Vertaling van "wie het daarna " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

persoon met angst voor kwaal, bij wie geen diagnose is gesteld
Sujet inquiet de son état de santé (sans diagnostic)

sedentair | wie een zittend leven leidt
sédentaire

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De goede ontsmetting of de sterilisatie van het endoscopisch materiaal heeft tot doel het materiaal vanuit microbiologisch oogpunt veilig te maken voor de patiënt, bij wie het daarna aangewend zal worden.
La désinfection correcte ou la stérilisation du matériel d'endoscopie vise à rendre le matériel microbiologiquement sûr pour le patient chez qui on l'emploiera ultérieurement.

Behandeling van trombo-embolische stoornissen of preventie van trombose tijdens continue niervervangende behandeling: 2250 anti-Xa eenheden (voor patiënten < 55 kg lichaamsgewicht 1500 anti-Xa eenheden, als > 90 kg lichaamsgewicht 3750 anti-Xa eenheden) intraveneus als een bolus, plus een intraveneuze infusie van 400 anti-Xa eenheden/u gedurende 4 uur, daarna 300 anti-Xa eenheden/u gedurende 4 uur, daarna een onderhoudsinfusie van 150-200 anti-Xa eenheden/u gedurende 5-7 dagen, tenzij het langer nodig is bij patiënten voor wie er geen redelijk antitrombotisch alternatief bestaat.
Traitement des troubles thromboemboliques et prévention de la thrombose durant une thérapie de substitution rénale continue : 2 250 unités anti-Xa (1 500 unités anti-Xa pour les patients d’un poids corporel < 55 kg ; 3 750 unités anti-Xa en cas de poids corporel > 90 kg) en bolus intraveineux, puis une perfusion intraveineuse de 400 unités anti-Xa /h pendant 4 heures, ensuite 300 unités anti-Xa/h pendant 4 heures et enfin une perfusion d'entretien de 150-200 unités anti-Xa/h pendant 5 à 7 jours, à moins qu’une prolongation du traitement ne soit nécessaire chez les patients pour lesquels il n’existe aucun autre traitement antithrombotique acceptable.

Het wordt aanbevolen om leverfunctietests uit te voeren voor de behandeling start en daarna als dat klinisch geïndiceerd is. Bij patiënten bij wie de dosering wordt verhoogd tot 60 mg of 80 mg, moeten de levertests opnieuw worden uitgevoerd voor verhoging van de dosering, 3 maanden na verhoging van de dosering tot 60 mg of 80 mg en daarna periodiek (bv. halfjaarlijks) in het eerste jaar van de behandeling.
supplémentaire avant la titration de la dose, 3 mois après l’augmentation de la dose à 60 mg ou 80 mg, et ensuite périodiquement (par ex., tous les 6 mois) pendant la première année de traitement.

Patiënten bij wie de vorige behandeling heeft gefaald: eerdere non-responders en relapsers op behandeling met interferon en ribavirine RESPOND-2 (P05101) was een gerandomiseerd, dubbelblind, parallelgroeponderzoek waarin twee behandelingsschema’s met Victrelis 800 mg oraal driemaal daags in combinatie met PR [peginterferon alfa-2b 1,5 µg/kg/week subcutaan en op gewicht gebaseerd ribavirine (600 − 1400 mg tweemaal daags) oraal verdeeld tweemaal daags] werden vergeleken versus PR alleen bij volwassen proefpersonen met chronische infectie met hepatitis C HCV genotype 1 met aangetoonde respons op interferon (zoals historisch gedefinieerd door een verlaging van de virale belasting van HCV-RNA ≥ 2 log 10 in week 12 of een niet-detecteerbaar HCV-RNA aan het einde van de vorige behandeling met daarna een detecteerbaar HCV-RNA in het plasma) en bij wie de vorige behandeling met peginterferon alfa en ribavirine had gefaald.
Patients en échec à un précédent traitement : précédemment non répondeurs et rechuteurs au traitement par interféron et ribavirine RESPOND-2 (P05101) était une étude randomisée, en groupes parallèles, menée en double aveugle comparant deux schémas thérapeutiques de Victrelis 800 mg par voie orale trois fois par jour associé à PR [peginterféron alfa-2b 1,5 µg/kg/semaine par voie sous-cutanée et ribavirine en fonction du poids (600 à 1 400 mg) par voie orale divisé en deux prises par jour] par rapport à PR seul chez des sujets adultes atteints d’hépatite C chronique due au VHC de génotype 1 avec une réponse à l’interféron démontrée (définie historiquement par une diminution de la charge virale ARN-VHC ≥ 2 log 10 à la semaine 12 ou un ARN-VHC indétectable à la fin du traitement précédent avec un ARN-VHC plasmatique détectable par la suite) et en échec à un traitement antérieur par peginterféron alfa et ribavirine.

I. glutenvrije voedingsmiddelen, II. voedingsmiddelen met een bijzondere koolhydratensamenstelling of voedingsmiddelen voor personen bij wie de glucosestofwisseling is verstoord, III. voedingsmiddelen met een lage energiewaarde bestemd om in energiebeperkte diëten te worden verbruikt voor gewichtsbeheersing, IV. voedingsmiddelen voor zuigelingen en kleuters, met name bewerkte voedingsmiddelen op basis van granen en biscuits die rechtstreeks worden verbruikt of eerst worden verkruimeld en daarna met water, melk of andere geschikte vloeistoffen moeten worden vermengd.
I. les denrées alimentaires sans gluten, II. les denrées alimentaires ayant une composition particulière en hydrates de carbone ou les denrées alimentaires pour les personnes atteintes d'un dérèglement du métabolisme du glucose, III. les denrées alimentaires présentant une faible valeur énergétique destinées à des régimes hypo-énergétiques dans le cadre du contrôle pondéral, IV. les denrées alimentaires pour les nourrissons et les jeunes enfants, à savoir les denrées alimentaires à base de céréales, les biscottes et les biscuits consommés directement ou écrasés dans de l'eau ou du lait, ou tout autre liquide adéquat.

Het is niet uitgesloten dat een patiënt voor wie eerst het materiaalforfait en educatieforfait is aangerekend, daarna (op voorschrift van de huisarts) ambulante educatie geniet in een conventiecentrum.
Il n’est pas exclu qu’un patient pour lequel les forfaits matériel et éducation sont d’abord portés en compte, bénéficie ensuite (sur prescription du médecin généraliste) d’une éducation ambulatoire dans un centre conventionné.

Daarna: follow-up minstens één keer per jaar gedurende minstens 5 jaar na het voltooien van de behandeling Het voordeel van een jaarlijkse follow-up met een laaggedoseerde CT-scan voor het opsporen van een tweede primaire tumor is tot nog toe niet bewezen, maar kan worden overwogen bij patiënten bij wie een tweede primaire tumor zou worden behandeld met curatief oogmerk.
Par la suite : suivi au moins une fois par an pendant au minimum 5 ans après la fin du traitement Les avantages d’un suivi annuel avec une tomodensitométrie à faible dose pour la détection d’une seconde tumeur primaire n’ont pas encore été prouvés, mais cet examen pourrait être envisagé chez les patients dont la tumeur primaire serait traitée à visée curative.

Bij patiënten voor wie de dosering wordt verhoogd tot 80 mg/dag, moeten aanvullende tests worden uitgevoerd vóór de dosisaanpassing, 3 maanden na de aanpassing op 80 mg/dag, daarna regelmatig (bijvoorbeeld 2 keer per jaar) tijdens het eerste behandelingsjaar.
Chez les patients dont la posologie est augmentée à 80 mg/jour, des tests supplémentaires doivent être pratiqués avant l'ajustement posologique, 3 mois après l'ajustement à 80 mg/jour, puis périodiquement ensuite (par exemple, 2 fois par an) pendant la première année du traitement.

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan patiënten bij wie de serumtransaminasespiegels stijgen; bij deze patiënten moeten de metingen direct worden herhaald en daarna frequenter worden uitgevoerd.
Une attention particulière doit être portée aux patients dont les transaminases sériques augmentent ; chez ces patients, les dosages doivent être répétés rapidement puis effectués plus fréquemment par la suite.

Bij patiënten bij wie de dosis naar 10/80 mg wordt verhoogd, moet een bijkomende levertest worden uitgevoerd vóór titratie, 3 maanden na titratie naar de dosis 10/80 mg en periodiek daarna (bv. halfjaarlijks) gedurende het eerste behandelingsjaar.
Chez les patients dont la posologie est augmentée à 10/80 mg par jour, des tests supplémentaires doivent être pratiqués avant l’ajustement posologique, 3 mois après l’ajustement à 10/80 mg par jour, puis ensuite périodiquement (par exemple, 2 fois par an) pendant la première année du traitement.