Vertaling van "zou nog meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Deze zou nog meer te betreuren zijn als de bedoeling van de wetgever in dit artikel erin bestond de controlemaatregelen bij de toegang tot het opgeslagen materiaal die van toepassing zijn op de lokalen (vereiste expliciet voorzien in paragraad D.9 van bijlage I van de Richtlijn 2006/86/EG) ook uit te breiden tot de bewaaruitrustingen.
Elle serait d’autant plus regrettable si l’intention du législateur dans cet article était d’étendre les mesures de contrôle à l’accès au matériel stocké appliquées aux locaux (exigence prévue explicitement au paragraphe D. 9. de l’annexe I de la Directive 2006/86/CE) mais également à appliquer aux équipements de stockage.

De verhoogde aanwezigheid van talrijke adhesiefactoren brengt een wisselwerking op gang tussen endotheel en erytrocyten die met de bewaarduur van erytrocyten zou toenemen (Anniss & Sparrow, 2006). Deze adhesie zou nog meer bevorderd worden door de vorming van AGE’s (in het bijzonder van N-carboxymethyllysine) die zouden kunnen reageren met de overeenkomstige receptor (RAGE) van het endotheelmembraan en door de expressie op het erytrocytoppervlak van adhesiemoleculen als CD44, CD47, CD58 en CD147 (Sparrow & Healey, 2006). De toegenomen hechting aan het endotheel zou een plaatselijke ontstekingsreactie activeren of verergeren, in het
L’adhésion accrue à l’endothélium favoriserait l’initiation ou l’aggravation d’une réponse inflammatoire locale, notamment au niveau pulmonaire: in vitro, le surnageant de CE déleucocytés augmente directement la perméabilité de l’endothélium pulmonaire (Rao et al., 2006) et à une activité procoagulante en général (Lu et al., 2010).

De impact op lange termijn zou nog meer opgevolgd moeten worden.
L’impact à long terme devrait être davantage suivi.

Een verbeterde versie van deze ECG criteria zou ook kunnen worden ingebouwd in software programma’s van ECG toestellen teneinde nog meer gestandaardiseerd te werken en de sensitiviteit en specificiteit van dit aspect van de screening te maximaliseren.
Une version corrigée de ces critères ECG pourrait également être intégrée dans des logiciels pour appareils ECG. Cela permettrait de travailler de manière plus standardisée encore et de maximaliser la sensibilité et la spécificité de cet aspect du dépistage.

Zonder compressie zou anders de omvang van de benen door de beweging nog meer verhogen.
Sans compression, la circonférence de vos jambes augmenterait encore avec le mouvement.

Misschien zou het revalidatieprogramma meer resultaten opleveren bij sommige subgroepen van CVS-patiënten (bijvoorbeeld CVS-patiënten zonder psychiatrische comorbiditeit of patiënten die nog niet al te lang chronisch vermoeid zijn), en zou er dan overwogen kunnen worden om de doelpopulatie van de referentiecentra te verengen tot deze subgroepen van patiënten?
Peut-être le programme de rééducation donne-t-il plus de résultats chez certains sous-groupes de patients SFC (par exemples des patients SFC sans comorbidité psychiatrique ou des patients qui ne souffrent pas de fatigue chronique depuis trop longtemps) et peut-on envisager de réduire la population cible des centres de référence à ces sous-groupes de patients ?

Is het dan wel aanvaardbaar dat hun persoonlijke aandeel ook nog eens hoger zou zijn, wanneer zij ziek worden? Voor Pascal Mertens, is het antwoord op die vraag nee : « Als de rijkere bevolkingsgroepen meer moeten betalen voor hun geneeskundige verzorging, dan is het gevaar niet denkbeeldig dat zij, als zij chronisch ziek worden, snel terecht zullen komen in een precaire financiële situatie, temeer daar de inkomsten van de “rijkeren” vlug afgeroomd kunnen worden in dit land.
Pour Pascal Mertens, la réponse est non : « Si les plus aisés doivent payer plus pour bénéficier de prestations de santé, ils pourraient en cas de maladie chronique, rapidement basculer dans une situation financière précaire, d’autant que les revenus jugés « aisés » peuvent vite être plafonnés dans notre pays.

4. Gezien er nog onvoldoende studies uitgevoerd werden die het effect van groepstherapie bestuderen, en gezien anderzijds het effect van individuele therapie (CGT of GET) wel aangetoond is, zou meer ruimte moeten gemaakt worden voor individuele therapie (naast groepstherapie).
4. Vu le manque de données probantes concernant l’efficacité des thérapies de groupe et, par contre, les preuves de l’efficacité des thérapies individuelles (CBT ou GET), ces dernières devraient être plus largement proposées dans le plan de traitement (en plus des thérapies de groupe).

Is het dan wel aanvaardbaar dat hun persoonlijke aandeel ook nog eens hoger zou zijn, wanneer zij ziek worden? Voor Pascal Mertens, is het antwoord op die vraag nee: « Als de rijkere bevolkingsgroepen meer moeten betalen voor hun geneeskundige verzorging, dan is het gevaar niet denkbeeldig dat zij, als zij chronisch ziek worden, snel terecht zullen komen in een precaire financiële situatie, temeer daar de inkomsten van de “rijkeren” vlug afgeroomd kunnen worden in dit land.
Pour Pascal Mertens, la réponse est non : « Si les plus aisés doivent payer plus pour bénéficier de prestations de santé, ils pourraient en cas de maladie chronique, rapidement basculer dans une situation financière précaire, d’autant que les revenus jugés « aisés » peuvent vite être plafonnés dans notre pays.

Het zou inderdaad een goede zaak zijn, mochten wij op een bepaald moment enige afstand nemen van ons stelsel van gezondheidszorg. Zo kunnen we achter halen of dit systeem, na een evolutie en ontwikkelingen over een periode van meer dan 50 jaar, nog altijd beantwoordt aan de noden op gezondheidsgebied van de bevolking.
Effectivement, il serait sain à un moment de prendre du recul par rapport à notre système de soins de santé et se demander si, après plus de 50 ans d’évolutions et de développements, il répond encore aux grands besoins de santé et de la population.