Traduction de «zoals een serotoninesyndroom optreden bij gelijktijdig gebruik van selectieve » (Néerlandais → Français) :

Sint-janskruid: er kan een toename van serotoninerge effecten zoals een serotoninesyndroom optreden bij gelijktijdig gebruik van selectieve serotonineheropnameremmers en kruidenpreparaten die sint-janskruid (Hypericum perforatum) bevatten.
Millepertuis: il peut se produire une augmentation des effets sérotoninergiques tels qu'un syndrome sérotoninergique lorsque les inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine et des préparations à base de plantes contenant du millepertuis (Hypericum perforatum) sont utilisés simultanément.

Sint-Janskruid: Bij gelijktijdig gebruik van selectieve serotonine heropname remmers en Sint- Janskruid (Hypericum perforatum) kan een toename van de serotonerge effecten – zoals serotoninesyndroom – optreden.
Millepertuis : une augmentation des effets sérotoninergiques constituant un syndrome sérotoninergique peut survenir lors de l’association des ISRS avec le millepertuis (Hypericum perforatum).

Sint-Janskruid Bij gelijktijdig gebruik van selectieve serotonine heropname remmers en Sint-Janskruid (Hypericum perforatum) kan een toename van de serotonerge werkingen, zoals serotoninesyndroom, optreden.
Millepertuis En cas d’utilisation concomitante d’inhibiteurs de la recapture de la sérotonine et de millepertuis (Hypericum perforatum), une augmentation des effets sérotoninergiques peut survenir, comme lors du syndrome sérotoninergique.

Serotoninesyndroom Zoals met andere serotonerge middelen kan het serotoninesyndroom optreden tijdens behandeling met venlafaxine. Dit is met name het geval bij gelijktijdig gebruik van andere middelen die de serotonineneurotransmittersysteem beïnvloeden (inclusief tryptanen, SSRI’s, SNRI’s, lithium, sibutramine, tramadol of Sint Janskruid [Hypericum perforatum]), met geneesmiddelen die het serotoninemetabolisme remmen (inclusief MAOI’s) of met serotonine precursors (zoals tryptofaansupplementen).
Syndrome sérotoninergique Comme avec d’autres agents sérotoninergiques, un syndrome sérotoninergique peut survenir sous traitement par venlafaxine, en particulier en cas d’utilisation concomitante d’autres substances susceptibles d’affecter le système de neurotransmetteurs sérotoninergiques (notamment les triptans, les ISRS, les IRSN, le lithium, la sibutramine, le tramadol, le millepertuis [Hypericum perforatum]), les médicaments altérant le métabolisme sérotoninergique (incluant les IMAO), ou les précurseurs de la sérotonine (comme les suppléments contenant du tryptophane).

Serotoninesyndroom Interactie met serotonerg werkzame stoffen: wanneer selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) gelijktijdig met andere serotonerg werkzame stoffen worden toegediend, kan het serotoninesyndroom optreden (zie rubriek 4.5).
Syndrome sérotoninergique Interaction avec des substances actives sérotoninergiques: un syndrome sérotoninergique peut survenir en cas d'utilisation concomitante d’inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine (ISRS) avec d’autres substances actives sérotoninergiques (voir rubrique 4.5).

Serotoninesyndroom Zoals met andere serotoninerge middelen kan een serotoninesyndroom optreden bij behandeling met venlafaxine, vooral bij concomitant gebruik met andere middelen die invloed kunnen uitoefenen op het serotoninerge neurotransmittersysteem (zoals triptanen, SSRI’s, SNRI’s, lithium, sibutramine, tramadol of sint-janskruid [Hypericum perforatum]), met geneesmiddelen die het metabolisme van serotonine verstoren (waaronder MAO-remmers), of met serotonineprecursoren (zoals tryptofaansupplementen).
Comme avec d’autres agents sérotoninergiques, un syndrome sérotoninergique peut se produire avec un traitement par venlafaxine, en particulier lors d’utilisation concomitante d’autres substances susceptibles d’agir sur le système neurotransmetteur sérotoninergique (notamment les triptans, les ISRS, les IRSN, le lithium, la sibutramine, le tramadol ou le millepertuis [Hypericum perforatum]), de médicaments altérant le métabolisme de la sérotonine (tels que les IMAO), ou de précurseurs de la sérotonine (tels que les suppléments de tryptophane).

Sint-Janskruid: Bij gelijktijdig gebruik van SSRI’s en Sint-Janskruid (Hypericum perforatum) kan een toename van de serotonerge effecten - zoals serotoninesyndroom - optreden.
Millepertuis : En cas d’utilisation simultanée de ISRS et de Millepertuis (Hypericum perforatum) une augmentation des effets sérotoninergiques – comme un syndrome sérotoninergique – peut se manifester.

Voorzichtigheid is vereist bij gelijktijdig gebruik Niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAIDs), met inbegrip van selectieve COX-2 remmers, acetylsalicylzuur (> 3 g/dag), en niet-selectieve NSAIDs Wanneer angiotensine II-antagonisten gelijktijdig met NSAIDs worden toegediend, kan een verzwakking van het antihypertensieve effect optreden.
Associations nécessitant des précautions d'emploi Anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS), y compris inhibiteurs sélectifs de COX-2, acide acétylsalicylique (> 3 g/jour) et AINS non sélectifs Une diminution de l’effet antihypertenseur est possible en cas d'administration concomitante d'antagonistes de l'angiotensine II et d'AINS.

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van “torsades de pointes”, zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).