Vertaling van "zoals verhoogde perifere " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Er moet worden overwogen om een beenmerg-aspiraat en -biopsie uit te voeren gedurende het verloop van de ziekte en de behandeling, vooral bij patiënten ouder dan 60 jaar die systemische verschijnselen en afwijkende symptomen hebben, zoals verhoogde perifere blastcellen.
La réalisation d’une aspiration et d’une biopsie de moelle osseuse doit être envisagée au cours de la maladie et du traitement, en particulier chez les patients de plus de 60 ans et ceux qui présentent des symptômes systémiques, ou des signes anormaux tels qu'une augmentation des cellules blastiques périphériques.

4.3.Contra-indicaties: Feochromocytoom, perifere vasoconstrictie met verhoogde nabelasting, overprikkelbaarheid van het ventrikel, kamerfibrilleren, tachy-aritmie in 't algemeen, ejectiebelemmering, zoals bij subvalvulaire aortastenose met myocardhypertofie.
4.3. Contre-indications: Phéochromocytome, vasoconstriction périphérique avec élévation de la postcharge, hyperexcitabilité du ventricule, fibrillation ventriculaire, tachyarythmie en général, diminution de la fraction d'éjection, comme en cas de sténose aortique avec hypertrophie myocardique.

Diabetici die disulfiram krijgen, kunnen blootgesteld zijn aan een verhoogd risico op macro- en microvasculaire complicaties die gepaard gaan met diabetes, dit als gevolg van bijkomende ongewenste effecten zoals perifere neuropathie of hypercholesterolemie geïnduceerd door disulfiram (zie rubriek 4.3. Contra-indicaties). Voorzichtigheid is vereist in geval van nierinsufficiëntie en hypothyroïdie omwille van de mogelijkheid van een accidentele disulfiram-alcohol reactie.
Les patients diabétiques recevant du disulfirame peuvent être exposés à un risque accru de complications macro- et microvasculaires associées au diabète, ce, à cause des effets indésirables additifs tels que neuropathie périphérique ou hypercholestérolémie induits par le disulfirame (voir section 4.3.).La prudence s’impose en cas d’insuffisance rénale et d’hypothyroïdie à cause de la possibilité d’une réaction accidentelle disulfirame-alcool.

Gedurende het verloop van de ziekte en behandeling dient normaalgesproken een beenmergaspiraat afgenomen te worden en een biopsie te worden uitgevoerd, in het bijzonder bij patiënten ouder dan 60 jaar, voor diegenen met systemische symptomen of afwijkende verschijnselen, zoals een verhoogd aantal perifere blasten.
La réalisation d’une ponction et d’une biopsie de la moelle osseuse doit normalement avoir été réalisée au cours de la maladie et du traitement, en particulier chez les patients âgés de plus de 60 ans, et ceux présentant des symptômes systémiques ou des signes anormaux tels qu’une augmentation des cellules blastiques périphériques.

Wat u moet doen als u meer van Vinblastine Teva toegediend heeft gekregen dan u zou mogen Wanneer u teveel Vinblastine Teva toegediend heeft gekregen, kunnen de bijwerkingen (te weinig witte bloedcellen, wat kan leiden tot een verhoogde gevoeligheid voor infecties, verschijnselen van perifere neuropathie, bv. tintelen, steken, gevoelloosheid van de huid zonder fysieke oorzaak) zoals genoemd in de rubriek “Bijwerkingen”, meer op de voorgrond treden.
Si vous avez utilisé plus de Vinblastine Teva que vous n’auriez dû Si vous avez reçu trop de Vinblastine Teva, les effets indésirables (déficit de globules blancs qui peut conduire à un accroissement de la sensibilité aux infections, symptômes de neuropathie périphérique, par exemple picotement, piqûre, engourdissement cutané sans raison physique) tel que mentionné dans la rubrique « Effets indésirables » peuvent être plus prononcés.