Vertaling van "wat het aandeel van responders " (Nederlands → Frans) :

Bij virologisch stabiele reeds eerder behandelde volwassenen werd aangetoond dat emtricitabine, in combinatie met een NRTI (óf stavudine óf zidovudine) en een proteaseremmer (PI) of een NNRTI geen mindere resultaten boekte dan lamivudine wat het aandeel van responders (< 400 kopieën/ml) gedurende 48 weken betreft (77% voor emtricitabine, 82% voor lamivudine).
Chez les adultes prétraités, virologiquement contrôlés, l’emtricitabine, administrée en association avec un INTI (stavudine ou zidovudine) et un inhibiteur de protéase (IP) ou un INNTI, s’est montrée non inférieure à la lamivudine en terme de proportion de patients répondant au traitement (< 400 copie/ml) à 48 semaines (77% emtricitabine, 82% lamivudine).

Derhalve mag er redelijkerwijs van worden uitgegaan dat er effectief ongeveer drie keer meer mannelijke verslaafden (aan illegale drugs) zijn dan vrouwelijke verslaafden.Wel blijken er nog relatief grote verschillen te zijn van inrichting tot inrichting wat het aandeel van de vrouwelijke patiënten betreft.
Par conséquent, on peut raisonnablement supposer que les toxicomanes (usagers de drogues illicites) masculins sont effectivement près de trois fois plus nombreux que les femmes toxicomanes. La proportion de patientes peut cependant varier assez fort d’un établissement à l’autre.

Voor de percepties van de zorgverleners over het aantal personen met een mondprobleem, de mate waarin deze personen hiervoor een behandeling kunnen krijgen en het belang van mondhygiëne komen de resultaten over het algemeen overeen met de Nederlandstalige zorgverleners voor kwetsbare ouderen wat het aandeel betreft dat meer dan 5 scoorde.
En ce qui concerne les perceptions du personnel soignant concernant le nombre de personnes souffrant d’un problème buccal, la mesure dans laquelle ces personnes peuvent obtenir un traitement à ce propos et l’importance de l’hygiène buccale, les résultats correspondent, en règle générale, avec ceux du personnel soignant néerlandophone qui s’occupent de personnes âgées dépendantes en ce qui concerne la part ayant enregistré un score de plus de.

In termen van DDD vertegenwoordigt deze molecule een zeer belangrijk verbruik, wat het aandeel van NCE doet stijgen.
En termes de DDD, cette molécule représente un usage très important, ce qui pousse la part des NCE à la hausse.

TRA100773B: het primaire werkzaamheidseindpunt was het aandeel responders, gedefinieerd als die ITP-patiënten die een verhoogd aantal bloedplaatjes hadden van ≥ 50.000/μl op dag 43, komend vanaf een baseline van < 30.000/μl. Patiënten die voortijdig stopten vanwege een bloedplaatjesaantal van > 200.000/μl werden gerekend tot de responders; degenen die stopten om een andere reden werden gerekend tot de non-responders, onafhankelijk van het aantal bloedplaatjes.
TRA100773B : Le critère principal d’efficacité a été la proportion des répondeurs, défini comme les patients présentant un PTI et qui ont eu une augmentation des taux de plaquettes ≥ 50 000/μl à Jour 43 à partir d’un niveau initial < 30 000/μl ; les patients qui ont arrêté prématurément l'étude en raison d’un taux plaquettaire > 200 000/μl ont été considérés répondeurs, ceux qui ont arrêté pour toute autre raison ont été considérés comme non répondeurs quel que soit le taux plaquettaire.

Secundaire eindpunten waren de progressievrije overleving [PFS: Progression Free Survival (gedefinieerd als de tijd vanaf de randomisatie tot progressie van de tumor, progressie van het Prostaat Specifiek Antigen (PSA), progressie van pijn, of overlijden door welke oorzaak dan ook, afhankelijk van wat het eerst optrad], de Tumor Respons Snelheid gebaseerd op de RECIST criteria (Response Evaluation Criteria in Solid Tumours), progressie van PSA (gedefinieerd als een stijging van ≥25% of > 50% bij PSA non-responders of responders, respectievelijk), PSA respons (dalingen van serum PSA spiegels van minstens 50%), progressie van de pijn [geëvalueerd met behulp van de PPI (Present Pain Intensity) schaal van de McGill-Melzack vragenlijst en een analgetische score (AS)] en de pijnrespons (gedefinieerd als een reductie van meer dan 2 punten ten opzichte van de mediane PPI score op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van AS, of een reductie van ≥50% van het gebruik van analgetica ten opzichte van de gemiddelde AS op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van de pijn)].
Les critères secondaires étaient la Survie Sans Progression [SSP (définie comme le temps entre la randomisation et la progression tumorale), la progression de l’antigène prostatique spécifique PSA, la progression de la douleur ou le décès quelle qu’en soit la cause, selon l’évènement d’origine], le Taux de Réponse Tumorale basé sur la Réponse aux Critères d’Évaluation des Tumeurs Solides (RECIST) , la Progression du PSA (défini comme Non Répondeurs si ≥25% d’augmentation ou comme Répondeurs si > 50% du PSA), réponse du PSA (baisse des taux de PSA sériques au moins de 50%), progression de la Douleur [évaluée en utilisant l’échelle d’Intensité de la Douleur Présente (PPI) issue du questionnaire McGill-Melzack et du score Analgésique (AS)] et de la réponse à la douleur (définie comme une réduction de plus de 2 points à partir de la baseline médiane du PPI sans augmentation concomitante de l’AS, ou une diminution de ≥50% d’utilisation d’analgésique à partir de la baseline moyenne de l’AS sans augmentation concomitante de la douleur).

Ervaring bij CHB-patiënten met voortgeschreden vorming van fibrosebandjes of cirrose: in een placebogecontroleerde studie bij 651 patiënten met klinisch gecompenseerde CHB en histologisch aangetoonde vorming van fibrosebandjes of cirrose verminderde de behandeling met lamivudine significant (gemiddelde duur 32 maanden) de snelheid van de algehele ziektevoortgang (34/436, 7,8% voor lamivudine versus 38/215, 17,7% voor placebo, p=0,001), wat gedemonstreerd wordt met een significante vermindering van het aandeel patiënten met verhoogde Child-Pugh scores (15/436, 3,4% versus 19/215, 8,8%, p=0,023) of ontwikkeling van een hepatocellulair carcinoom (17/436, 3,9% versus 16/215, 7,4%, p=0,047).
Expérience chez les patients atteints d'hépatite B chronique avec fibrose avancée et cirrhose : dans une étude contrôlée par placebo chez 651 patients avec une hépatite B chronique cliniquement compensée et avec une fibrose ou une cirrhose histologiquement confirmée, le traitement par la lamivudine (durée médiane : 32 mois) a significativement diminué le taux global de progression de la maladie (34/436, 7,8 % pour la lamivudine vs 38/215, 17,7 % pour le placebo, p = 0,001) ; ceci a été mis en évidence par une réduction significative de la proportion de patients avec augmentation du score Child-Pugh (15/436, 3,4 % vs 19/215, 8,8 %, p = 0,023) et des patients ayant développé un carcinome hépatocellulaire (17/436, 3,9 % vs 16/215, 7,4 %, p = 0,047).

De langetermijnresultaten na 168 weken van studie 006 (respectievelijk 160 patiënten voltooiden de studie op behandeling met EFV + IDV, 196 patiënten met EFV + ZDV + 3TC en 127 patiënten met IDV + ZDV + 3TC) suggereren dat de respons aanhoudt voor het aandeel patiënten met een HIV-RNA < 400 kopieën/ml, HIV-RNA < 50 kopieën/ml en wat betreft gemiddelde verandering ten opzichte van CD4-celtelling bij baseline.
Les résultats à long terme de l'étude 006 à 168 semaines (160 patients recevant EFV+IDV, 196 patients recevant EFV+ZDV+3TC et 127 patients recevant IDV+ZDV+3TC ont respectivement terminé l'étude) suggèrent la durabilité de la réponse en terme de proportion de patients ayant un taux d'ARN-VIH plasmatique < 400 copies/ml, de proportion de patients ayant un taux d'ARN-VIH plasmatique < 50 copies/ml et en terme d'augmentation moyenne par rapport à la baseline du taux de CD4.

Wat de BMD van de lumbale wervelkolom betreft, bij 92,1% van de patiënten die 3 mg injectie om de 3 maanden kregen, steeg of bleef de BMD stabiel na 1 jaar behandeling (d.w.z. responders) tegen 84,9% van de patiënten die 2,5 mg per dag per os kregen (p = 0,002).
En ce qui concerne la DMO de la colonne lombaire, 92,1 % des patientes traitées par une injection de 3 mg tous les 3 mois avaient augmenté ou maintenu leur DMO au bout d’un an de traitement (et étaient donc répondeuses), contre 84,9 % sous administration orale de 2,5 mg par jour (p = 0,002).

Proefpersonen met detecteerbaar HCV-RNA in behandelingsweek 8 of een van de volgende behandelingsweken maar daarna en in behandelingsweek 24 negatief (‘late responders’) werden bij het bezoek in behandelingsweek 28 geblindeerd naar placebo overgezet en gingen door met behandeling met peginterferon alfa-2b + ribavirine voor nog eens 20 weken, wat de totale behandelingsduur op 48 weken bracht.
Les sujets présentant un taux d’ARN-VHC détectable à S 8 ou toute semaine de traitement ultérieure, mais qui étaient ensuite négatifs à S 24 (répondeurs lents) ont reçu un placebo en aveugle à la visite S 28 et ont continué le traitement par peginterféron alfa-2b + ribavirine pendant 20 semaines supplémentaires, soit une durée de traitement totale de 48 semaines.