Traduction de «zal men vooral » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Tijdens de campagne zal men vooral aandacht besteden aan het leiderschap van het management en de participatie van de werknemers.
Pendant la campagne, on se consacrera surtout au leadership du management et à la participation des travailleurs.

Vooraleer u een contrastmiddel toegediend krijgt, zal men u ondervragen over vroegere allergieën (b.v. allergie voor zeevruchten, hooikoorts, netelroos), overgevoeligheid voor contrastmiddelen en over bronchiale astma en men kan een voorafgaandelijke behandeling met antihistaminica en /of glucocorticoïden overwegen.
Avant de recevoir un produit de contraste, on vous interrogera au sujet de d’allergies antérieures (p. ex. allergie aux fruits de mer, rhume des foins, urticaire), une hypersensibilité aux produits de contraste et un asthme bronchique ; On peut envisager un traitement préalable avec des antihistaminiques et/ou des glucocorticoïdes.

- Vooral bij oudere patiënten en bij patiënten onder polymedicatie kan verwarring tussen verschillende specialiteiten met hetzelfde actief bestanddeel optreden en zal men bij chronische
- Chez les patients âgés ou les patients polymédiqués en particulier, il peut y avoir confusion entre différentes spécialités

Vooral bij oudere patiënten en bij patiënten onder polymedicatie kan verwarring tussen verschillende specialiteiten met hetzelfde actief bestanddeel optreden en zal men bij chronische medicatie best zoveel mogelijk dezelfde specialiteit laten verder nemen.
Chez les patients âgés ou les patients polymédiqués en particulier, il peut y avoir confusion entre différentes spécialités contenant le même principe actif, et il est préférable en cas de traitement médicamenteux chronique de poursuivre le traitement autant que possible avec la même spécialité.

Vooral bij kinderen zal men voldoende voorzichtigheid in acht moeten nemen om het ‘primum non nocere’ geen geweld aan te doen.
Chez l’enfant, il convient d’être particulièrement vigilant à ne pas enfreindre le principe du « primum non nocere ».

Benzodiazepines kunnen gepaard gaan met een verhoogd valrisico te wijten aan ongewenste effecten waaronder ataxie, spierzwakte, duizeligheid, somnolentie /slaperigheid, vermoeidheid, en daarom zal men aanbevelen om vooral oudere patiënten voorzichtig te behandelen.
Les benzodiazépines, peuvent s’accompagner d’un risque augmenté de chute dû à des effets indésirables, notamment ataxie, faiblesse musculaire, étourdissement, somnolence, fatigue. La prudence est dès lors de mise, surtout lors du traitement de personnes âgées.

Gezien het risico op trombocytopenie zal men het aantal bloedplaatjes in de loop van de behandeling regelmatig controleren, vooral gedurende de eerste week.
En raison du risque de thrombocytopénie, on contrôlera régulièrement le taux de plaquettes en cours de traitement, surtout pendant la première semaine.

Toch zal men steeds het voordeel afwegen tegen de mogelijke risico's en vooral voorzichtig zijn gedurende de eerste drie maanden van de zwangerschap gezien het potentieel teratogeen effect.
Néanmoins, on comparera toujours l'avantage de l'administration du produit aux risques possibles et on fera surtout preuve de prudence pendant les trois premiers mois de la grossesse compte tenu d’un effet tératogène potentiel.

vooral door kinderen; bij vermoedelijke overdosering zal men de patiënt zorgvuldig bewaken
enfants; en cas de surdosage présumé, on surveillera attentivement le patient et on

Indien de ovulatie uitblijft tijdens de eerste poging, zal men minstens 30 dagen moeten wachten vooraleer over te gaan tot een tweede poging; een spontane ovulatie zou zich kunnen voordoen tijdens de intermediaire cyclus.
Si l’ovulation ne survient pas lors de la première tentative, il faudra attendre au moins 30 jours avant de tenter un second essai ; une ovulation spontanée pourrait survenir pendant le cycle intermédiaire.