De weerstand tegen beta-lactamines hangt samen met diverse mechanismen: productie van een enzym dat de antibiotica inactiveert (beta-lactamase), ondoorlatendheid van de wand voor antibiotica of afwezigheid van een doelproteïne (bijvoorbeeld wijziging of afwezigheid van de wand). Er kan een natuurlijk (intrinsieke weerstand) of een verworven (chromosoommutatie of plasmaoverdracht) fenomeen aan de basis van de weerstand liggen.
A l’origine de la résistance, il peut exister un phénomène naturel (résistance intrinsèque) ou acquis (mutation chomosomique ou transfert plasmidique).
