Traduction de «zoals gelijktijdig gebruik » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een grote verscheidenheid van geneesmiddelen en huismiddelen kan hier een rol spelen, maar met name belangrijk zijn de groepen: (a) psychotrope middelen die geen afhankelijkheid geven, zoals antidepressiva, (b) laxantia en (c) analgetica die zonder recept verkrijgbaar zijn, zoals aspirine en paracetamol. Aanhoudend gebruik van deze middelen brengt vaak nodeloze contacten met de gezondheidszorg mee en gaat soms gepaard met schadelijke lichamelijke-effecten. Pogingen om het gebruik van het middel te ontraden of te verbieden stuiten dikwijls op weerstand; met betrekking tot laxantia en analgetica kan dit zo zijn ondanks waarschuwingen voor (of zelfs de ontwikkeling van) lichamelijke schade, zoals nierfunctiestoornissen of elektrolytverstoringen. Hoewel het doorgaans duidelijk is dat de patiënt sterk gemotiveerd is om het middel in te nemen, ontwikkelen zich geen afhankelijkheid of onthoudingsverschijnselen, zoals bij de psychoactieve middelen die zijn gespecificeerd in F10-F19. | Neventerm: | misbruik van | antacida | misbruik van | kruiden of huismiddelen | misbruik van | steroïden of hormonen | misbruik van | vitaminen | habitueel gebruik van laxeermiddelen
Définition: Des spécialités pharmaceutiques et des remèdes populaires très divers peuvent être impliqués. Trois groupes sont particulièrement importants: a) des médicaments psychotropes n'entraînant pas de dépendance tels les antidépresseurs, b) les laxatifs, et c) des analgésiques pouvant être achetés sans prescription médicale, tels que l'aspirine et le paracétamol. L'utilisation persistante de ces substances entraîne fréquemment des contacts excessifs avec des professionnels de la santé ou leurs équipes et s'accompagne parfois d'effets somatiques nocifs induits par les substances. Les sujets s'opposent souvent aux tentatives faites pour déconseiller ou interdire l'utilisation du produit; en ce qui concerne les laxatifs et les analgésiques, les sujets peuvent ne pas tenir compte des avertissements relatifs aux complications somatiques telles qu'un dysfonctionnement rénal ou des perturbations électrolytiques (voire à la survenue de celles-ci). Alors que le patient a habituellement une appétence manifeste pour la substance, il ne présente pas de symptômes de dépendance ou de sevrage comme dans le cas des substances psycho-actives précisées en F10-F19. | Abus de:antiacides | préparations à base de plantes ou remèdes populaires | stéroïdes ou hormones | vitamines | Prise régulière de laxatifs

Omschrijving: Deze categorie dient te worden gebruikt om de aanwezigheid te registreren van psychische of gedragsgebonden invloeden waarvan wordt aangenomen dat ze een belangrijke rol spelen in de etiologie van lichamelijke stoornissen die in andere hoofdstukken geclassificeerd zijn. De resulterende psychische stoornissen zijn doorgaans licht en dikwijls langdurig (zoals bezorgdheid, emotioneel conflict, ongerustheid etc.) en rechtvaardigen op zichzelf niet het gebruik van een van de stoornissen in dit hoofdstuk. | Neventerm: | psychische factoren die lichaamsfuncties beïnvloeden
Définition: Cette catégorie doit être utilisée pour enregistrer la présence de facteurs psychologiques ou comportementaux supposés avoir joué un rôle majeur dans la survenue d'un trouble physique classable dans l'un des autres chapitres. Les perturbations psychiques attribuables à ces facteurs sont habituellement légères, mais souvent persistantes (par exemple, une inquiétude, un conflit émotionnel, une appréhension) et leur présence ne justifie pas un diagnostic de l'une quelconque des catégories décrites dans ce chapitre. | Facteurs psychologiques influençant une affection physique Exemples d'utilisation de cette catégorie:asthme F54 et J45.- | colite muqueuse F54 et K58.- | dermite F54 et L23-L25 | recto-colite hémorragique F54 et K51.- | ulcère gastrique F54 et K25.- | urticaire F54 et L50.-

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In ongeveer 20% van deze gevallen waren er geen risicofactoren voor acuut nierfalen zoals gelijktijdig gebruik van nefrotoxische geneesmiddelen en gastro-intestinale stoornissen.
Dans environ 20% de ces cas, il n’y avait aucun facteur de risque d’insuffisance rénale aigüe tels qu’une administration concomitante de médicaments néphrotoxiques ou de troubles gastrointestinaux.

Inderdaad is het risico van spiertoxiciteit door statines dosisafhankelijk, en in real-life omstandigheden dient ook rekening te worden gehouden met andere risicofactoren voor spiertoxiciteit zoals gelijktijdig gebruik van ezetimibe, fibraten, nicotinezuur (recent gecommercialiseerd in associatie met laropiprant: Tredaptive®, zie Folia juni 2010 ) en middelen die het metabolisme van het statine inhiberen (voor atorvastatine en simvastatine gaat het om CYP3A4-inhibitoren, met inbegrip van pompelmoessap; voor fluvastatine gaat het om CYP2C9-inhibitoren; let vooral op voor de potente CYP-inhibitoren) [voor de interacties, zie Tabel Ie en Tabel If in het Gecommentarieerd Geneesmiddelenrepertorium].
En effet, le risque de toxicité musculaire est dose-dépendant pour toutes les statines et, dans les conditions réelles d’utilisation, il convient aussi de tenir compte d’autres facteurs de risque de toxicité musculaire, tels que l’utilisation concomitante d’ézétimibe, de fibrates, d’acide nicotinique (récemment commercialisé en association avec le laropiprant: Tredaptive®, voir Folia de juin 2010 ) ou de médicaments qui inhibent le métabolisme de la statine (pour l’atorvastatine et la simvastatine, il s’agit des inhibiteurs du CYP3A4, y compris le jus de pamplemousse; pour la fluvastatine, il s’agit des inhibiteurs du CYP2C9; il faut surtout être attentif aux puissants inhibiteurs du CYP) [pour les interactions, voir Tableau Ie et Tableau If dans le Répertoire Commenté des Médicaments].

cardiotoxische geneesmiddelen (bijv. Anthracyclinen zoals doxorubicine, daunorubicine of trastuzimab), antibiotica (zoals erythromycine of ketoconazole), anitaritmica (zoals amiodarone) en bèta blokkers (zoals atenolol en timolol) kan het risico op aritmieën verhogen (zie bijzondere waarschuwingen en voorzorgen voor gebruik). Er zijn post-marketing cases bekend over patiënten met het serotoninesyndroom ( waaronder gewijzigde mentale status, autonome instabiliteit en neuromusculaire abonormaliteiten) na gelijktijdig gebruik van ondansetron en andere serotonerge geneesmiddelen (waaronder SSRI en SNRIs) (Zie bijzondere waarschuwingen en voorzorgen voor gebruik).
ex. anthracyclines telles que la doxorubicine, la daunorubicine ou le trastuzimab), des antibiotiques (tels que l’érythromycine ou le kétoconazole), des antiarythmiques (tels que l’amiodarone) et des bêtabloquants (tels que l’aténolol ou le timolol) peut augmenter le risque d’arythmies (voir rubrique « Mises en garde spéciales et précautions d’emploi »).

De anticholinerge werking van oxybutynine neemt toe bij gelijktijdig gebruik van andere anticholinergica of geneesmiddelen met een anticholinerge werking, zoals amantadine en andere anticholinerge antiparkinsongeneesmiddelen (zoals biperideen, levodopa), antihistaminica, antipsychotica (zoals fenothiazinen, butyrofenonen, clozapine), kinidine, tricyclische antidepressiva, atropine en daaraan gerelateerde middelen zoals atropine-achtige antispasmodica en dipyridamol.
L’activité anticholinergique de l’oxybutynine est augmentée par l’utilisation concomitante d’autres anticholinergiques ou médicaments à activité anticholinergique, tels que l’amantadine et d’autres médicaments antiparkinsoniens anticholinergiques (ex : le bipéridène, la lévodopa), les antihistaminiques, les antipsychotiques (ex : les phénothiazines, les butyrophénones, la clozapine), la quinidine, les antidépresseurs tricycliques, l’atropine et les substances apparentées, telles que les antispasmodiques atropiniques et la dipyridamole.

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van “torsades de pointes”, zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).

Voorzichtigheid is geboden bij gelijktijdig gebruik van inhibitoren van P-glycoproteïne zoals amiodaron, en associatie met andere antitrombotica moeten vermeden worden.
La prudence s’impose en cas d’utilisation concomitante d’inhibiteurs de la glycoprotéine P tels que l’amiodarone, et les associations à d’autres antithrombotiques sont à éviter.

Men dient dan ook voorzichtig te zijn bij deze patiëntenpopulaties, en ook bij gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen zoals andere antitrombotische middelen of geneesmiddelen die hun metabolisme kunnen beïnvloeden (bv. glycoproteïne- of CYP3A4-inhibitoren).
La prudence s’impose dès lors dans ces populations de patients, ainsi que lors de l’utilisation concomitante d’autres médicaments tels que d’autres antithrombotiques ou des médicaments pouvant influencer leur métabolisme (p. ex. inhibiteurs de la glycoprotéine ou du CYP3A4).

Bij langdurige behandeling met geneesmiddelen die het risico van fracturen kunnen verhogen, dient men zeker oplettend te zijn voor het eventuele gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen die eveneens het risico van fracturen kunnen verhogen, bv. sederende middelen zoals de benzodiazepines en aanverwante middelen, de antidepressiva, de antiparkinsonmiddelen, de narcotische analgetica.
En cas de traitement prolongé par des médicaments susceptibles d’augmenter le risque de fractures, il convient certainement d’être attentif à la prise concomitante éventuelle d’autres médicaments pouvant également augmenter le risque de fractures, p.ex. des médicaments sédatifs tels que les benzodiazépines et substances apparentées, les antidépresseurs, les antiparkinsoniens, les analgésiques morphiniques.

Repaglinide wordt vooral gemetaboliseerd door CYP3A4 ter hoogte van de lever; gebruik ervan is dan ook gecontra-indiceerd in geval van leverinsufficiëntie, en voorzichtigheid is geboden bij gelijktijdige inname van inhibitoren van CYP3A4 zoals ketoconazol, itraconazol en erythromycine.
Le répaglinide est principalement métabolisé par le cytochrome P450 3A4 au niveau du foie; son utilisation est dès lors contre-indiquée en présence d’une insuffisance hépatique, et la prudence s’impose lors de la prise concomitante d’inhibiteurs de cette isoenzyme tel le kétoconazole, l’itraconazole et l’érythromycine.