Vertaling van "weken werden vergelijkbare " (Nederlands → Frans) :

Na 18 weken werden vergelijkbare waarden gevonden voor saxagliptine en sitagliptine voor de gemiddelde dalingen van HbA1c ten opzichte van de uitgangswaarde, zowel geanalyseerd volgens protocol als met een volledige analyse.
Après 18 semaines, la saxagliptine était non inférieure à la sitagliptine sur la réduction moyennne de l’HbA1c à partir de la valeur initiale selon l’analyse en per protocole et l’analyse complète.

Na 52 weken, werden vergelijkbare waarden gevonden in de saxagliptine en glipizide groep voor de gemiddelde dalingen van HbA1c ten opzichte van de uitgangswaarde, geanalyseerd volgens protocol (-0,7% vs.
Après 52 semaines, les groupes saxagliptine et glipizide présentaient des réductions moyennes d’HbA1c similaires par rapport à la valeur initiale dans l’analyse per protocole (respectivement -0,7 % vs.

Na 52 weken, werden vergelijkbare waarden gevonden in de saxagliptine- en de glipizidegroep voor de gemiddelde dalingen van HbA1c ten opzichte van de uitgangswaarde, geanalyseerd volgens protocol (-0,7% vs. -0.8% respectievelijk, gemiddelde baseline HbA1c van 7,5% voor beide groepen).
Après 52 semaines, les groupes saxagliptine et glipizide présentaient des réductions moyennes d'HbA1c similaires par rapport à la valeur initiale dans l'analyse per protocole (respectivement - 0,7 % versus - 0,8 %, HbA1c moyenne de départ de 7,5 % pour les deux groupes).

In studie CAL30001 werden 182 voorbehandelde patiënten met virologisch falen gerandomiseerd en ze werden behandeld met ofwel de vast gecombineerde dosis abacavir/lamivudine (VGD) eenmaal daags ofwel 300 mg abacavir tweemaal daags samen met eenmaal daags 300 mg lamivudine, beiden in combinatie met tenofovir en een PI of een NNRTI gedurende 48 weken. De resultaten laten zien dat de VGD-groep non-inferieur is aan de tweemaal daags gedoseerde abacavirgroep, gebaseerd op vergelijkbare reducties in HIV-1 RNA gemeten als gemiddeld oppervlak onder de curve minus de baseline (AAUCMB, -1,65 log 10 kopieën/ml versus -1,83 log 10 kopieën/ml respectievelijk, 95% BI - 0,13, 0,38).
par l’évolution de l’aire moyenne sous la courbe (AAUCMB, respectivement - 1,65 log 10 copies/ml versus – 1,83 log 10 copies/ml [-0,13 ; 0,38] IC 95 %).

In een kleine, prospectieve studie bij vrouwen (n = 64) die per ongeluk zwanger werden tijdens inname van leflunomide gedurende niet langer dan drie weken na bevruchting en gevolgd door een procedure voor eliminatie van het geneesmiddel, werden geen significante verschillen (p = 0,13) waargenomen in de totale incidentie van ernstige structurele defecten (5,4%) met de andere groepen (4,2% in de groep met een vergelijkbare ziekte [n = 108] en 4,2% bij gezonde zwangere vrouwen [n = 78]).
Dans une petite étude prospective menée chez des femmes (n=64) qui sont devenues involontairement enceintes alors qu'elles prenaient du léflunomide depuis un maximum de trois semaines après la conception, prise suivie d'une procédure d'élimination du médicament, on n'a pas observé de différences significatives (p=0,13) en ce qui concerne le taux global d'anomalies structurelles majeures (5,4 %) par rapport à l'un ou l'autre des groupes de comparaison (4,2 % dans le groupe apparié avec maladie [n=108] et 4,2 % chez les femmes enceintes en bonne santé [n=78]).

De veiligheid en doeltreffendheid van Epiduo éénmaal daags aangebracht voor de behandeling van acne vulgaris, werden vastgesteld in twee 12-weken durende multicentrische, gecontroleerde klinische studies elk met een vergelijkbare opzet, waarbij Epiduo vergeleken wordt met zijn individuele actieve componenten; adapalene en benzoylperoxide en met de vehikel gel bij acnepatiënten.
Efficacité clinique d’Epiduo chez les patients de 12 ans et plus : La tolérance et l’efficacité d’Epiduo appliqué une fois par jour pour le traitement de l’acné vulgaire, ont été évaluées lors de deux études cliniques, multicentriques, contrôlées sur 12 semaines, chacune ayant une méthodologie similaire et où Epiduo est comparé avec ses composants individuels actifs: l’adapalène, le peroxyde de benzoyle et le véhicule gel chez des patients acnéiques.

Bij een 12 weken durende studie met peritoneale dialysepatiënten werden echter vergelijkbare dalingen voor iPTH waargenomen ten opzichte van patiënten die calciumacetaat kregen.
Néanmoins, au cours d’une étude de 12 semaines réalisée chez des patients en dialyse péritonéale, des réductions de PTHi comparables à celles des patients sous acétate de calcium ont été observées.