Vertaling van "zeer ernstig zieke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een etiologisch niet specifiek organisch-psychosyndroom gekenmerkt door gelijktijdig optredende stoornissen van bewustzijn en aandacht, waarneming, denken, geheugen, psychomotoriek, emoties en het slaap-waakritme. De duur varieert en de mate van ernst loopt van licht tot zeer ernstig. | acuut of subacuut | hersensyndroom | acuut of subacuut | organische reactie | acuut of subacuut | psycho-organisch syndroom | acuut of subacuut | psychose door infectieziekte | acuut of subacuut | verwardheidstoestand (niet-alcoholisch)
Définition: Syndrome cérébral organique sans étiologie spécifique, caractérisé par la présence simultanée de perturbations de la conscience et de l'attention, de la perception, de l'idéation, de la mémoire, du comportement psychomoteur, des émotions, et du rythme veille-sommeil. La durée est variable et le degré de gravité varie de léger à très sévère. | état confusionnel (non alcoolique) | psychose infectieuse | réaction organique | syndrome:cérébral | psycho-organique | aigu(ë) ou subaigu(ë)

zeer ernstige alcoholintoxicatie
Intoxication alcoolique très sévère

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

Omschrijving: Een persoonlijkheidsverandering, ten minste twee jaar bestaand, die toegeschreven kan worden aan de traumatische ervaring van het lijden aan een ernstige psychiatrische-ziekte. De verandering kan niet verklaard worden door een voorafgaande persoonlijkheidsstoornis en dient gedifferentieerd te worden van een schizofrene resttoestand en andere toestanden van onvolledig herstel van een voorafgaande psychische stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door een overmatige afhankelijkheid van en een veeleisende houding tegenover anderen; door de overtuiging veranderd of gestigmatiseerd te zijn door de ziekte, leidend tot een onvermogen om nauwe en vertrouwelijke betrekkingen met anderen aan te gaan en te onderhouden en tot sociale isolatie; door passiviteit, verminderde interesses en afgenomen betrokkenheid bij voorheen-beoefende vrijetijdsbesteding; door aanhoudende klachten over ziek zijn die kunnen samengaan met hypochondrische beweringen en ziektegedrag; door dysfore of labiele stemming, niet ten gevolge van een actuele psychische stoornis of voorafgaande psychische stoornis met affectieve resttoestand; en door een beduidende stoornis in sociaal en beroepsgebonden functioneren.
Définition: Modification de la personnalité, persistant au moins deux ans, imputable à l'expérience traumatique d'une maladie psychiatrique sévère. Le changement ne peut pas s'expliquer par un trouble antérieur de la personnalité et doit être différencié d'une schizophrénie résiduelle et d'autres états morbides consécutifs à la guérison incomplète d'un trouble mental antérieur. Ce trouble se caractérise par une dépendance et une attitude de demande excessives vis-à-vis des autres, par la conviction d'avoir été transformé ou marqué par la maladie au point de ne pas parvenir à établir ou maintenir des relations interpersonnelles étroites et confiantes et de s'isoler socialement, par une passivité, une perte des intérêts et un engagement moindre dans les activités de loisir, par des plaintes persistantes de se sentir souffrant, parfois associées à des plaintes hypocondriaques et à un comportement de malade, par une humeur dysphorique ou labile non due à un trouble mental actuel ni aux symptômes affectifs résiduels d'un trouble mental antérieur et par des problèmes à long terme du fonctionnement social et professionnel.

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Daar de creatinineklaring bij zeer ernstig zieke bejaarde patiënten verlaagd is, zal de dagelijkse dosis 3 g niet overschrijden, vooral bij patiënten ouder dan 80 jaar.
Comme la clairance de la ceftazidime est diminuée chez les patients âgés très malades, la dose journalière ne devrait normalement pas dépasser 3 g, surtout chez les patients âgés de plus de 80 ans.

als u, vooral tijdens de eerste zes maanden van de behandeling, zich plotseling ernstig ziek voelt met als mogelijke symptomen: herhaaldelijk braken, extreme vermoeidheid, buikpijn, slaperigheid, zwakte, verlies van eetlust, maagpijn, misselijkheid, geelzucht (gele verkleuring van de huid en van het wit van de ogen), zwelling van de benen, verergering van uw epilepsie of een algemeen gevoel van ziek zijn, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts want DEPAKINE kan bij een zeer klein aantal patiënten de lever aantasten.
si, surtout durant les six premiers mois du traitement, vous vous sentez brutalement sévèrement malade et que vous présentez les symptômes éventuels suivants : vomissements répétés, fatigue extrême, douleur abdominale, somnolence, faiblesse, perte d’appétit, douleur à l’estomac, nausées, jaunisse (coloration jaune de la peau et du blanc des yeux), gonflement des jambes, aggravation de votre épilepsie ou sensation générale de malaise. Dans ce cas, consultez immédiatement votre médecin car DEPAKINE peut induire des lésions au niveau du foie chez un très faible nombre de patients.

als u, vooral tijdens de eerste zes maanden van de behandeling, zich plotseling ernstig ziek voelt met als mogelijke symptomen: herhaaldelijk braken, extreme vermoeidheid, buikpijn, slaperigheid, zwakte, verlies van eetlust, maagpijn, misselijkheid, geelzucht (gele verkleuring van de huid en van het wit van de ogen), zwelling van de benen, verergering van uw epilepsie of een algemeen gevoel van ziek zijn, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts want DEPAKINE I. V. kan bij een zeer klein aantal patiënten de lever aantasten.
si, surtout durant les six premiers mois du traitement, vous vous sentez brutalement sévèrement malade et que vous présentez les symptômes éventuels suivants : vomissements répétés, fatigue extrême, douleur abdominale, somnolence, faiblesse, perte d’appétit, douleur à l’estomac, nausées, jaunisse (coloration jaune de la peau et du blanc des yeux), gonflement des jambes, aggravation de votre épilepsie ou sensation générale de malaise. Dans ce cas, consultez immédiatement votre médecin car DEPAKINE I. V. peut induire des lésions au niveau du foie chez un très faible nombre de patients.

Zeer vaak: ranitidine geeft een statistisch significante toename van het totale aantal infectieuze complicaties bij ernstig zieke patiënten in vergelijking met sucralfaat.
Très fréquent : utilisée chez des patients gravement blessés, la ranitidine est associée – par rapport au sucralfate – à une augmentation statistiquement significative des complications infectieuses générales.

Gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen waaronder injecteerbaar goud (bv. om reuma of gewrichtsaandoeningen te behandelen) en Lisinopril EG kan het risico op een zogenaamde nitritoïde reactie (verwijding van de bloedvaten) verhogen, met symptomen zoals roodheid van het gezicht, zich ziek voelen, duizeligheid en een bloeddrukdaling, die zeer ernstig kan zijn.
L’utilisation simultanée de médicaments incluant des sels d’or injectables (par ex. pour traiter le rhumatisme ou une maladie articulaire) avec Lisinopril EG peut augmenter le risque d’une réaction appelée « réaction nitritoïde » (dilatation des vaisseaux sanguins) s’accompagnant de symptômes tels qu’une rougeur, des nausées, des vertiges et une chute de la tension sanguine, pouvant s’avérer très sévères.

In zeer zeldzame gevallen werd spierzwakte en/of myopathie gemeld na langdurige infusie van myorelaxantia aan ernstige zieke patiënten in de Dienst Intensieve Zorgen.
Quelques cas de faiblesse musculaire et/ou de myopathie ont été rapportés après perfusion prolongée de myorelaxants chez des patients gravement malades, en Unités de Soins Intensifs.

Deze hoge norepinefrine plasmaklaring in combinatie met een klein distributievolume, 0,09 tot 0,40 L kg -1 , resulteert in een zeer korte plasmahalfwaardetijd die varieert van 0,6 tot 2,9 min. Een lineaire verhouding tussen norepinefrinedosering en norepinefrine plasmaconcentraties werd aangetoond bij gezonde vrijwilligers en bij ernstig zieke patiënten met hoofdletsel.
Cette clairance plasmatique élevée de noradrénaline associée à un faible volume de distribution, 0,09 à 0,40 l kg -1 , a pour conséquence une demi-vie plasmatique très brève comprise entre 0,6 et 2,9 minutes.