Vertaling van "zonder braken " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Herhaaldelijk braken dat voorkomt bij dissociatieve stoornissen (F44.-) en hypochondrische stoornis (F45.2) en dat niet louter is te wijten aan aandoeningen die buiten dit hoofdstuk zijn geclassificeerd. Deze subcategorie kan eveneens gebruikt worden als aanvulling op O21.- (buitensporig braken tijdens de zwangerschap) indien emotionele factoren op de voorgrond staan als oorzaak van recidiverende misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap. | Neventerm: | psychogeen braken
Définition: Vomissements répétés survenant au cours d'un trouble dissociatif (F44.-) et d'une hypocondrie (F45.2), et qui ne sont pas exclusivement imputables à une des affections classées en dehors de ce chapitre. Ce code peut également être utilisé en complément du code O21.- (vomissements incoercibles au cours de la grossesse), quand des facteurs émotionnels sont au premier plan dans la survenue de nausées et de vomissements récurrents au cours de la grossesse. | Vomissements psychogènes

Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa
Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa

hyperemesis | overmatig braken
hyperémèse | vomissements continuels

antemeticum | middel tegen braken
antiémétique (a. et s. m) | antivomitif

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde depressieve episoden, terwijl de huidige episode ernstig is zonder psychotische symptomen, zoals onder F32.2, zonder enige voorgeschiedenis van manie. | Neventerm: | depressie-in-engere-zin, recidiverend zonder psychotische symptomen | endogene depressie zonder psychotische symptomen | manisch-depressieve psychose, depressieve vorm zonder psychotische symptomen | vitale depressie, recidiverend zonder psychotische symptomen
Définition: Trouble caractérisé par la survenue répétée d'épisodes dépressifs, l'épisode actuel étant sévère, sans symptômes psychotiques (F32.2), en l'absence de tout antécédent de manie. | Dépression:endogène sans symptômes psychotiques | majeure récurrente, sans symptômes psychotiques | vitale récurrente, sans symptômes psychotiques | Psychose maniaco-dépressive, forme dépressive, sans symptômes psychotiques

choledocholithiasisniet-gespecificeerd of zonder cholangitis of cholecystitis | galsteen (geïmpacteerd) van | galweg NNO | niet-gespecificeerd of zonder cholangitis of cholecystitis | galsteen (geïmpacteerd) van | ductus choledochus | niet-gespecificeerd of zonder cholangitis of cholecystitis | galsteen (geïmpacteerd) van | ductus hepaticus | niet-gespecificeerd of zonder cholangitis of cholecystitis | koliek (recidiverend) van galwegniet-gespecificeerd of zonder cholangitis of cholecystitis
Calcul (bloqué) d'un canal biliaire SAI | Cholélithiase hépatique | Colique hépatique (récidivante) | Lithiase du canal cholédoque | sans précision ou sans angiocholite ni cholécystite

longtuberculoseNNO (zonder vermelding van bacteriologische of histologische bevestiging) | tuberculeuze | bronchiëctasie | NNO (zonder vermelding van bacteriologische of histologische bevestiging) | tuberculeuze | longfibrose | NNO (zonder vermelding van bacteriologische of histologische bevestiging) | tuberculeuze | pneumonie | NNO (zonder vermelding van bacteriologische of histologische bevestiging) | tuberculeuze | pneumothorax | NNO (zonder vermelding van bacteriologische of histologische bevestiging) |
Bronchectasie tuberculeuse | Fibrose tuberculeuse | Pneumopathie tuberculeuse | Pneumothorax tuberculeux | Tuberculose pulmonaire | SAI (sans mention de confirmation bactériologique ou histologique)

cholecystolithiasisniet-gespecificeerd of zonder cholecystitis | cholelithiasisniet-gespecificeerd of zonder cholecystitis | galsteen (geïmpacteerd) van | ductus cysticus | niet-gespecificeerd of zonder cholecystitis | galsteen (geïmpacteerd) van | galblaas | niet-gespecificeerd of zonder cholecystitis | koliek (recidiverend) van galblaasniet-gespecificeerd of zonder cholecystitis
Calcul (bloqué) de:canal cystique | vésicule biliaire | Cholécystolithiase | Cholélithiase | Colique biliaire (récidivante) | sans précision ou sans cholécystite

diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | adult-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | maturity-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | NIDDM | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | niet-ketotisch | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | stabiel | niet-insulineafhankelijke diabetes op jonge leeftijd
diabète (sucré) (avec obésité) (sans obésité) (de):adulte | maturité | non cétosique | non insulino-dépendant du sujet jeune | stable | type II

tibia | caput | met of zonder vermelding van fractuur van fibula | tibia | condylen | met of zonder vermelding van fractuur van fibula | tibia | plateau | met of zonder vermelding van fractuur van fibula | tibia | proximaal uiteinde | met of zonder vermelding van fractuur van fibula | tibia | tuberositas | met of zonder vermelding van fractuur van fibula |
Condyles | Extrémité proximale | Tête | Tubérosité antérieure | avec ou sans mention de fracture du péroné

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Misselijkheid zonder braken treedt op bij ongeveer 25% van de patiënten die carboplatine toegediend krijgen; braken werd waargenomen bij 50% van de patiënten.
Des nausées sans vomissements surviennent chez environ 25 % des patients traités par le carboplatine; des vomissements sont signalés chez 50 % des patients.

De meeste gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25% van de patiënten en bij 10% van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les effets indésirables liés au traitement par gemcitabine les plus couramment rapportés sont des nausées, accompagnées ou non de vomissements, une élévation des taux des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et des phosphatases alcalines, chez environ 60% des patients ; une protéinurie et une hématurie chez environ 50% des patients ; une dyspnée chez 10 à 40% des patients (plus forte incidence chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées de nature allergique surviennent chez environ 25% des patients, et sont associées à un prurit chez 10% des patients.

De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (aspartaat aminotransferase (ASAT)/alanine aminotransferase (ALAT)) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les effets indésirables le plus fréquemment signalés sous un traitement par gemcitabine comprennent : nausées, accompagnées ou non de vomissements, et élévation des taux des transaminases hépatiques (aspartate aminotransférase (ASAT) ou alanine aminotransférase (ALAT)) et des phosphatases alcalines, chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie dans environ 50 % des cas ; dyspnée chez 10 à 40 % des patients (la plus forte incidence concerne les patients atteints d’un cancer du poumon) ; éruptions cutanées de nature allergique dans environ 25 % des cas, associées à un prurit chez 10 % des patients.

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine omvatten: misselijkheid met of zonder braken, stijging van levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, die gerapporteerd werd bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie die gerapporteerd werd bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspnoe die gerapporteerd werd bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag treedt op bij ongeveer 25% van de patiënten en is geassocieerd met jeuk bij 10% van de patiënten.
Les réactions médicamenteuses indésirables les plus souvent rapportées en association avec le traitement par Gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements, élévation des taux de transaminases hépatiques (AST/ALT) et de phosphatase alcaline, des effets rapportés chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie, des effets rapportés chez environ 50 % des patients ; dyspnée, un effet rapporté chez 10 à 40 % des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints de cancer pulmonaire) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25 % des patients et sont associées à un prurit chez 10 % des patients.

De vaakst gemelde bijwerkingen als gevolg van gemcitabine zijn: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie, gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspneu, gemeld bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag komt voor bij ongeveer 25% van de patiënten en gaat gepaard met jeuk bij 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés en association avec le traitement par la gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements ; élévation des transaminases hépatiques (AST/ALT) et des phosphatases alcalines, rapportée chez environ 60% de patients ; protéinurie et hématurie rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25% des patients et sont associées à un prurit chez 10% des patients.

Echter de te verwachten uitingen van acute overdosering zijn misselijkheid, met of zonder braken en duizeligheid.
Cependant, les manifestations que l’on peut attendre d’un surdosage aigu sont des nausées, avec ou sans vomissements et des vertiges.

De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les réactions médicamenteuses les plus fréquemment rapportées en relation avec le traitement par la gemcitabine sont notamment : nausées avec ou sans vomissements, élévation des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et de la phosphatase alcaline, rapportées chez environ 60% des patients ; protéinurie et hématurie, rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence plus élevée chez les patients atteints de cancer bronchique) ; éruptions cutanées allergiques survenant chez environ 25% des patients et qui sont associées à des démangeaisons chez 10% des patients.

Honden: Maagdarm bijwerkingen (zoals braken) werden vaak gerapporteerd maar de meeste gevallen waren mild en herstel trad op zonder behandeling.
Chez les chiens : Des effets indésirables gastro-intestinaux (tels que des vomissements) ont été rapportés fréquemment, mais la plupart de ces cas étaient modérés et n'ont pas nécessité de traitement.

Katten: Maagdarm bijwerkingen (braken, zachte ontlasting en diarree) werden zeer vaak gerapporteerd en de meeste gevallen waren mild en herstel was zonder behandeling.
Chez les chats : Des effets indésirables gastro-intestinaux (vomissements, selles molles ou diarrhée) ont été rapportés fréquemment, mais la plupart de ces cas étaient modérés et n'ont pas nécessité de traitement.

Verkeerd gebruik van rivastigmine-pleisters(Exelon®): gevallen van overdosering met nausea, braken, diarree, hypertensie en hallucinaties werden gerapporteerd nadat meerdere pleisters gelijktijdig waren aangebracht, of nadat een nieuwe pleister werd aangebracht zonder eerst de oude te verwijderen.
Usage inapproprié de patchs de rivastigmine(Exelon®): des cas de surdosage avec nausées, vomissements, diarrhées, hypertension et hallucinations ont été rapportés suite à l’application simultanée de plusieurs patchs ou après qu’un nouveau patch ait été appliqué sans avoir procédé au retrait du précédent.