Traduction de «aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de asielzoeker de autoriteiten heeft misleid » (Néerlandais → Français) :

« 8º wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de asielzoeker de autoriteiten heeft misleid door omtrent zijn identiteit en/of nationaliteit valse informatie of documenten te verstrekken of door relevante informatie of documenten die een negatieve invloed op de beslissing hadden kunnen hebben, achter te houden;
« 8º si la demande est manifestement non fondée, parce que le demandeur d'asile a induit les autorités en erreur en ce qui concerne son identité et/ou sa nationalité, en présentant de fausses informations ou de faux documents ou en dissimulant des informations ou des documents pertinents qui auraient pu influencer la décision dans un sens défavorable;

15º wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de asielzoeker zonder gegronde reden niet samen met de inleidende aanvraag alle elementen en alle documenten die in zijn bezit zijn en die relevant zijn voor de behandeling van de aanvraag heeft overgemaakt ter staving van het verzoek om internationale bescherming.
15º si la demande est manifestement non fondée, parce que, sans motif valable, le demandeur d'asile n'a pas, afin d'étayer la demande de protection internationale, joint à la demande introductive tous les éléments et documents en sa possession pouvant être pertinents pour l'examen de la demande.

12º wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de asielzoeker voorheen reeds dezelfde aanvraag heeft ingediend bij een door de Koning aangewezen overheid in uitvoering van artikel 50, eerste lid, en hij geen nieuwe gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Verdrag van Genève, zoals bepaald in artikel 48/3, of ernstige aanwijzingen bestaan van een reëel risico op ernstige schade zoals bepaald in artikel 48/4.
12º si la demande est manifestement non fondée, parce que le demandeur d'asile a déjà introduit auparavant la même demande auprès d'une autorité désignée par le Roi en exécution de l'article 50, alinéa 1 , et qu'il ne fournit pas de nouveaux éléments montrant qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécution au sens de la Convention de Genève, telle que définie à l'article 48/3, ou de sérieuses indications d'un risque réel d'atteintes graves, telles que définies à l'article 48/4.

Bovendien lijkt de steller van het ontwerp eraan voorbij te gaan dat in de fase van het onderzoek van de asielaanvragen door de Dienst Vreemdelingenzaken, naast de redenen van niet-ontvankelijkheid die niets hebben uit te staan met de grond zelf van de asielaanvraag, een aanvraag alleen kan worden afgewezen als gevolg van « kennelijke » redenen : de asielzoeker kan de toegang tot of het verblijf op het grondgebied alleen worden ontzegd « wanneer de aanvraag klaarblijkelijk steunt op motieven die totaal vreemd zijn aan het asiel (artikel 52, § 1, 2°) of « wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de vreemdeling geen gegeven aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzigingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het voormelde Internationaal Verdrag » (artikel 52, § 1, 7°).
Par ailleurs, l'auteur du projet semble perdre de vue qu'au stade de l'examen des demandes d'asile par l'Office des étrangers, outre les causes d'irrecevabilité étrangères au fond de la demande, le rejet d'une demande ne peut résulter que de causes « manifestes » : le demandeur ne peut se voir refuser l'entrée ou le séjour sur le territoire que si la demande « est manifestement fondée sur des motifs étrangers à l'asile » (article 52, § 1, 2°) ou si la demande « est manifestement non fondée parce que l'étranger ne fournit pas d'éléments qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécutions au sens de la Convention internationale précitée » (article 52, § 1, 7°).

5. De voornoemde wet van 6 mei 1993 heeft wat de asielzoekers betreft de volgende belangrijke wijzigingen aangebracht : - het invoegen van een beschikking die de minister of diens gemachtigde toelaat een vluchtelingverklaring niet in overweging te nemen wanneer de vreemdeling voorheen al dezelfde verklaring heeft afgelegd en hij, ter ondersteuning van die nieuwe verklaring, geen nieuwe gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Internationaal verdrag betreffende de status van vluchtelingen, ondertekend te Genève op 28 juli 1951; die beslissing kan niet door de Raad van State worden geschorst; - het invoegen in artikel 52 van de wet, van bijkomende onontvankelijkheidsmotieven, namelijk wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is en wanneer de vreemdeling zich gedurende minstens een maand aan de meldingsplicht onttrekt (waarvan de nadere regels nog bij een in ministerraad overlegd koninklijk besluit moeten worden bepaald); - het vastleggen van een termijn ten belope van acht werkdagen, waarbinnen de minister of diens gemachtigde over de ontvankelijkheid van de asielaanvraag moet beslissen; - het invoegen van de mogelijkheid voor de minister of diens gemachtigde om de plaats van inschrijving van bepaalde asielzoekers te bepalen; - het herinstellen van het schorsend karakter van het beroep bij de Vaste beroepscommissie voor de vluchtelingen; - het vervangen van de procedure van " het dringend verzoek tot heronderzoek " , waarbij de minister of diens gemachtigde ertoe gehouden was om, na advies van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, de oorspronkelijke beslissing tot weigering van binnenkomst of van verblijf te bevestigen of ongedaan te maken, door de procedure van " het dringend beroep " ingediend bij de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, die onmiddellijk over het beroep beschikt en bovendien beslist of ...
5. La loi du 6 mai 1993 précitée, a, en ce qui concerne les demandeurs d'asile, apporté les modifications principales suivantes : - l'insertion d'une disposition permettant au ministre ou à son délégué de ne pas prendre en considération une déclaration en qualité de réfugié, lorsque l'étranger a déjà fait une telle déclaration auparavant et qu'il ne fournit pas d'éléments nouveaux à l'appui de sa nouvelle déclaration, qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécution au sens de la Convention internationale relative au statut des réfugiés, signée à Genève le 28 juillet 1951; cette décision ne peut faire l'objet d'une suspension par le Conseil d'Etat; - l'insertion dans l'article 52 de la loi, de motifs supplémentaires d'irrecevabilité, notamment lorsque la demande d'asile est manifestement non-fondée, et lorsque l'étranger se soustrait pendant au moins un mois à l'obligation de présentation (dont les modalités doivent encore être déterminées par arrêté royal délibéré en conseil des ministres); - la fixation d'un délai d'ordre de huit jours ouvrables dans lequel le ministre ou son délégué doit statuer sur la recevabilité de la demande d'asile; - l'insertion de la faculté pour le ministre ou son délégué de déterminer le lieu d'inscription de certains demandeurs d'asiles; - la réinstauration du caractère suspensif du recours devant la Commission permanente de recours des réfugiés; - le remplacement de la procédure de " demande urgente de réexamen " , dans laquelle le ministre ou son délégué était amené , après avis du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, à confirmer ou infirmer sa décision initiale de refus d'entrée ou de séjour, par la procédure de " recours urgent " introduite auprès du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, qui statue directement sur le recours et décide en outre si sa décision est susceptible d'un recours suspensif, et si l'étranger peut être ramen ...