Traduction de «wel een verhoogd » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | groeihormoon-releasing hormoon [GH-RH] | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | pancreaspolypeptide [PP] | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | somatostatine | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | vasoactive-intestinal polypeptide [VIP]
Hypersécrétion du pancréas endocrine de:polypeptide:intestinal vaso-actif | pancréatique | releasing factor de l'hormone de croissance | somatostatine

verhoogde spiegels in urine van | 17-ketosteroïden | verhoogde spiegels in urine van | catecholaminen | verhoogde spiegels in urine van | indolazijnzuur | verhoogde spiegels in urine van | steroïden
Taux urinaires élevés de:acide indol-acétique | catécholamines | 17-cétostéroïdes | stéroïdes

Omschrijving: De stemmingsverhoging is niet in overeenstemming met de omstandigheden van de betrokkene en kan variëren van zorgeloze jovialiteit tot vrijwel onbeheersbare opwinding. De euforie gaat gepaard met toegenomen energie, leidend tot hyperactiviteit, spreekdrang en een verminderde behoefte aan slaap. De aandacht kan niet lang vastgehouden worden en er is dikwijls een opvallend verhoogde afleidbaarheid. Het zelfgevoel is vaak verhoogd met grootheidsideeën en te groot zelfvertrouwen. Verlies van normale sociale remmingen kan uitlopen op gedrag dat roekeloos is, onbezonnen of onnatuurlijk en niet passend bij de omstandigheden.
Définition: Présence d'une élévation de l'humeur hors de proportion avec la situation du sujet, pouvant aller d'une jovialité insouciante à une agitation pratiquement incontrôlable. Cette élation s'accompagne d'une augmentation d'énergie, entraînant une hyperactivité, un désir de parler, et une réduction du besoin de sommeil. L'attention ne peut être soutenue et il existe souvent une distractibilité importante. Le sujet présente souvent une augmentation de l'estime de soi avec idées de grandeur et surestimation de ses capacités. La levée des inhibitions sociales normales peut entraîner des conduites imprudentes, déraisonnables, inappropriées ou déplacées.

Omschrijving: Spraak die wordt gekenmerkt door frequente herhaling of verlenging van geluiden, lettergrepen of woorden of ook wel door herhaalde aarzelingen of pauzes die het vloeiend verloop van de spraak onderbreken. Dit dient alleen dan als een stoornis te worden geklasseerd indien de ernst ervan zodanig is dat het vloeiend verloop van de spraak duidelijk wordt belemmerd.
Définition: Le bégaiement est caractérisé par des répétitions ou des prolongations fréquentes de sons, de syllabes ou de mots, ou par des hésitations ou des pauses fréquentes perturbant la fluence verbale. On ne parlera de trouble que si l'intensité de la perturbation gêne de façon marquée la fluence verbale.

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

Omschrijving: Seksuele functiestoornissen zijn de verschillende stoornissen die het onmogelijk maken voor iemand deel te nemen in een seksuele interactie zoals hij of zij dat zou willen. De seksuele respons is een psychosomatisch proces en vaker wel dan niet zijn zowel psychische als somatische processen van belang voor de oorzaak van de seksuele functiestoornis.
Définition: Les dysfonctionnements sexuels regroupent les différents types de difficulté à avoir une relation sexuelle du type souhaité. La réponse sexuelle est un processus psychosomatique et, le plus souvent, des processus à la fois psychologiques et somatiques interviennent dans le déclenchement d'un trouble de la fonction sexuelle.

euforie | verhoogd gevoel van welzijn
euphorie | euphorie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het persoonlijk aandeel bedraagt 15 % met een maximum van 8,68 EUR voor de rechthebbenden die geen verhoogde tegemoetkoming genieten en 0 % voor diegenen die wel een verhoogde tegemoetkoming genieten.
L’intervention personnelle s’élève à 15 % avec un maximum de 8,68 EUR pour les bénéficiaires qui ne bénéficient pas de l’intervention majorée et à 0 % pour ceux qui bénéficient d’une intervention majorée.

Het persoonlijk aandeel bedraagt 15% met een maximum van 8,68 EUR voor de rechthebbenden die geen verhoogde tegemoetkoming genieten en 0% voor diegenen die wel een verhoogde tegemoetkoming genieten.
L’intervention personnelle s’élève à 15% avec un maximum de 8,68 EUR pour les personnes qui ne bénéficient pas de l’intervention majorée, et à 0% pour celles qui bénéficient d’une intervention majorée.

In de Million Women Study was er wel een verhoogd risico bij gebruiksters van een oestrogeen alleen, zij het duidelijk minder uitgesproken dan met een oestrogeen-progestageenassociatie; het relatief risico bedroeg 1,30 (95%-betrouwbaarheidsinterval van 1,21 tot 1,40); dit betekende 15 bijkomende gevallen van borstkanker per 10.000 vrouwen behandeld gedurende 5 jaar.
Cette étude montre également une augmentation de la mortalité par cancer du sein; le risque relatif était de 1,22 (intervalle de confiance à 95 % de 1,00 à 1,48), ce qui est à la limite de la signification statistique.

Er werden wel significant meer urgentiebehandelingen geattesteerd bij de jongeren met een verhoogde kinderbijslag in vergelijking met de jongeren die geen verhoogde kinderbijslag genoten in 2005: bij 55% van de jongeren met een verhoogde kinderbijslag in 2005 werden er in de periode 2002-2008 3 of meer tandheelkundige urgentienummers geattesteerd terwijl dat percentage bij de jongeren zonder verhoogde kinderbijslag 21% was (p< 0,001).
Par contre, un nombre significativement plus important de traitements d’urgence ont été attestés chez les jeunes bénéficiant d’allocations familiales majorées en comparaison avec les jeunes qui n’ont pas bénéficié d’allocations familiales majorées en 2005: chez 55% des jeunes bénéficiant d’allocations familiales majorées en 2005, 3 ou plus de numéros d’urgences dentaires ont été attestés dans la période 2002-2008 alors que ce pourcentage chez les jeunes sans allocations familiales majorées était de 21% (p< 0,001).

Het OMNIO-statuut geeft wel aan degenen die het krijgen, dezelfde rechten op verhoogde tegemoetkoming van medische verzorging (dus lager remgeld) als bij de " klassieke" verhoogde tegemoetkoming.
L' OMNIO donne les mêmes droits à l'intervention majorée dans les frais médicaux (donc ticket modérateur moins important) que l'intervention majorée " classique" .

De ratio legis en de nagestreefde bedoeling is duidelijk: het gaat om verschillende bedragen die worden opgeheven, verminderd, niet in aanmerking genomen als een inkomen door de belastingsadministratie, die wel in aanmerking worden genomen in het kader van de verhoogde tegemoetkoming (vb.: de betaalde onderhoudsuitkeringen worden niet in mindering genomen van de inkomsten van de schuldenaar die in aanmerking worden genomen voor de verhoogde tegemoetkoming).
La ratio legis et l’intention poursuivie sont claires : les différents montants qui sont enlevés, déduits, non pris en compte dans ce qui est considéré comme un revenu par l’administration fiscale sont pris en considération dans le cadre de l’intervention majorée (Ex. : les rentes alimentaires payées ne sont pas déduites des revenus du débiteur pris en considération dans le cadre de l’intervention majorée).

Het gehandicapte kind waarvoor een beslissing tot toekenning van verhoogde kinderbijslag is genomen vanwege zijn handicap, heeft echter wel recht op de maximumfactuur wanneer de inwerkingtreding van deze beslissing uiterlijk op 4 juli 2002 viel en wanneer het kind tijdens het jaar waarin de maximumfactuur wordt toegekend ten minste gedeeltelijk, daadwerkelijk in genot is van de verhoogde kinderbijslag.
Toutefois, l’enfant handicapé qui bénéficie d’allocations familiales majorées en raison de son handicap sur la base d’une décision d’octroi sortant ses effets au plus tard le 4 juillet 2002 a droit au maximum à facturer pour autant que le bénéfice effectif de ses allocations familiales majorées existe pendant l’année civile d’octroi du MAF, au moins partiellement.

Er dient wel rekening te worden gehouden met het verhoogde risico van hypoglykemie bij dergelijke zwaar zieke patiënten.
Il convient toutefois de tenir compte du risque accru d’hypoglycémies chez ces patients gravement malades.

Wel van belang als diagnostische techniek bij specifieke problemen Aanbevolen bij bepaalde vrouwen met verhoogd risico (mutatie gen BRCA).
Place comme technique diagnostique lors de problèmes spécifiques. Recommandée chez certaines femmes à risque majoré (mutation gènes BRCA)

Bij personen die nog geen levensbedreigende aritmieën hebben doorgemaakt, maar wel een myocardinfarct, is enkel voor ß-blokkers een gunstig effect op het risico van plotse dood aangetoond, ook bij patiënten met zeer lage ejectiefractie; anti-aritmica hebben geen plaats: met sommige middelen werd bij patiënten die een myocardinfarct hebben doorgemaakt zelfs een verhoogde mortaliteit gezien.
Chez les personnes n’ayant jamais présenté d’arythmies mettant la vie en danger, mais ayant fait un infarctus du myocarde, seuls les ß-bloquants ont montré un effet favorable sur le risque de mort subite, même chez les patients avec une très faible fraction d’éjection. Les antiarythmiques ne sont pas indiqués: une augmentation de la mortalité a même été observée avec certains médicaments chez des patients qui ont fait un infarctus du myocarde.