Vertaling van "wel in meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: Seksuele functiestoornissen zijn de verschillende stoornissen die het onmogelijk maken voor iemand deel te nemen in een seksuele interactie zoals hij of zij dat zou willen. De seksuele respons is een psychosomatisch proces en vaker wel dan niet zijn zowel psychische als somatische processen van belang voor de oorzaak van de seksuele functiestoornis.
Définition: Les dysfonctionnements sexuels regroupent les différents types de difficulté à avoir une relation sexuelle du type souhaité. La réponse sexuelle est un processus psychosomatique et, le plus souvent, des processus à la fois psychologiques et somatiques interviennent dans le déclenchement d'un trouble de la fonction sexuelle.

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wel wordt meer een meer duidelijk dat deze toestand het gevolg is van een totale functionele ondermijning van de vitale lichaamscapaciteit.
Wel wordt meer een meer duidelijk dat deze toestand het gevolg is van een totale functionele ondermijning van de vitale lichaams- capaciteit.

Urgente tandheelkundige zorg wordt significant meer gezien bij personen met beperkingen (56%) in vergelijking met personen zonder beperkingen (46%); in beide groepen werd in de periode 2002-2008 nooit een urgente stomatologische behandeling geattesteerd. De stomatoloog werd wel significant meer geconsulteerd door personen met een beperking (48%) in vergelijking met personen zonder een beperking (34%).
Un nombre significativement supérieur de radiographies intra-orales (et également extra-orales) ont été attestées parmi les personnes non limitées (42% et 48%) par rapport aux personnes limitées (34% en 40%).

Er werden wel significant meer urgentiebehandelingen geattesteerd bij de jongeren met een verhoogde kinderbijslag in vergelijking met de jongeren die geen verhoogde kinderbijslag genoten in 2005: bij 55% van de jongeren met een verhoogde kinderbijslag in 2005 werden er in de periode 2002-2008 3 of meer tandheelkundige urgentienummers geattesteerd terwijl dat percentage bij de jongeren zonder verhoogde kinderbijslag 21% was (p< 0,001).
Par contre, un nombre significativement plus important de traitements d’urgence ont été attestés chez les jeunes bénéficiant d’allocations familiales majorées en comparaison avec les jeunes qui n’ont pas bénéficié d’allocations familiales majorées en 2005: chez 55% des jeunes bénéficiant d’allocations familiales majorées en 2005, 3 ou plus de numéros d’urgences dentaires ont été attestés dans la période 2002-2008 alors que ce pourcentage chez les jeunes sans allocations familiales majorées était de 21% (p< 0,001).

Overwegende bovendien dat de “therapietrouw” waarvan de verzoekende partij gewag maakt ook in haar voordeel werkt; dat de verzoekende partij immers zelf stelt dat artsen “moeilijk overstappen van één statine naar een ander”, en daarvoor zelfs verwijst naar statistieken; dat het dan ook zeer onwaarschijnlijk is dat plots alle geneesheren nog uitsluitend de hoofdzakelijk generische middelen van de concurrerende bedrijven zullen voorschrijven, en stoppen met het voorschrijven van het product L. van de verzoekende partij, dat die partij zelf als “de top van de statines” voorstelt; dat die partij ook geenszins aantoont dat het voorschrijfgedrag van de geneesheren uitsluitend of hoofdzakelijk wordt bepaald door het opgelegd zijn van een specifieke, dan wel een meer algemene, controle a posteriori;
Overwegende bovendien dat de " therapietrouw" waarvan de verzoekende partij gewag maakt ook in haar voordeel werkt; dat de verzoekende partij immers zelf stelt dat artsen " moeilijk overstappen van één statine naar een ander" , en daarvoor zelfs verwijst naar statistieken; dat het dan ook zeer onwaarschijnlijk is dat plots alle geneesheren nog uitsluitend de hoofdzakelijk generische middelen van de concurrerende bedrijven zullen voorschrijven, en stoppen met het voorschrijven van het product L. van de verzoekende partij, dat die partij zelf als " de top van de statines" voorstelt; dat die partij ook geenszins aantoont dat het voorschrijfgedrag van de geneesheren uitsluitend of hoofdzakelijk wordt bepaald door het opgelegd zijn van een specifieke, dan wel een meer algemene, controle a posteriori;

Een penicillinekuur van 3 dagen gaf wél beduidend meer nieuwe episodes van keelpijn (38%) in vergelijking met placebo (25%).
Une cure de pénicilline de 3 jours a en revanche donné un nombre nettement supérieur de nouveaux épisodes de maux de gorge (38 %) comparé au placébo (25 %).

De Dienst uitkeringen van het RIZIV neemt zich voor een nieuw classificatiesysteem in te voeren (ICD-10 in de plaats van ICD-9), waardoor deze Dienst in de toekomst voor de invalide gerechtigden wel over meer precieze gegevens zou kunnen beschikken.
Le Service des indemnités de l’INAMI a l’intention d’instaurer un nouveau système de classification (ICD-10 au lieu de ICD-9). De cette façon, à l’avenir, il pourrait disposer de plus de données précises pour les bénéficiaires invalides.

Een opvallende vaststelling is wel dat meer dan 5% van de patiënten die tijdens de periode 1980-1999 behandeld zijn, minderjarig zijn op het ogenblik dat ze voor het eerst een revalidatieprogramma aanvatten.Vooral vanaf de leeftijd van 15 jaar blijken er nogal wat jongeren te zijn die in contact komen met een revalidatiecentrum voor verslaafden.
L’on constate avec étonnement que sur l’ensemble des patients traités au cours de la période 1980-1999, plus de 5% sont mineurs d’âge au moment d’entamer leur premier programme de rééducation fonctionnelle. C’est surtout à partir de 15 ans qu’un certain nombre de jeunes semblent entrer en contact avec un centre de rééducation fonctionnelle pour toxicomanes.

De regressie van LVH is vergelijkbaar voor diuretica, beta-blokkers, calciumantagonisten en ACE-I. Losartan lijkt wel een meer uitgesproken regressie van LVH te geven dan atenolol, maar er is enkel een significante vermindering van CVA aangetoond (niveau 2).
La régression de l’HVG est comparable pour les diurétiques, les bêtabloquants, les antagonistes des canaux calciques et les IEC. Il semble que le losartan donne une régression plus prononcée de l’HVG que l’aténolol ; seulement une diminution significative de l’AVC est démontrée (niveau II).

Bij structurele klachten kan osteopathie wel verlichting brengen door de omliggende structuren maximaal functioneel te maken en de primaire klachtenzone zo te onlasten. Dit resulteert dikwijls niet in een blijvende verbetering maar kan artrose patiënten heel wat meer comfort bieden.
En cas de plaintes structurelles, l’ostéopathie peut apporter un soulagement en rendant les structures voisines les plus fonctionnelles possibles, ce qui n’entraîne souvent qu’une amélioration temporaire mais peut offrir un peu plus de confort aux patients souffrant d’arthrose.

Hieronder geven we wat meer informatie bij enkele karakteristieken van de osteopathie, die misschien niet als exclusief kunnen worden beschouwd voor het beroep maar die wel deel uitmaken van haar conceptueel kader en aldus haar identiteit weergeven:
Les informations résumées, que nous donnons ci-dessous, sur certaines caratéristiques de l'ostéopathie ne sont certainement pas exclusives à la profession mais elles appartiennent néanmoins à son cadre conceptuel et déterminent son identité :