Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat het feit dat de functie van de directeur in het Luxemburgse nationale recht als een « rechterlijke instantie » wordt gekwalificeerd wanneer hij uitspraak doet over een bezwaar, nog niet betekent dat hij noodzakelijkerwijze een rechterlijke instantie is in de zin van het Verdrag, omdat hij, aangezien hij terzelfder tijd rechter en partij is, noch onafhankelijk, noch onpartijdig is, terwijl dit kenmerken zijn die onlosmakelijk samenhangen met de opdracht van het rechtspreken (arrest Corbiau van 30 maart 1993).
La Cour de justice a considéré que ce n'est pas parce que le droit national luxembourgeois qualifie de « juridiction » la fonction du directeur lorsqu'il statue sur une réclamation que celui-ci constitue nécessairement une juridiction au sens du Traité parce que, étant à la fois juge et partie, le directeur n'est ni indépendant ni impartial, attributs cependant constitutifs de la mission de juger (arrêt Corbiau du 30 mars 1993).
