Traduction de «worden tot behandelingsrespons onder » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

endometritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | parametritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | pelviperitonitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingo-oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | sepsisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | septikemiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Choc septique | Endométrite | Ovarite | Paramétrite | Péritonite pelvienne | Salpingite | Salpingo-ovarite | Septicémie | Syndrome infectieux | survenant après les états classés en O00-O07

embolie | NNO | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | bloedstolsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | long | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | lucht | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | pyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | septisch of septicopyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | vruchtwater | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | zeep | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Embolie (due à):SAI | caillot sanguin | gazeuse | liquide amniotique | pulmonaire | pyohémique | savon | septique ou septicopyohémique | survenant après les états classés en O00-O07

laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | blaas | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | cervix | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | darm | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | ligamentum latum | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | periurethraal weefsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | uterus | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Lacération, perforation, déchirure ou lésions d'origine chimique (de):col de l'utérus | intestin | ligament large | tissu périurétral | utérus | vessie | survenant après les états classés en O00-O07

nier | insufficiëntie (acuut) | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | decompensatie | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | tubulusnecrose | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oliguriena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | uremiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Anurie | Insuffisance rénale (aiguë) | Nécrose tubulaire | Oligurie | Urémie | survenant après les états classés en O00-O07

medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | socio-economische omstandigheden thuis die nadelig zijn | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | in afwachting van adoptie of plaatsing in pleeggezin | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | ziekte van moeder | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | kindertal thuis maakt normale zorg onmogelijk of beïnvloedt deze ongunstig
Soins médicaux ou infirmiers ou surveillance médicale d'enfants en bonne santé selon des circonstances telles que:attente d'une famille adoptive ou d'un placement | enfants trop nombreux à la maison pour pouvoir en assurer la prise en charge normale | maladie de la mère | situation socio-économique difficile de la famille

elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | geïncarcereerd | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | gestranguleerd | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | met obstructie | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | niet-reponeerbaar | zonder gangreen |
Toute hernie mentionnée en K45:étranglée | irréductible | provoquant une occlusion | sans gangrène

elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | geïncarcereerd | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | gestranguleerd | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | met obstructie | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | niet-reponeerbaar | zonder gangreen |
Toute hernie mentionnée en K46:étranglée | irréductible | provoquant une occlusion | sans gangrène

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Gelijktijdige toediening van rosuvastatine en APTIVUS, gecombineerd met laag gedoseerd ritonavir, dient te worden gestart met de laagste dosis rosuvastatine (5 mg/dag) en opgetitreerd tot behandelingsrespons onder nauwlettende klinische controle op met rosuvastatine samenhangende symptomen, zoals beschreven in de productinformatie van rosuvastatine.
La co-administration d’APTIVUS co-administré avec le ritonavir à faible dose, et de rosuvastatine, doit être initiée avec la plus faible dose de rosuvastatine (5 mg/jour), ajustée en fonction de la réponse au traitement et accompagnée d’une surveillance clinique attentive des symptômes associés à la rosuvastatine comme décrit sur la notice de la rosuvastatine.

Gelijktijdige toediening van pravastatine en APTIVUS, gecombineerd met laag gedoseerd ritonavir, dient te worden gestart met de laagste dosis pravastatine (10 mg/dag) en opgetitreerd te worden tot behandelingsrespons onder nauwlettende klinische controle op met pravastatine samenhangende symptomen, zoals beschreven in de productinformatie van pravastatine.
La co-administration d’APTIVUS co-administré avec le ritonavir à faible dose, et de pravastatine, doit être initiée avec la plus faible dose de pravastatine (10 mg/jour), ajustée en fonction de la réponse au

De gemiddelde mediane dosis quetiapine in de laatste week bij deelnemers met een behandelingsrespons bedroeg ongeveer 600 mg, en ongeveer 85% van de deelnemers met een behandelingsrespons viel binnen het dosisbereik van 400 tot 800 mg per dag.
La moyenne de la dose médiane de dernière semaine de quétiapine chez les répondeurs était à peu près 600 mg et environ 85 % des répondeurs se trouvaient dans des limites de dose de 400 à 800 mg par jour.

acute leukemie kan klasseren volgens de verwachte behandelingsrespons.
de classer les différents types de leucémies aiguës en fonction de la réponse attendue au traitement.

Na 48 weken bereikte een groter deel van de patiënten die tipranvir met ritonavir kregen, een behandelingsrespons in vergelijking met de referentie proteaseremmer/ritonavir voor bijna alle mogelijke combinaties van genotypische resistentie-mutaties (zie de tabel hieronder).
À la 48 ème semaine, un pourcentage plus élevé de patients recevant du tipranavir associé au ritonavir a obtenu une réponse au traitement par rapport au comparateur inhibiteur de la protéase/ritonavir, pour presque toutes les combinaisons possibles de mutations de résistance génotypique (voir le tableau cidessous).

De RESIST-data laten tevens zien dat tipranavir, gecombineerd met een lage dosis ritonavir, een betere behandelingsrespons geeft na 48 weken wanneer de OBR genotypisch beschikbare antiretrovirale middelen (bijv. enfuvirtide) bevat.
Les données de RESIST ont également démontré que la réponse à 48 semaines au traitement par tipranavir, co-administré avec le ritonavir à faible dose, était meilleure lorsque le traitement de base comportait un antirétroviral pour lequel le virus était génotypiquement sensible (par exemple enfuvirtide).

Frequentie van optreden van de YMDD mutant HBV en het effect op de behandelingsrespons: lamivudine monotherapie resulteert in de selectie van de YMDD mutant HBV bij ongeveer 24% van de patiënten na een jaar therapie, oplopend tot 69% na 5 jaar therapie.
Fréquence de l'émergence du mutant YMDD du VHB et impact sur la réponse au traitement : la lamivudine en monothérapie a entraîné la sélection du mutant YMDD chez approximativement 24 % des patients après un an de traitement, pouvant aller jusqu'à 69 % après 5 ans de traitement.

De gecombineerde behandelingsrespons (samengesteld eindpunt gedefinieerd als patiënten met een bevestigde 1 log RNA reductie ten opzichte van het uitgangsniveau en zonder aanwijzingen voor het falen van de behandeling) na 48 weken in beide studies was 34% in de tipranavir met ritonavir arm en 15% in de referentie arm.
À 48 semaines, le critère de réponse combinée au traitement (critère composite défini par le pourcentage de patients présentant une diminution confirmée ≥ à 1 log de l’ARN du VIH-1 par rapport à l’inclusion et sans manifestation d’échec au traitement) pour les 2 études était de 34 % dans le bras tipranavir associé au ritonavir et de 15 % dans le bras comparateur.

Home » Gezond leven » Vermijd overgewicht » Gewicht onder controle » Hoe hou je je gewicht onder controle?
Accueil » Vivre sainement » Éviter le surpoids » Que faire? » Conseils pour contrôler votre poids

Controleer ook af en toe je buikomtrek en zorg ervoor dat die onder de 80 cm blijft als vrouw, en onder de 94 cm als man.
Contrôlez régulièrement votre tour de taille et veillez à ce qu’il ne dépasse pas les 80 cm si vous êtes une femme, et 94 cm si vous êtes un homme.