Traduction de «zij verder een zelfstandige activiteit zou uitoefenen » (Néerlandais → Français) :

Er werd vanuit gegaan dat waar de werkgever een maatregel had genomen, er tevens gezondheidsrisico’s zouden bestaan voor de betrokkene (of haar kind) indien zij verder een zelfstandige activiteit zou uitoefenen.
Puisque l’employeur avait pris une mesure de protection, on présumait qu’il devait également exister des risques pour la santé de l’intéressée (ou de son enfant) si elle continuait à exercer une activité indépendante.

Voor deze groep zou evenwel het verder uitoefenen van een gedeelte van hun vroegere zelfstandige activiteit, zonder het doel van de reclassering, wel nog mogelijk zijn.
Pour ce groupe, il était toutefois possible de continuer à exercer une partie de leur activité précédente, sans but de reclassement.

Wanneer de gerechtigde een activiteit over een langere periode zou kunnen uitoefenen, zou er een meer aangepast aanrekeningsmechanisme moeten komen. Waar in een aanvangsfase een forfaitaire vermindering van de uitkeringen verantwoord blijft, omdat het inkomen uit de (zelfstandige) activiteit gering is of nog niet precies gekend, zou men na een zekere periode rekening moeten houden met het effectieve beroepsinkomen.
Si, dans une phase initiale, une diminution forfaitaire des indemnités demeure justifiée, étant donné que le revenu provenant de l’activité (indépendante) est faible ou pas encore connu de façon précise, il y aurait lieu, après une certaine période, de tenir compte du revenu professionnel effectif.

Aangezien de wet spreekt van " zelfstandige activiteit" , zou hieruit kunnen afgeleid worden dat althans een deel van de artsen, meer bepaald diegenen die hun medische activiteit niet uitoefenen als zelfstandige, buiten het toepassingsgebied van de wet valt. Verschillende argumenten spreken dit echter tegen:
Comme la loi parle d'" activité indépendante" , on pourrait en déduire qu'au moins une partie des médecins, notamment ceux qui n'exercent pas leur activité médicale en tant qu'indépendant, n'entrent pas dans le champ d'application de la loi.

Het is niet altijd eenvoudig om na te gaan wat de zelfstandige activiteit van de gerechtigde inhoudt bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid, en welke activiteit de betrokkene nog zou kunnen uitoefenen gelet op zijn pathologie.
Il n’est pas toujours aisé de vérifier en quoi consiste l’activité indépendante du titulaire au début de son incapacité de travail et d’examiner quelle activité l’intéressé pourrait encore exercer en fonction de sa pathologie.

Het arrest van het Hof van Cassatie van 2 mei 2002 bepaalt dat ”Geneesheren, ook al zijn zij geen kooplieden in de zin van artikel 1 van het Wetboek van Koophandel en al hebben zij een maatschappelijke functie, een activiteit uitoefenen die gericht is op een uitwisseling van diensten; dat zij op duurzame wijze een economisch doel nastreven en derhalve in de regel ondernemingen zijn in de zin van artikel 1 van de mededingingswet van 5 augustus 1991; dat geneesheren immers in hun hoedanigheid van zelfstandige deelnemers aan het economisch verkeer, diensten verrichten op een markt, die van de gespecialiseerde medische diensten; dat zij voor de ten behoeve van hun patiënten verrichte diensten van hen een beloning ontvangen en dat zij de aan hun beroepsuitoefening verbonden financiële risico’s dragen; dat, hoewel de Orde der Geneesheren een beroepsvereniging is waarbij alle beroepsbeoefenaars wettelijk moeten aansluiten, en zij een regulerende bevoegdheid heeft gekregen van de overheid, dit niet belet dat zij een ondernemingsvereniging is in de zin van artikel 2, §1 van de Mededingingswet wanneer zij beslissingen neemt die tot strekking hebben het marktgedrag van de artsen te beoordelen of te reguleren en haar besluiten, in zoverre zij ertoe strekken of ten gevolge hebben dat de mededinging wordt aangetast, door de tuchtorganen van de Orde aan de eisen van de Mededingingswet moeten getoetst worden”. Tot hier toe kunnen we zeker besluiten : dat de mededingingsregels toepasbaar zijn op de beoefenaars van vrije beroepen; dat de beroepsorganisaties en onder meer de Orde der Geneesheren als ondernemersverenigingen dienen te worden beschouwd.
L'arrêt de la Cour de cassation du 2 mai 2002 dispose que: " les médecins, même s'ils ne sont pas des commerçants au sens de l'article 1er du Code de commerce et même s'ils ont une fonction sociale, exercent une activité axée sur l'échange de services; qu'ils poursuivent de manière durable un but économique et sont par conséquent en général des entreprises au sens de l'article 1er de la loi sur la concurrence; " que les médecins, en qualité d'indépendants acteurs du trafic économique, prestent des services sur un marché, celui des services médicaux spécialisés; qu'ils reçoivent récompense par leur patients des services prestés pour eux et supportent les risques financiers liés à l'exercice de leur profession; " attendu que l'Ordre des médecins est une association professionnelle à laquelle tous les praticiens de la profession sont légalement tenus de s'affilier; .que l'Ordre . remplit une mission légale pour laquelle les autorités publiques lui ont d'ailleurs conféré une compétence de régulation; que cela n'empêche toutefois pas qu'il constitue une association d'entreprises au sens de l'article 2, §1er, de la loi sur la concurrence, lorsqu'il prend des décisions qui ont pour objet de juger ou de réguler le comportement de marché des médecins, et que dans la mesure où elles ont pour objet ou ont pour effet de porter atteinte à la concurrence, ces décisions doivent être mises à l'épreuve des exigences de la loi sur la concurrence par les organes disciplinaires de l'Ordre; "

Het koninklijk besluit is in werking getreden op 1 april 2002 (de nieuwe bepaling voor de aanrekening van jaarlijkse voordelen heeft uitwerking vanaf 1 januari 2002).Voor de verzekerden die reeds een toegelaten activiteit uitoefenen op 1 april 2002, werd in een koninklijk besluit van 21 oktober 2002 een overgangsmaatregel voorzien : wanneer de vroegere bepaling (toch) gunstiger zou zijn dan de nieuwe bepaling van artikel 230, kunnen zij zich verder beroepen op de vroegere bepaling en dit tot 31 december 2003.
L’arrêté royal est entré en vigueur à partir du 1er avril 2002 (la nouvelle disposition pour le calcul des avantages annuels entre en vigueur le 1er janvier 2002). Pour les assurés qui exerçaient déjà une activité autorisée le 1er avril 2002, l’arrêté royal du 21 octobre 2002 a prévu une mesure de transition : si l’ancienne disposition s’avère (toutefois) plus avantageuse que la nouvelle disposition de l’article 230, ils peuvent continuer à se référer à l’ancienne disposition et ceci, jusqu’au 31 décembre 2003.