Traduction de «zou de gelijktijdige » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

simultaan | gelijktijdig
simultané

Omschrijving: Seksuele functiestoornissen zijn de verschillende stoornissen die het onmogelijk maken voor iemand deel te nemen in een seksuele interactie zoals hij of zij dat zou willen. De seksuele respons is een psychosomatisch proces en vaker wel dan niet zijn zowel psychische als somatische processen van belang voor de oorzaak van de seksuele functiestoornis.
Définition: Les dysfonctionnements sexuels regroupent les différents types de difficulté à avoir une relation sexuelle du type souhaité. La réponse sexuelle est un processus psychosomatique et, le plus souvent, des processus à la fois psychologiques et somatiques interviennent dans le déclenchement d'un trouble de la fonction sexuelle.

Omschrijving: De genderidentiteit of seksuele voorkeur (heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel of prepuberaal) wordt niet betwijfeld, maar de betrokkene wenst dat die anders zou zijn wegens psychische stoornissen en gedragsstoornissen en kan behandeling vragen om daar verandering in te brengen.
Définition: Il n'existe pas de doute quant à l'identité ou la préférence sexuelle (hétérosexualité, homosexualité, bisexualité ou préférence pour les enfants), mais le sujet désire modifier cette identité ou cette préférence, en raison de troubles psychologiques et du comportement associés, et il peut chercher à se faire traiter pour changer.

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

Omschrijving: Een etiologisch niet specifiek organisch-psychosyndroom gekenmerkt door gelijktijdig optredende stoornissen van bewustzijn en aandacht, waarneming, denken, geheugen, psychomotoriek, emoties en het slaap-waakritme. De duur varieert en de mate van ernst loopt van licht tot zeer ernstig. | acuut of subacuut | hersensyndroom | acuut of subacuut | organische reactie | acuut of subacuut | psycho-organisch syndroom | acuut of subacuut | psychose door infectieziekte | acuut of subacuut | verwardheidstoestand (niet-alcoholisch)
Définition: Syndrome cérébral organique sans étiologie spécifique, caractérisé par la présence simultanée de perturbations de la conscience et de l'attention, de la perception, de l'idéation, de la mémoire, du comportement psychomoteur, des émotions, et du rythme veille-sommeil. La durée est variable et le degré de gravité varie de léger à très sévère. | état confusionnel (non alcoolique) | psychose infectieuse | réaction organique | syndrome:cérébral | psycho-organique | aigu(ë) ou subaigu(ë)

Omschrijving: Dementie die zich ontwikkelt in het verloop van HIV-ziekte, in afwezigheid van een gelijktijdig optredende ziekte of aandoening anders dan de HIV-infectie die de klinische verschijnselen kan verklaren.
Définition: Démence survenant au cours de l'évolution d'une maladie VIH, en l'absence de toute autre maladie ou infection concomitante pouvant expliquer les signes cliniques.

endemische aandoeningen samenhangend met jodiumtekort in de omgeving, hetzij rechtstreeks, hetzij als gevolg van jodiumtekort bij de moeder. Sommige van deze aandoeningen gaan niet gepaard met een gelijktijdige hypothyroïdie maar zijn het gevolg van onvoldoende secretie van schildklierhormoon bij de zich ontwikkelende foetus. Struma veroorzakende stoffen in de omgeving kunnen hierbij een rol spelen.
maladies endémiques dues à une insuffisance en iode de l'environnement soit directe, soit résultant d'une insuffisance thyroïdienne maternelle. Certaines de ces maladies ne correspondent pas à une hypothyroïdie en cours mais sont la conséquence d'une sécrétion anormale de l'hormone thyroïdienne au cours du développement du fœtus. Le goitre endémique peut y être associé.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Indien behandeling met Gilenya zou worden gestart binnen 2-3 maanden na staken van natalizumab, zou een gelijktijdige blootstelling en dus gelijktijdige immuuneffecten kunnen optreden, vanwege de lange halfwaardetijd van natalizumab.
Du fait de la longue demi-vie du natalizumab, une exposition concomitante et par conséquent des effets immunitaires concomitants peuvent survenir jusqu’à 2 ou 3 mois après l’arrêt du natalizumab si le traitement par Gilenya était débuté immédiatement.

Quinupristine / dalfopristine Volgens de ervaring met de chemisch verwante calciumantagonist nifedipine, zou de gelijktijdige toediening van quinupristine/dalfopristine en nisoldipine kunnen leiden tot verhoogde nisoldipine plasmaconcentraties.
Quinupristine/dalfopristine D’après l’expérience acquise avec la nifédipine, un antagoniste calcique chimiquement apparenté, l’administration concomitante de quinupristine/dalfopristine et de nisoldipine pourrait entraîner une augmentation des concentrations plasmatiques de nisoldipine.

- Bij hoge dosis zou ibuprofen het effekt van fenytoïne kunnen verhogen, bij gelijktijdig gebruik zou de dosis fenytoïne dus moeten aangepast worden.
- A fortes doses l'ibuprofène pourrait augmenter l'effet de la phénytoïne, en cas d'association il y aurait lieu d'ajuster la dose de phénytoïne.

- Bij hoge dosis zou ibuprofen het effect van fenytoïne kunnen verhogen; bij gelijktijdig gebruik zou de dosis fenytoïne dus moeten aangepast worden.
- À dose élevée, l’ibuprofène pourrait augmenter l’effet de la phénytoïne; en cas d’utilisation concomitante, la dose de phénytoïne devra donc être adaptée.

Deze concentratiestijging werd niet in verband gebracht met veranderingen in het elektrocardiogram; gezien echter de nauwe therapeutische marge van pimozide en de onbekendheid van het mechanisme achter deze interactie, is gelijktijdige toediening van sertraline en pimozide gecontra-indiceerd, omdat gelijktijdige toediening leidt tot hogere pimozideplasmaconcentraties, wat het risico op aritmie en verlenging van QT-interval zou kunnen verhogen (zie ook rubriek 4.3 “Contra-indicaties”).
Cette hausse des taux ne s'accompagnait d'aucune modification de l'électrocardiogramme ; toutefois, étant donné l'étroitesse de la marge thérapeutique du pimozide et notre ignorance du mécanisme de cette interaction, l'administration concomitante de sertraline et de pimozide est contre-indiquée parce que cette coadministration entraîne une élévation des taux plasmatiques de pimozide et peut dès lors augmenter le risque d'arythmies et d'allongement de l'espace QT (voir également rubrique 4.3 « Contre-indications »).

Bij gelijktijdige toediening van lithium en captopril is voorzichtigheid geboden. Als deze combinatie absoluut noodzakelijk zou zijn, is het raadzaam de serumlithiumspiegel te volgen tijdens het gelijktijdige gebruik (zie rubriek 4.4).
Si cette association s’avère essentielle, il est recommandé de surveiller les taux sériques de lithium au cours de la période d’administration concomitante (voir rubrique 4.4).

Behalve in gevallen van contra-indicatie dient bij het opstarten van de behandeling met AGGRASTAT het geneesmiddel gelijktijdig toegediend te worden met ongefractioneerde heparine (gewoonlijk via een intraveneuze bolus van 5000 Eenheden (E), gevolgd door ongeveer 1000 E per uur: deze is getitreerd op basis van de geactiveerde partiële tromboplastinetijd (APTT) die ongeveer het dubbel van de normale waarde zou moeten bedragen). Gelijktijdig zal er ook een orale bloedplaatjesaggregatieremmer toegediend worden, waarbij acetylsalicylzuur een van de mogelijkheden is.
Excepté dans le cas d’une contre-indication, AGGRASTAT sera administré concomitamment avec de l’héparine non-fractionnée (en règle générale en bolus intraveineux de 5000 Unités (U) donné au moment du début du traitement par AGGRASTAT, qui sera suivi par approximativement 1000 (U) par heure dont le titre sera établi sur base du temps partiel de la thromboplastine activé (APTT) qui devrait être d’environ le double de la valeur normale) ainsi qu’avec un traitement antiplaquettaire oral, qui pourra être mais ne devra pas être limité à l’acide acétylsalicylique.

Indien het niet mogelijk (of niet haalbaar) is om urineverzamelingen over 24 uur te bekomen ten einde de werkelijke jodiumexcretie via de urine te meten (in µg per dag) en zo een meer nauwkeurige schatting van de werkelijke jodiuminname van de bevolking te kunnen maken, zou tenminste moeten worden voorgesteld dat creatinine gelijktijdig in de urine wordt gedoseerd (een gemakkelijke, betrouwbare en weinig dure dosering). Op die manier kan het jodiumgehalte in de urine in µg per g creatinine (en niet in µg/l) uitgedrukt worden.
A défaut de la possibilité (ou de la « faisabilité ») d’obtenir des collections urinaires de 24 heures pour mesurer réellement l’excrétion urinaire d’iode (en µg par jour) permettant une estimation plus rigoureuse de l’apport iodé réel de la population, il faudrait au moins suggérer le dosage simultané de la créatinine urinaire (un dosage facile, fiable et peu coûteux) afin d’exprimer la teneur urinaire en iode en µg par g de créatinine (et pas en µg/l).

Wel zou het risico groter zijn bij gelijktijdig gebruik van tamoxifen en chemotherapie dan bij elke behandeling afzonderlijk.
Il semble en tout cas plus élevé lors d’un traitement concomitant par le tamoxifène et par chimiothérapie qu’avec chacun d’eux séparément.

Daarnaast zou deze vaccinatie ook de gevolgen kunnen beperken van een gelijktijdige infectie met een humaan influenzavirus in een context van potentiële infectie met een aviair influenzavirus en aldus de kans verkleinen dat nieuwe reassortante virussen opduiken.
Elle tend également à réduire les conséquences d’une infection simultanée par un virus influenza humain dans un contexte d’infection potentielle par un virus influenza aviaire et de ce fait tend à réduire le risque de voir apparaître de nouveaux virus réassortants.