten (individuele overeenkomsten, facultatieve collectieve overeenkomsten en verplichte collectieve overeenkomsten), als ten aanzien van het bedrag aan terugbetaalde ziektekosten volgens de categorieën huishoudens en inkomens.
Un rapport publié par la Cour des comptes française en 2008 (34) souligne d’ailleurs les carences statistiques importantes en ce qui concerne l’assurance complémentaire, quant au nombre d’assurés, leur répartition entre les différentes catégories d’assureurs et les différents type de contrats (contrat individuel, contrat collectif facultatif et contrat collectif obligatoire) ainsi que le montant des dépenses remboursées suivant les catégories de ménages et de revenus.

« De diensten bedoeld onder het eerste lid, b) of c), zijn verrichtingen in de zin van artikel 2, 2, b), van de eerste richtlijn van de Raad tot coördinatie van de wettelijke bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en de uitoefening daarvan (73/239/EEG) en moeten beantwoorden aan de criteria opgenomen in artikel 67, eerste lid, van de wet van 26 april 2010 houdende diverse bepalingen inzake de organisatie van de aanvullende ziekteverzekering (I).
« Les services visés à l'alinéa 1, b) ou c), constituent des opérations au sens de l'article 2, 2, b), de la 1 directive du Conseil portant coordination des dispositions législatives, réglementaires et administratives concernant l'accès à l'activité de l'assurance directe autre que l'assurance sur la vie, et son exercice (73/239/CEE) et doivent répondre aux critères repris à l'article 67, alinéa 1, de la loi du 26 avril 2010 portant des dispositions diverses en matière de l'organisation de l'assurance maladie complémentaire (I).

De wet van 26 april 2010 volgt op een met redenen omkleed advies van de Europese Commissie nr. 2006/4293 van 6 mei 2008, waarin de Commissie naar aanleiding van een klacht van de verzoekende partij te kennen gaf dat de Belgische wetgeving met betrekking tot de aanvullende ziekteverzekeringen die de mutualistische entiteiten aanbieden, geen juiste en volledige implementatie vormt van de Richtlijn 73/239/EEG van de Raad van 24 juli 1973 « tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en de uitoefening daarvan » (hierna : de eerste richtlijn) en de Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 « tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en houdende wijziging van de Richtlijnen 73/239/EEG en 88/357/EEG » (hierna : de derde richtlijn).
La loi du 26 avril 2010 fait suite à l'avis motivé n° 2006/4293 du 6 mai 2008 de la Commission européenne dans lequel cette dernière communiquait, à l'occasion d'une plainte déposée par la partie requérante, que la législation belge relative aux assurances maladie complémentaires proposées par les entités mutualistes transposait de manière incorrecte et incomplète la Directive 73/239/CEE du Conseil du 24 juillet 1973 « portant coordination des dispositions législatives, réglementaires et administratives concernant l'accès à l'activité de l'assurance directe autre que l'assurance sur la vie, et son exercice » (ci-après : la première directive) et la Directive 92/49/CEE du Conseil du 18 juin 1992 « portant coordination des dispositions législatives, réglementaires et administratives concernant l'assurance directe autre que l'assurance sur la vie et modifiant les Directives 73/239/CEE et 88/357/CEE » (ci-après : la troisième directive).

De diensten bedoeld onder het eerste lid, b) of c), zijn verrichtingen in de zin van artikel 2, 2, b), van de eerste richtlijn van de Raad tot coördinatie van de wettelijke [en] bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en de uitoefening daarvan (73/239/EEG) en moeten beantwoorden aan de criteria opgenomen in artikel 67, eerste lid, van de wet van 26 april 2010 houdende diverse bepalingen inzake de organisatie van de aanvullende ziekteverzekering (I).
Les services visés à l'alinéa 1, b) ou c), constituent des opérations au sens de l'article 2, 2, b), de la 1re directive du Conseil portant coordination des dispositions législatives, réglementaires et administratives concernant l'accès à l'activité de l'assurance directe autre que l'assurance sur la vie, et son exercice (73/239/CEE) et doivent répondre aux critères repris à l'article 67, alinéa 1, de la loi du 26 avril 2010 portant des dispositions diverses en matière de l'organisation de l'assurance maladie complémentaire (I).

Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op herverzekeringsondernemingen die uitsluitend herverzekeringsactiviteiten uitoefenen en zich niet bezighouden met het directe verzekeringsbedrijf; zij dient tevens van toepassing te zijn op de zogenaamde herverzekeringscaptives die zijn opgericht door of die eigendom zijn van hetzij een financiële onderneming die geen verzekerings- of herverzekeringsonderneming, of een groep verzekerings- of herverzekeringsondernemingen is, waarop Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 1998 betreffende het aanvullende toezicht op verzekeringsondernemingen in een verzekeringsgroep van toepassing is, hetzij van een of meer niet-financiële ondernemingen, en die ten doel hebben uitsluitend voor de risico's van de ondernemingen waartoe zij behoren, herverzekeringsdekking te verschaffen.
La présente directive devrait s'appliquer aux entreprises de réassurance ayant la réassurance pour activité exclusive et n'effectuant pas d'opérations d'assurance directe. Elle devrait aussi s'appliquer aux entreprises dites «captives de réassurance», qui sont créées ou détenues par une entreprise financière autre qu'une entreprise d'assurances ou de réassurance ou un groupe d'entreprises d'assurances ou de réassurance relevant de la directive 98/78/CE du Parlement européen et du Conseil du 27 octobre 1998 sur la surveillance complémentaire des entreprises d'assurances faisant partie d'un groupe d'assurances , ou par une ou plusieurs entreprises non financières, et qui ont pour objet la fourniture de produits de réassurance couvrant exclusivement les risques des entreprises auxquelles elles appartiennent.

(11) Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op herverzekeringsondernemingen die uitsluitend herverzekeringsactiviteiten uitoefenen en zich niet bezighouden met het directe verzekeringsbedrijf; zij dient tevens van toepassing te zijn op de zogenaamde herverzekeringscaptives die zijn opgericht door of die eigendom zijn van hetzij een financiële onderneming die geen verzekerings- of herverzekeringsonderneming is, of een groep verzekerings- of herverzekeringsondernemingen waarop Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 1998 betreffende het aanvullend toezicht op verzekeringsondernemingen in een verzekeringsgroep van toepassing is , of van een of meerdere niet-financiële ondernemingen, en die ten doel hebben uitsluitend voor de risico's van de ondernemingen waartoe zij behoren, herverzekeringsdekking te verschaffen.
(11) La présente directive devrait s'appliquer aux entreprises de réassurance ayant la réassurance pour activité exclusive et n'effectuant pas d'opérations d'assurance directe. Elle devrait aussi concerner les entreprises dites "captives de réassurance", qui sont créées ou possédées par une entreprise financière autre qu'une entreprise d'assurance ou de réassurance ou un groupe d'entreprises d'assurance ou de réassurance relevant de la directive 98/78/CE du Parlement européen et du Conseil du 27 octobre 1998 sur la surveillance complémentaire des entreprises d'assurance faisant partie d'un groupe d'assurance , ou par une ou plusieurs entreprises non financières et qui ont pour objet la fourniture de produits de réassurance couvrant exclusivement les risques des entreprises auxquelles elles appartiennent.

(11) Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op herverzekeringsondernemingen die uitsluitend herverzekeringsactiviteiten uitoefenen en zich niet bezighouden met het directe verzekeringsbedrijf; zij dient tevens van toepassing te zijn op de zogenaamde herverzekeringscaptives die zijn opgericht door of die eigendom zijn van hetzij een financiële onderneming, anders dan een verzekerings- of herverzekeringsonderneming of een groep verzekerings- of herverzekeringsnemingen waarop Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het aanvullend toezicht op verzekeringsondernemingen in een verzekeringsgroep van toepassing is, of van een of meerdere niet-financiële ondernemingen, en die ten doel hebben uitsluitend voor de risico's van de ondernemingen waartoe zij behoren, herverzekeringsdekking te verschaffen.
(11) La présente directive devrait s’appliquer aux entreprises de réassurance ayant la réassurance pour activité exclusive et n’effectuant pas d’opérations d’assurance directe. Elle devrait aussi concerner les entreprises dites «captives de réassurance», qui sont créées ou possédées soit par une entreprise financière autre qu'une entreprise d'assurance ou de réassurance ou par un groupe d'entreprises d'assurance ou de réassurance relevant de la directive 98/78/CE du Parlement européen et du Conseil sur la surveillance complémentaire des entreprises d'assurance faisant partie d'un groupe d'assurance ou par une ou plusieurs entreprises non financières, et qui ont pour objet la fourniture de produits de réassurance couvrant exclusivement les risques des entreprises auxquelles elles appartiennent.

(11) Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op herverzekeringsondernemingen die uitsluitend herverzekeringsactiviteiten uitoefenen en zich niet bezighouden met het directe verzekeringsbedrijf; zij dient tevens van toepassing te zijn op de zogenaamde herverzekeringscaptives die zijn opgericht door of die eigendom zijn van industriële, commerciële of financiële ondernemingen voor zover zij niet onder Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het aanvullend toezicht op verzekeringsondernemingen in een verzekeringsgroep vallen, en die ten doel hebben uitsluitend voor de risico's van de ondernemingen waartoe zij behoren, herverzekeringsdekking te verschaffen.
(11) La présente directive devrait s’appliquer aux entreprises de réassurance ayant la réassurance pour activité exclusive et n’effectuant pas d’opérations d’assurance directe. Elle devrait aussi concerner les entreprises dites «captives de réassurance», qui sont créées ou possédées par des entreprises industrielles, commerciales ou financières autres que les entreprises relevant de la directive 98/78/CE du Parlement européen et du Conseil sur la surveillance complémentaire des entreprises d'assurance faisant partie d'un groupe d'assurance et qui ont pour objet la fourniture de produits de réassurance couvrant exclusivement les risques des entreprises auxquelles elles appartiennent.