Vertaling van "zeer hinderlijke bijwerkingen vastgesteld " (Nederlands → Frans) :

Bovendien werden er zeer hinderlijke bijwerkingen vastgesteld, zoals bloedingen en perforaties in het maagdarmkanaal.
Mais cela ne s’est pas vérifié et, au contraire, des effets secondaires très indésirables ont été observés, notamment des hémorragies et des perforations gastro-intestinales.

Tabel 1: Bijwerkingen vastgesteld in klinische studies Infecties en parasitaire aandoeningen zeer vaak: urineweginfectie Endocriene aandoeningen soms: bijnierinsufficiëntie Voedings- en stofwisselingsstoornissen zeer vaak: hypokaliëmie vaak: hypertriglyceridemie Hartaandoeningen vaak: hartfalen*, angina pectoris, aritmie, atriale fibrillatie, tachycardie Bloedvataandoeningen zeer vaak: hypertensie Maagdarmstelselaandoeningen vaak: dyspepsie Lever- en galaandoeningen vaak: alanineaminotransferase verhoogd, aspartaataminotransferase verhoogd Huid- en onderhuidaandoeningen vaak: rash Nier- en urinewegaandoeningen vaak:hematurie Algemene aandoeningen en zeer vaak: oedeem perifeer toedieningsplaatsstoornissen Letsels, intoxicaties en vaak: breuken** verrichtingscomplicaties
Affections cardiaques Fréquent : insuffisance cardiaque*, angine de poitrine, arythmie, fibrillation auriculaire, tachycardie Affections vasculaires Très fréquent : hypertension artérielle Affections gastro-intestinales Fréquent : dyspepsie Affections hépatobiliaires Fréquent : augmentation de l'alanine aminotransférase, augmentation de l’aspartate aminotransférase Affections de la peau et du tissu souscutané Fréquent : rash

Hartaandoeningen Zeer zelden: Cardiovasculaire bijwerkingen (hartfalen, embolie) en cerebrovasculaire bijwerkingen (apoplexie) zijn in uitzonderlijke gevallen gemeld (er is geen oorzakelijk verband vastgesteld tussen deze bijwerkingen en behandeling met carboplatine).
Affections cardiaques Très rare : Des événements cardiovasculaires (insuffisance cardiaque, embolie) ainsi que des événements cérébrovasculaires (apoplexie) ont été rapportés chez des cas isolés (la relation de cause à effet avec le carboplatine n’a pas été établie).

In tabel 4 worden bijwerkingen, die zijn vastgesteld bij onderzoek naar primaire preventie van veneuze trombo-embolie na heup- of knievervangende operatie en naar de preventie van CVA en systemische embolie bij patiënten met atriumfibrilleren, geclassificeerd naar systeemorgaanklasse (SOC) en gerangschikt volgens de volgende frequentie-indeling weergegeven: zeer vaak (≥ 1/10); vaak (≥ 1/100, < 1/10); soms (≥ 1/1.000, < 1/100); zelden (≥ 1/10.000, < 1/1.000); zeer zelden (< 1/10.000); niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
Le tableau 4 présente les effets indésirables identifiés lors des études de prévention primaire des ETEV après une chirurgie pour prothèse totale de hanche ou de genou et dans le programme de prévention de l’AVC d’origine tromboembolique et de l’ES chez les patients présentant une fibrillation atriale, classés par système classe organe et fréquence selon la convention suivante : très fréquent (≥ 1/10) ; fréquent (≥ 1/100 à < 10) ; peu fréquent (≥ 1/1000 à < 1/100) ; rare (≥ 1/10 000 à < 1/1000), très rare (< 1/10 000) ; fréquence indéterminée (ne peut pas être évaluée à partir des données disponibles).

In tabel 4 worden bijwerkingen, die zijn vastgesteld bij onderzoek naar de preventie van CVA en systemische embolie bij patiënten met atriumfibrilleren, geclassificeerd naar systeemorgaanklasse (SOC) en gerangschikt volgens de volgende frequentie-indeling weergegeven: zeer vaak (≥ 1/10); vaak (≥ 1/100, < 1/10); soms (≥ 1/1.000, < 1/100); zelden (≥ 1/10.000, < 1/1.000); zeer zelden (< 1/10.000); niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Preventie van CVA en systemische embolie bij patiënten met atriumfibrilleren
Le tableau 4 présente les effets indésirables identifiés lors des études de prévention de l’AVC d’origine tromboembolique et de l’ES chez les patients présentant une fibrillation atriale, classés par système classe organe et fréquence selon la convention suivante : très fréquent (≥ 1/10) ; fréquent (≥ 1/100 à < 1/10) ; peu fréquent (≥ 1/1000 à < 1/100) ; rare (≥ 1/10 000 à < 1/1000) ; très rare (< 1/10 000) ; fréquence indéterminée (ne peut pas être évaluée à partir des données disponibles).

De frequentie van de mogelijke bijwerkingen die hieronder zijn vermeld, wordt als volgt beschreven: Zeer vaak (komt voor bij meer dan 1 van de 10 gebruikers) Vaak (komt voor bij 1 tot 10 van de 100 gebruikers) Soms (komt voor bij 1 tot 10 van de 1.000 gebruikers) Zelden (komt voor bij 1 tot 10 van de 10.000 gebruikers) Zeer zelden (komt voor bij minder dan 1 van de 10.000 gebruikers) Niet bekend (op basis van de bekende gegevens kan de frequentie niet worden vastgesteld)
La fréquence des effets indésirables possibles listés ci-dessous est définie selon la convention suivante : Très fréquents (décrits chez plus de 1 patient sur 10) Fréquents (décrits chez 1à 10 patients sur 100) Peu fréquents (décrits chez 1à 10 patients sur 1000) Rares (décrits chez 1à 10 patients sur 10000) Très rares (décrits chez moins de 1 patient sur 10000) Fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles).

De volgende bijwerkingen werden vastgesteld tijdens een behandeling met quinapril en met andere ACE-remmers, en met de volgende frequentie van voorkomen: Zeer vaak (≥ 1/10) Vaak (≥ 1/100 tot < 1/10) Soms (≥ 1/1.000 tot < 1/100) Zelden (≥ 1/10.000 tot < 1/1.000) Zeer zelden (≤ 1/10.000) Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)
Les effets indésirables suivants ont été observés au cours du traitement par quinapril et par d’autres inhibiteurs ECA aux fréquences suivantes : Très fréquent (≥1/10) Fréquent (≥1/100, < 1/10) Peu fréquent (≥1/1 000, < 1/100) Rare (≥1/10,000, < 1/1 000) Très rare (< 1/10 000) Fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)

Zeer vaak, vaak en soms voorkomende bijwerkingen werden doorgaans vastgesteld op basis van gegevens van klinische studies.
Les événements très fréquents, fréquents et peu fréquents ont généralement été déterminés à partir des données issues d’études cliniques.