Traduction de «werden de pijlgevallen niet behandeld » (Néerlandais → Français) :

In de tweede studie werden de pijlgevallen niet behandeld en verminderde de incidentie van symptomatische influenza van 19% (46 van 242 gezinnen) met placebo tot 4% (10 van 245 gezinnen) met Relenza (81% beschermingsdoeltreffendheid; 95% BI: 64% tot 90%, p< 0,001).
Dans la deuxième étude, les cas servant d’index n’ont pas été traités et l’incidence de grippe symptomatique a diminué de 19% (46 des 242 familles) sous placebo à 4% (10 des 245 familles) sous Relenza (efficacité protectrice de 81% ; IC à 95% [64% à 90%], p< 0,001).

Aangezien die echter vergelijkbaar zijn met de symptomen van andere ziekten, werden er veel patiënten behandeld tegen malaria, ook al waren ze niet besmet met de parasiet.
Comme ceux-ci sont similaires aux symptômes d’autres maladies, de nombreux patients n’étant pas infectés par le parasite étaient traités contre le paludisme.

Hoewel deze beide toedieningsschema’s van paclitaxel niet rechtstreeks werden vergeleken, vertoonden patiënten behandeld met de combinatie paclitaxel en cisplatine in de beide studies een aanzienlijk hoger responspercentage, een langer uitstel van de progressie en een langer uitstel van het mislukken van de behandeling, in vergelijking met de standaardbehandeling.
Alors que les différentes posologies du paclitaxel n’ont pas directement été comparées entre elles, les patientes des deux essais traitées par le paclitaxel associé au cisplatine ont eu un taux de réponse significativement plus élevé, un temps plus long jusqu'à la progression ainsi qu’un temps plus long de survie par rapport au traitement standard.

Resultaten van de fase III-studie (NO25026) bij patiënten die niet eerder behandeld werden Een open-label, multicenter, internationale, gerandomiseerde fase III-studie ondersteunt het gebruik van vemurafenib bij patiënten met niet-reseceerbaar of gemetastaseerd melanoom, positief voor de BRAF V600-mutatie, die niet eerder behandeld werden.
Une étude de phase III, multicentrique, internationale, randomisée, menée en ouvert valide l’utilisation du vemurafenib chez des patients atteints d’un mélanome non résécable ou métastatique porteur d’une mutation BRAF V600E et non préalablement traités.

De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

Klinische werkzaamheid en veiligheid Het aantonen van het voordeel van tenofovirdisoproxilfumaraat bij gecompenseerde en gedecompenseerde ziekte is gebaseerd op virologische, biochemische en serologische responsen bij volwassenen met HBeAg-positieve en HBeAg-negatieve chronische hepatitis B. Onder de behandelde patiënten waren patiënten die in de uitgangssituatie niet eerder waren behandeld, die eerder met lamivudine werden behandeld, die eerder met adefovirdipivoxil werden behandeld en/of patiënten met lamivudine- en/of adefovirdipivoxil-resistentiemutaties.
Efficacité et sécurité cliniques La démonstration du bénéfice apporté par le fumarate de ténofovir disoproxil dans le cas de maladies compensée et décompensée se base sur les réponses virologiques, biochimiques et sérologiques observées chez les adultes présentant une hépatite B chronique AgHBe positif ou AgHBe négatif. Les patients traités incluaient des patients naïfs de traitement, des patients prétraités par la lamivudine, des patients prétraités par l’adéfovir dipivoxil et des patients qui présentaient des mutations associées à une résistance à l’adéfovir dipivoxil et/ou à la lamivudine à l’initiation de l’étude.

Klinisch onderzoek naar HIV-1: De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
Études cliniques sur le VIH-1 : L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.

Patiënten die nog niet werden behandeld Volwassen patiënten: Ribavirine Sandoz 200 mg capsules, hard is geïndiceerd in combinatie met interferon alfa-2b of peginterferon alfa-2b voor de behandeling van volwassen patiënten met chronische hepatitis C die nog niet werden behandeld, zonder leverdecompensatie, met verhoogde alanineaminotransferase (ALT), die positief zijn op HCV-RNA in het serum (zie rubriek 4.4).
Patients naïfs Patients adultes : En association avec l’interféron alpha-2b ou le peginterféron alpha-2b, Ribavirine Sandoz 200 mg gélules est indiqué pour le traitement des patients adultes atteints d’hépatite C chronique, n’ayant pas été traités au préalable, sans décompensation hépatique, ayant des taux élevés d’alanine aminotransférase (ALT) et positifs pour l’ARN-VHC (voir rubrique 4.4).

In een recente cohortstudie uitgevoerd bij patiënten met acne die al dan niet behandeld werden met antibiotica, werden de effecten, andere dan deze ter hoogte van de huid, van een langdurige antibioticabehandeling geëvalueerd: een statistisch significante toename van de incidentie van infecties van de bovenste luchtwegen werd gezien bij de patiënten behandeld met een antibioticum, vergeleken met dezen die geen antibioticum namen [Arch Dermatol 2005; 141:1132-6].
Une étude de cohortes récente effectuée chez des patients atteints d’acné, traités ou non par des antibiotiques, a évalué les effets non cutanés d’une antibiothérapie prolongée: une augmentation statistiquement significative de l’incidence des infections des voies respiratoires supérieures a été observée chez les patients traités par un antibiotique par rapport aux patients ne prenant pas d’antibiotique [Arch Dermatol 2005; 141: 1132-6].