Traduction de «week ***bij vrouwen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Dyspareunie (of pijn tijdens de geslachtsgemeenschap) komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Zij kan dikwijls aan lokale pathologie worden toegeschreven en dient dan te worden ingedeeld bij de desbetreffende aandoening. Deze categorie dient alleen gebruikt te worden indien er geen primaire niet-organische seksuele functiestoornis is (b.v. vaginisme of vaginale droogte). | Neventerm: | psychogene dyspareunie
Définition: La dyspareunie (ou douleur durant les relations sexuelles) survient tant chez la femme que chez l'homme. Elle peut souvent être attribuée à une cause pathologique locale et doit alors être classée dans la rubrique de l'affection pathologique en cause. Cette catégorie doit être utilisée uniquement lorsqu'il n'y a pas un autre dysfonctionnement sexuel primaire (par exemple un vaginisme ou une sécheresse vaginale). | Dyspareunie psychogène

Omschrijving: Het belangrijkste probleem bij mannen is erectiestoornis (moeite met het krijgen van een erectie of deze vol te houden zodanig dat een bevredigende geslachtsgemeenschap mogelijk is). Bij vrouwen is het belangrijkste probleem droogte van de vagina of verminderde lubricatie. | Neventerm: | geremde seksuele opwinding bij de vrouw | gestoorde erectie | psychogene impotentie
Définition: Le problème principal chez les hommes est un trouble des fonctions érectiles (difficulté à développer ou à maintenir une érection adéquate pour un rapport satisfaisant). Chez les femmes, le problème principal est une sécheresse vaginale ou un manque de lubrification. | Impuissance psychogène Trouble de:érection chez l'homme | réponse sexuelle chez la femme

zwelling van week weefsel
tuméfaction des tissus mous

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

* E= 0,625 mg geconjugeerd equin oestrogeen P= 2,5 mg medroxyprogesteronacetaat ** incontinentie minstens 1x de voorbije week ***Bij vrouwen < 60j werd geen significant verhoogd risico vastgesteld
* Œstrogènes = 0,625 mg œstrogènes équins conjugués; Progestatif = 2,5 mg d’acétate de médroxyprogestérone ** L’étude HERS comprenait 2763 patientes. 1028 n’étaient pas incontinentes au départ de l’étude *** Incontinence au moins une fois dans la semaine précédente ****Pas d’augmentation SS chez les femmes < 60ans

Inadequate gewichtstoename in het derde trimester (gedefinieerd als < 0.34,< 0.35, < 0.30 en < 0.30 kg/week voor vrouwen met respectievelijk ondergewicht, normaal gewicht, overgewicht en obesitas) deed het risico in dezelfde grootteorde toenemen (aangepaste OR 1.91, 95%CI 1.40 to 2.61).
Une prise de poids inadéquate durant le troisième trimestre (soit < 0,34,< 0,35, < 0,30 et < 0,30 kg/semaine pour les femmes affichant respectivement un poids insuffisant, un poids normal, un surpoids et une obésité) a fait augmenter le risque dans le même ordre de grandeur (OR adapté 1.91, 95%CI 1.40 to 2.61).

Bij vrouwen die een hormonaal anticonceptivum innemen dat een week inactieve behandeling omvat (“pilvrije week), moeten de serumspiegels van lamotrigine worden gemonitord tijdens week 3 van de actieve behandeling, dus van dag 15 tot dag 21 van de pilcyclus.
Chez les femmes qui prennent une contraception hormonale incluant une semaine de traitement inactif (« semaine sans pilule »), le contrôle du taux sérique de lamotrigine se fera à la semaine 3 du traitement actif, c’est-à-dire aux jours 15 à 21 du cycle de pilule.

Bij vrouwen die een hormonaal anticonceptivum wensen stop te zetten dat een week inactieve behandeling omvat (“pilvrije week”), moeten de serumspiegels van lamotrigine worden gemonitord tijdens week 3 van de actieve behandeling, dus van dag 15 tot dag 21 van de pilcyclus.
Chez les femmes qui souhaitent arrêter une contraception hormonale incluant une semaine de traitement inactif (« semaine sans pilule »), le contrôle du taux sérique de lamotrigine se fera à la semaine 3 du traitement actif, c’est-à-dire aux jours 15 à 21 du cycle de pilule.

Een prospectieve studie, uitgevoerd bij volwassen vrouwen die tijdens acht jaar gevolgd werden (Nurses’ Health Study II), wijst erop dat een dagelijks verbruik van een of meer porties zoete dranken bijna twee maal de incidentie van diabetes van type 2 verhoogt ten opzichte van vrouwen die slechts één portie zoete dranken per week verbruikten (Schulze et al., 2004).
Une étude prospective réalisée chez des femmes adultes suivies durant huit ans (Nurses’ Health Study II) indique qu’une consommation quotidienne d’une ration, ou plus, de boissons sucrées augmente de près de deux fois l’incidence du diabète de type 2, par rapport aux femmes qui ne consommaient qu’une ration de boissons sucrées par semaine (Schulze et al., 2004).

Twee epidemiologische studies hebben een effect op de vrouwelijke vruchtbaarheid aangetoond bij relatief lage dosissen: een daling van de vruchtbaarheid bij vrouwen met een laag alcoholverbruik (5 dranken/week) en een verband tussen het verbruik van alcohol (tussen 1-12 g alcohol/week) en een beperkt conceptiecijfer per menstruatiecyclus (Jensen et al, 1998; Hakim et al., 1998).
Deux études épidémiologiques ont démontré un effet sur la fertilité féminine à des doses relativement basses: une baisse de la fertilité chez des femmes dont la consommation d’alcool était faible (5 boissons/semaine) et un lien entre la consommation d’alcool (entre 1-12 g d’alcool/semaine) et un taux réduit de conception par cycle menstruel (Jensen et al, 1998; Hakim et al., 1998).

Enkele Cijfers In de eerste Week van het Hartritme werden de gegevens van 11.550 personen met een gemiddelde leeftijd van 59 jaar geanalyseerd, waarvan 62 % vrouwen en 38 % mannen.
Quelques Chiffres En 2010, les données de 11.550 personnes âgées en moyenne de 59 ans, dont 62 % de femmes et 38 % d’hommes, ont été analysées.

Vrouwen die tweelingen verwachten, lopen dubbel zo veel kans om een baby te verliezen tussen week 20 en 24 van de zwangerschap of een maand voor de geboorte.
Chez les femmes qui attendent des jumeaux, le risque de perdre un bébé entre 20 et 24 semaines ou un mois avant la naissance est double.

In de eerste Week van het Hartritme werden de gegevens van 11.550 personen met een gemiddelde leeftijd van 59 jaar geanalyseerd, waarvan 62 % vrouwen en 38 % mannen.
En 2010, les données de 11.550 personnes âgées en moyenne de 59 ans, dont 62 % de femmes et 38 % d’hommes, ont été analysées.

Een gerandomiseerd onderzoek 34 vergeleek twee groepen vrouwen met obesitas (BMI van 36 ± 6) en urinaire incontinentie (24 ± 18 incontintie-episodes per week).
Une étude randomisée 34 a comparé deux groupes de femmes obèses (IMC de 36 ± 6) et d’incontinence urinaire (24 ± 18 épisodes d’incontinence par semaine).