Traduction de «wie geen gabhs-infectie kan aangetoond » (Néerlandais → Français) :

Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen het effect bij patiënten die zich aanmelden met de klacht ‘acute keelpijn’, patiënten met een bewezen groep A betahemolytische streptococceninfectie (de zogenaamde GABHS-positieve patiënten), en patiënten bij wie geen GABHS-infectie kan aangetoond worden (de GABHS-negatieve patiënten) .
On fait la distinction suivante: 1/ tous les patients souffrant de mal de gorge, 2/ les patients avec une infection pharyngée à streptocoques beta-hémolytiques du groupe A (patients GABHS-positifs) confirmée, et 3/ les patients chez lesquels une infection-GABHS n’a pu être démontrée par une culture de frottis de gorge (patients GABHS-négatifs).

Een testosterondeficiëntie dient duidelijk aangetoond te zijn aan de hand van klinische verschijnselen en moet bevestigd worden door 2 afzonderlijke testosteronbepalingen in het bloed voordat met enigerlei vorm van testosteronvervangende therapie, met inbegrip van Testim, wordt begonnen. Testim is geen behandeling voor mannelijke onvruchtbaarheid of seksuele dysfunctie/impotentie bij patiënten bij wie geen testosterondeficiëntie aangetoond is.
Avant d’entreprendre une forme quelconque de traitement substitutif de la testostérone, y compris Testim, une déficience en testostérone doit être clairement démontrée sur base de symptômes cliniques et être confirmée par 2 dosages indépendants de la testostéronémie Testim n’est pas un traitement de l’infertilité masculine ou des dysfonctions sexuelles/de l’impuissance de patients où aucune déficience en testostérone n’a été démontrée.

In de groep patiënten bij wie geen beta-hemolytische streptokok kan aangetoond worden is er geen significant voordeel van de zeven-dagenkuur t.o.v. de drie-dagenkuur op het vlak van het symptoom keelpijn (mediaan 0.3 dagen winst).
Les patients SBH-négatifs ne tirent aucun bénéfice sur la durée du mal de gorge d'une cure de 7 jours versus 3 jours (différence de 0.3 jours en médiane).

3. Patiënten met beenmergkanker (multipel myeloom) met een lage concentratie van immunoglobulinen in het bloed en bij wie zich recidiverende infecties ontwikkelen en geen immuunrespons wordt verkregen na vaccinatie tegen bepaalde bacteriën (pneumokokken).
3. Patients atteints d’un cancer de la moelle osseuse (myélome multiple) qui ont de faibles taux d’immunoglobulines dans le sang et développent des infections récurrentes, si aucune réaction immunitaire n’est obtenue après la vaccination contre certaines bactéries (pneumocoques).

Voor patiënten met een zuiver Gram-positieve infectie waren de overlijdenspercentages gelijkaardig (odds ratio 0,96; 95% betrouwbaarheidsinterval: 0,58-1,59), maar voor patiënten geïnfecteerd met een ander pathogeen of bij wie geen pathogeen werd geïdentificeerd vóór aanvang van de behandeling waren ze significant hoger in de linezolid- dan in de comparatorarm (odds ratio 2,48; 95% betrouwbaarheidsinterval: 1,38-4,46, p=0.0162).
Les taux de mortalité étaient similaires chez les patients atteints d’infections causées uniquement par des germes Gram positif, (odds ratio : 0,96; intervalle de confiance à 95 % : 0,58-1,59), mais étaient significativement plus élevés (p=0,0162) dans le groupe traité par linézolide chez les patients infectés par tout autre agent pathogène ou non infectés au début de l’étude (odds ratio : 2,48, intervalle de confiance à 95 % : 1,38-4,46).

Aangezien de streptest zich baseert op de aanwezigheid van GABHS in de keelflora, kan deze test geen onderscheid maken tussen een actieve infectie met GABHS en dragers van de GABHS in de keel.
Vu que le streptest est basé sur la présence de GABHS dans la flore de la gorge, il ne peut faire la distinction entre une infection à GABHS active et les porteurs sains de GABHS dans la gorge.

Patiënten bij wie de vorige behandeling heeft gefaald: eerdere non-responders en relapsers op behandeling met interferon en ribavirine RESPOND-2 (P05101) was een gerandomiseerd, dubbelblind, parallelgroeponderzoek waarin twee behandelingsschema’s met Victrelis 800 mg oraal driemaal daags in combinatie met PR [peginterferon alfa-2b 1,5 µg/kg/week subcutaan en op gewicht gebaseerd ribavirine (600 − 1400 mg tweemaal daags) oraal verdeeld tweemaal daags] werden vergeleken versus PR alleen bij volwassen proefpersonen met chronische infectie met hepatitis C HCV genotype 1 met aangetoonde respons op interferon (zoals historisch gedefinieerd door een verlaging van de virale belasting van HCV-RNA ≥ 2 log 10 in week 12 of een niet-detecteerbaar HCV-RNA aan het einde van de vorige behandeling met daarna een detecteerbaar HCV-RNA in het plasma) en bij wie de vorige behandeling met peginterferon alfa en ribavirine had gefaald.
Patients en échec à un précédent traitement : précédemment non répondeurs et rechuteurs au traitement par interféron et ribavirine RESPOND-2 (P05101) était une étude randomisée, en groupes parallèles, menée en double aveugle comparant deux schémas thérapeutiques de Victrelis 800 mg par voie orale trois fois par jour associé à PR [peginterféron alfa-2b 1,5 µg/kg/semaine par voie sous-cutanée et ribavirine en fonction du poids (600 à 1 400 mg) par voie orale divisé en deux prises par jour] par rapport à PR seul chez des sujets adultes atteints d’hépatite C chronique due au VHC de génotype 1 avec une réponse à l’interféron démontrée (définie historiquement par une diminution de la charge virale ARN-VHC ≥ 2 log 10 à la semaine 12 ou un ARN-VHC indétectable à la fin du traitement précédent avec un ARN-VHC plasmatique détectable par la suite) et en échec à un traitement antérieur par peginterféron alfa et ribavirine.

Linezolid hoort bij patiënten met gecompliceerde infecties van de huid en de weke weefsels van wie men weet of vermoedt dat ze een co-infectie hebben met Gram-negatieve kiemen alleen gebruikt te worden als er geen therapeutisch alternatief is (zie rubriek 4.4).
Le linézolide ne doit être utilisé chez les patients atteints d’une infection compliquée de la peau et des tissus mous présentant une co-infection connue ou possible avec des organismes Gram négatif que s’il n’y a pas d’autre option thérapeutique disponible (voir rubrique 4.4).

Klinische werkzaamheid en veiligheid: De werkzaamheid van emtricitabine in combinatie met andere antiretrovirale middelen, waaronder nucleoside-analogen, non-nucleoside-analogen en proteaseremmers, is aangetoond bij de behandeling van HIV-infectie bij nog niet eerder behandelde patiënten en reeds eerder behandelde patiënten bij wie het virus onder stabiele controle is.
Efficacité et sécurité cliniques : l’emtricitabine administrée en association avec d’autres antirétroviraux, y compris des analogues nucléosidiques, des analogues non nucléosidiques et des inhibiteurs de protéase, s’est révélée efficace dans le traitement de l’infection par le VIH chez des patients naïfs de traitement ou prétraités et ayant une charge virale contrôlée.

Specifieke maatregelen dringen zich op wanneer werd aangetoond dat een bewoner gekoloniseerd (aanwezigheid van MRSA, maar geen infectietekenen) of geïnfecteerd (aanwezigheid van MRSA met tekens van infectie) is met MRSA.
Des mesures spécifiques s’imposent lorsqu’il s’avère qu’un résident est colonisé (présence de MRSA sans signes d’infection) ou infecté (présence de MRSA avec signes d’infection) par du MRSA.