Traduction de «zoals bijvoorbeeld amiodaron » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.
Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- geneesmiddelen voor de behandeling van onregelmatige hartslag (zoals bijvoorbeeld amiodaron, sotalol, kinidine of procaïnamide) (zie: ‘Wees extra voorzichtig met DETRUSITOL’)
- les médicaments traitant les troubles du rythme cardiaque (contenant par exemple amiodarone, sotalol, quinidine, procainamide)

- geneesmiddelen voor de behandeling van onregelmatige hartslag (zoals bijvoorbeeld amiodaron, sotalol, kinidine of procaïnamide) (zie rubriek : ‘Wees extra voorzichtig met DETRUSITOL Retard’);
- les médicaments traitant les troubles du rythme cardiaque (contenant par exemple amiodarone, sotalol, quinidine, procainamide)

Geneesmiddelen die het QT-interval verlengen Pasireotide moet voorzichtig worden gebruikt bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met geneesmiddelen die het QT-interval verlengen, zoals klasse Ia-antiaritmica (bijvoorbeeld kinidine, procaïnamide, disopyramide), klasse III-antiaritmica (bijvoorbeeld amiodaron, dronedaron, sotalol, dofetilide, ibutilide), bepaalde antibacteriële middelen (intraveneus erytromycine, pentamidineinjectie, claritromycine, moxifloxacine), bepaalde antipsychotica (bijvoorbeeld chloorpromazine, thioridazine, flufenazine, pimozide, haloperidol, tiapride, amisulpride, sertindol, methadon), bepaalde antihistaminica (bijvoorbeeld terfenadine, astemizol, mizolastine), antimalariamiddelen (bijvoorbeeld chloroquine, halofantrine, lumefantrine), bepaalde antischimmelmiddelen (ketoconazol, behalve in shampoo) (zie ook rubriek 4.4).
Médicaments induisant un allongement de l’intervalle QT Pasiréotide doit être utilisé avec prudence chez les patients qui reçoivent des médicaments entraînant un allongement de l’intervalle QT tels que : antiarythmiques de classe Ia (par exemple quinidine, procaïnamide, disopyramide), antiarythmiques de classe III (par exemple amiodarone, dronédarone, sotalol, dofétilide, ibutilide), certains antibactériens (érythromycine intraveineuse, pentamidine injectable, clarithromycine, moxifloxacine), certains neuroleptiques (par exemple chlorpromazine, thioridazine, fluphénazine, pimozide, halopéridol, tiapride, amisulpride, sertindole, méthadone), certains antihistaminiques (par exemple terfénadine, astémizole, mizolastine), antipaludéens (par exemple chloroquine, halofantrine, luméfantrine), certains antifongiques (kétoconazole, sauf dans les shampoings) (voir également rubrique 4.4).

Anti-arytmica van klasse I De anti-arytmica van klasse I (zoals bijvoorbeeld disopyramide, quinidine, lidocaïne i.v) en amiodarone kunnen de auriculaire geleiding potentialiseren en aldus aanleiding geven tot een negatief inotroop effect.
Médicaments anti-arythmiques de classe I Les médicaments anti-arythmiques de classe I (par ex. disopyramide, quinidine, lidocaïne i.v) et l’amiodarone, peuvent avoir un effet de potentialisation sur la conduction auriculaire et ainsi induire un effet inotrope négatif.

lithium en andere geneesmiddelen om psychiatrische ziekten te behandelen (antipsychotische geneesmiddelen) of om depressies te behandelen (tricyclische antidepressiva) anti-inflammatoire niet-steroïdale geneesmiddelen (NSAID’s) vaak gebruikt als pijnstillers of om de ontsteking te verminderen zoals acetylsalicylzuur, indometacine en naproxen carbenoxolon (een ander ontstekingswerend geneesmiddel) geneesmiddelen tegen jicht (bijv. allopurinol, benzbromaron) immunosuppressiva die de activiteit van het immuunsysteem verminderen, zoals ciclosporine (om afstoting van een getransplanteerd orgaan te verhinderen) amfotericine B (om schimmelinfecties te behandelen) kankerbestrijdende geneesmiddelen (bijv. cyclofosfamide, fluorouracil, methotrexaat), geneesmiddelen tegen suikerziekte, waaronder insuline en orale geneesmiddelen om het suikergehalte in het bloed te verminderen calcium en vitamine D geneesmiddelen om hartfalen te behandelen (verminderde capaciteit van het hart om voldoende bloed te pompen doorheen het lichaam: hartglycosiden zoals digoxine) of om een onregelmatige hartslag te behandelen (antiaritmica zoals procaïnamide, kinidine, amiodaron, sotalol) corticosteroïden of corticotropine (ACTH) om ontstekingen te behandelen, zoals reuma jodiumhoudende contrastmiddelen (substanties die toegediend worden wanneer bepaalde X-stralen uitgevoerd worden; uw arts is hiervan op de hoogte) geneesmiddelen die de productie van prostaglandines verminderen (vetmoleculen die een belangrijke rol spelen in het hele lichaam) verdovende middelen (bijv. barbituraten) spierontspannende middelen (geneesmiddelen gebruikt tijdens operaties; uw anesthesist is hiervan op de hoogte) narcotica en narcotische analgetica (bijv. opiaten) pressoramines (geneesmiddelen met een krachtig stimulerend effect zoals adrenaline) stimulerende laxeermiddelen (laxeermiddelen die de darmspieren beïnvloeden, zoals sennabladeren) sympathomimetica (geneesmiddelen met een stimulerend effect, gebruikt om bijvoor ...
les diurétiques (médicaments déshydratants, comprimés favorisant l’élimination de l’eau), en particulier les diurétiques d’épargne de potassium (p. ex. spironolactone, triamtérène et amiloride), les diurétiques de l’anse et les thiazides les médicaments pouvant augmenter le taux de potassium dans le sang (p. ex. l’héparine) les suppléments de potassium ou les substituts de sel contenant du potassium le lithium et d’autres médicaments pour le traitement de maladies psychiatriques (médicaments antipsychotiques) ou le traitement de la dépression (antidépresseurs tricycliques) les anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) souvent utilisés comme antidouleurs ou afin d’atténuer l’inflammation, tels que acide acétylsalicylique, indométacine et naproxène la carbénoxolone (un autre anti-inflammatoire) les médicaments contre la goutte (p. ex. allopurinol, benzbromarone) les immunosuppresseurs qui réduisent l’activité du système immunitaire, comme la ciclosporine (afin d’éviter le rejet d’un organe transplanté) amphotéricine B (pour le traitement d’infections fongiques) les médicaments anticancéreux (p. ex. cyclophosphamide, fluorouracil, méthotrexate), les antidiabétiques, y compris l’insuline et les médicaments oraux visant à réduire le taux de sucre dans le sang le calcium et la vitamine D les médicaments pour le traitement de la décompensation cardiaque (réduction de la capacité cardiaque de pomper suffisamment de sang à travers le corps: glycosides cardiaques comme la digoxine) ou pour le traitement d’un pouls irrégulier (antiarythmiques comme la procaïnamide, la quinidine, l’amiodarone, le sotalol) les corticostéroïdes ou la corticotropine (ACTH) pour le traitement des inflammations telles que le rhumatisme les produits de contraste iodés (substances administrées lors de la performance de certains types de rayons X; votre médecin connaît ces substances) les médicaments réduisant la production des prostaglandines (molécules de graisse jouant un rôle important dans le co ...