Vertaling van "93 eg voorziet hooguit " (Nederlands → Frans) :

Artikel 23 van de verordening eIDAS (nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de interne markt en tot intrekking van richtlijn 1999/93/EG voorziet hooguit in een Europees vertrouwenslabel waaraan gekwalificeerde vertrouwensdiensten kunnen herkend worden (te weten de diensten voor de elektronische handtekening, elektronische zegel, elektronische tijdstempel, elektronische aangetekende zending en authenticatie van de website).
Tout au plus, l'article 23 du règlement eIDAS (n° 910/2014 du Parlement européen et du Conseil du 23 juillet 2014 sur l'identification électronique et les services de confiance pour les transactions électroniques au sein du marché intérieur et abrogeant la directive 1999/93/CE) prévoit un label de confiance européen qui permettra d'identifier les services de confiance qualifiés (à savoir, les services de signature électronique, de cachet électronique, d'horodatage électronique, d'envoi recommandé électronique et d'authentification de site internet).

Inspiratie voor deze betrouwbaarheidsniveaus werd gevonden in Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de interne markt en tot intrekking van Richtlijn 1999/93/EG, die in een aanmelding van nationale stelsels voor elektronische identificatie voorziet.
Ces niveaux de garantie s'inspirent du règlement (UE) n° 910/2014 du Parlement européen et du Conseil du 23 juillet 2014 sur l'identification électronique et les services de confiance pour les transactions électroniques au sein du marché intérieur et abrogeant la directive 1999/93/CE, qui prévoit une notification de schémas nationaux d'identification électronique.

Overwegende dat de verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de interne markt en tot intrekking van Richtlijn 1999/93/EG, onder meer voorziet in de toekenning van betrouwbaarheidsniveaus aan de stelsels van elektronische identificatie;
Considérant que le règlement (UE) n° 910/2014 du Parlement européen et du Conseil du 23 juillet 2014 sur l'identification électronique et les services de confiance pour les transactions électroniques au sein du marché intérieur et abrogeant la directive 1999/93/CE, prévoit notamment l'attribution de niveaux de garantie aux schémas d'identification électronique;

Richtlijn 1999/93/EG van het Europees Parlement stelt het juridische kader voor elektronische handtekeningen vast en voorziet in de erkenning van bepaalde certificatiedienstverleners.
La directive 1999/93/CE du Parlement européen établit le cadre juridique pour les signatures électroniques et la reconnaissance de certains prestataires de services de certification.

Art. 2. Deze wet voorziet in de gedeeltelijke omzetting van : - Richtlijn 2003/86/EG van de Raad van 22 september 2003 inzake het recht op gezinshereniging; - Richtlijn 2003/109/EG van de Raad van 25 november 2003 betreffende de status van langdurig ingezeten onderdanen van derde landen; - Richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden, tot wijziging van verordening (EEG) nr. 1612/68 en tot intrekking van de richtlijnen 64/221/EEG, 68/360/EEG, 72/194/EEG, 73/148/EEG, 75/34/EEG, 75/35/EEG, 90/364/EEG, 90/365/EEG en 93/96/EEG; - Richtlijn 2004/114/EG van de Raad van 13 december 2004 betreffende de voorwaarden voor de toelating van onderdanen van derde landen met het oog op studie, scholierenuitwisseling, onbezoldigde opleiding of vrijwilligerswerk; - Richtlijn 2005/71/EG van de Raad van 12 oktober 2005 betreffende een specifieke procedure voor de toelating van onderdanen van derde landen met het oog op wetenschappelijk onderzoek; - Richtlijn 2009/50/EG van de Raad van 25 mei 2009 betreffende de voorwaarden voor toegang en verblijf van onderdanen van derde landen met het oog op een hooggekwalificeerde baan.
Art. 2. La présente loi transpose partiellement : - la Directive 2003/86/CE du Conseil du 22 septembre 2003 relative au droit au regroupement familial; - la Directive 2003/109/CE du Conseil du 25 novembre 2003 relative au statut des ressortissants de pays tiers résidents de longue durée; - la Directive 2004/38/CE du Parlement européen et du Conseil du 29 avril 2004 relative au droit des citoyens de l'Union et des membres de leurs familles de circuler et de séjourner librement sur le territoire des Etats membres, modifiant le règlement (CEE) n° 1612/68 et abrogeant les directives 64/221/CEE, 68/360/CEE, 72/194/CEE, 73/148/CEE, 75/34/CEE, 75/35/CEE, 90/364/CEE, 90/365/CEE et 93/96/CEE; - la Directive 2004/114/CE du Conseil du 13 décembre 2004 relative aux conditions d'admission des ressortissants de pays tiers à des fins d'études, d'échange d'élèves, de formation non rémunérée ou de volontariat; - la Directive 2005/71/CE du Conseil du 12 octobre 2005 relative à une procédure d'admission spécifique des ressortissants de pays tiers aux fins de recherche scientifique; - la Directive 2009/50/CE du Conseil du 25 mai 2009 établissant les conditions d'entrée et de séjour des ressortissants de pays tiers aux fins d'un emploi hautement qualifié.

Richtlijn 93/109/EG van de Raad van 6 december 1993 tot vaststelling van de wijze van uitoefening van het actief en passief kiesrecht bij de verkiezingen voor het Europees Parlement ten behoeve van de burgers van de Unie die verblijven in een lidstaat waarvan zij geen onderdaan zijn voorziet in regelingen voor de uitoefening van dat recht.
La directive 93/109/CE du Conseil du 6 décembre 1993 fixant les modalités de l’exercice du droit de vote et d’éligibilité aux élections au Parlement européen pour les citoyens de l’Union résidant dans un État membre dont ils ne sont pas ressortissants prévoit les modalités de l’exercice de ce droit.

M. overwegende dat de toepassing van de techniek van ruime berekeningsperioden tot gevolg heeft dat de regeling waarin Richtlijn 93/104/EG voorziet, is omgevormd tot een limiet voor de maximale viermaandelijkse, halfjaarlijkse of jaarlijkse arbeidstijd,
M. considérant que le recours à la méthode de l'allongement des périodes de calcul fait que les prescriptions de la directive 93/104/CE deviennent une limite de la durée maximale du travail pour des périodes de quatre, six ou douze mois,

M. overwegende dat de toepassing van de techniek van ruime berekeningsperioden tot gevolg heeft dat de regeling waarin richtlijn 93/104/EG voorziet, is omgevormd tot een limiet voor de maximale viermaandelijkse, halfjaarlijkse of jaarlijkse arbeidstijd,
M. considérant que le recours à la méthode de l'allongement des périodes de calcul fait que les prescriptions de la directive 93/104/CE deviennent une limite de la durée maximale du travail pour des périodes de quatre, six ou douze mois,

Richtlijn 93/7/EEG van de Raad, die op 15 maart 1993 is vastgesteld[1], voorziet in mechanismen voor samenwerking tussen nationale autoriteiten en in een gerechtelijke procedure voor de teruggave van cultuurgoederen wanneer deze op onrechtmatige wijze buiten het grondgebied van een lidstaat zijn gebracht.
La directive 93/7/CEE du Conseil, adoptée le 15 mars 1993,[1] institue des mécanismes de coopération entre autorités nationales et une procédure judiciaire de restitution de biens culturels lorsque ceux-ci ont quitté illicitement le territoire d’un Etat membre.

Richtlijn 93/7/EEG van de Raad, die op 15 maart 1993 is vastgesteld[1], voorziet in mechanismen voor administratieve samenwerking tussen nationale autoriteiten en in een vordering voor een rechtbank om teruggave van bepaalde cultuurgoederen te verzoeken die op onrechtmatige wijze buiten het grondgebied van een lidstaat zijn gebracht.
La directive 93/7/CEE du Conseil, adoptée le 15 mars 1993[1], institue des mécanismes de coopération administrative entre autorités nationales ainsi qu'une action devant les tribunaux pour réclamer la restitution de certains biens culturels ayant quitté illicitement le territoire d’un État membre.