Vertaling van "waarin het lage-dosis " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: Slaapwandelen of somnambulisme is een toestand van veranderd bewustzijn waarin verschijnselen van slapen en waken zijn gecombineerd. Tijdens een episode van slaapwandelen komt de betrokkene uit bed, doorgaans in het eerste derde deel van de nachtelijke slaap en loopt rond, blijk gevend van een lage graad van bewustzijn, reactiviteit en behendigheid. Bij het ontwaken is er doorgaans geen herinnering van de gebeurtenis.
Définition: Altération de l'état de conscience tenant à la fois du sommeil et de la veille. Durant un épisode de somnambulisme, l'individu se lève du lit, habituellement au cours du premier tiers du sommeil nocturne et il déambule; ces manifestations correspondent à un niveau réduit de vigilance, de réactivité et d'habilité motrice. Au réveil, le sujet ne garde habituellement aucun souvenir de l'épisode.

Omschrijving: Dit is een stoornis waarin het voornaamste kenmerk wordt gevormd door een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van spellingsvaardigheden in afwezigheid van een voorgeschiedenis met een specifieke leesstoornis en die niet alleen kan worden verklaard door een lage verstandelijke-leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Het vermogen om hardop te spellen en de woorden juist te schrijven zijn beide aangetast. | Neventerm: | specifieke spellingsachterstand (zonder leesstoornis)
Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative du développement des performances en orthographe, en l'absence d'antécédents d'un trouble spécifique de la lecture et non imputable à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle, ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités à épeler oralement et à écrire correctement les mots sont toutes deux affectées. | Retard spécifique de l'orthographe (sans trouble de la lecture)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de CAPTURE studie, waarin het lage-dosis heparine schema niet werd gebruikt, was de incidentie van ernstige bloedingen niet geassocieerd met CABG chirurgie hoger bij patiënten die ReoPro ontvingen (3,8%) dan bij patiënten die placebo ontvingen (1,9%).
Au cours de l’étude CAPTURE qui n’incluait pas de traitement héparinique à faible dose, l’incidence des saignements majeurs non associés à une intervention chirurgicale pour pontage coronarien était plus élevée chez les patients traités par ReoPro (3,8%) que chez les patients sous placebo (1,9%).

De interventiegroep kreeg analgetica toegediend in functie van de noodzaak volgens een vooraf bepaald schema: oraal paracetamol (max. 3 g/dag) voor wie nog geen analgetica of slechts een lage dosis paracetamol kreeg; oraal morfine (max. 20 mg/dag) voor wie reeds een maximale dosis paracetamol of een lage dosis morfine kreeg; transdermaal buprenorfine (max. 10 μg/uur) voor wie reeds een lage dosis buprenorfine kreeg of niet kon slikken; en pregabaline (max. 300 mg/dag) voor pijn van neuropathische oorsprong.
Le groupe intervention a reçu un analgésique, administré en fonction des besoins du patient et selon un schéma fixé au préalable: du paracétamol par voie orale (max. 3 g/jour) pour ceux qui n’étaient pas sous analgésique ou qui prenaient une faible dose de paracétamol; de la morphine par voie orale (max. 20 mg/jour) pour ceux qui prenaient la dose maximale de paracétamol ou une faible dose de morphine; de la buprénorphine par voie transdermique (max. 10 μg/h) pour ceux qui prenaient une faible dose de buprénorphine ou qui ne pouvaient pas déglutir; et de prégabaline (max. 300 mg/jour) en cas de douleur d’origine neuropathique.

63 van de 234 (27 %) patiënten waren < 7 jaar oud (sildenafil lage dosis = 2; gemiddelde dosis = 17; hoge dosis = 28; placebo = 16) en 171 van de 234 (73%) patiënten waren 7 jaar of ouder (sildenafil lage dosis = 40; gemiddelde dosis = 38; hoge dosis = 49; placebo = 44).
63 patients sur 234 (27 %) étaient âgés de moins de 7 ans (sildénafil administré à la dose faible n = 2; dose moyenne n = 17; dose élevée n = 28; placebo n = 16) et 171 des 234 patients (73 %) étaient âgés de 7 ans ou plus (sildénafil administré à dose faible n = 40; dose moyenne n = 38; dose élevée n = 49; placebo n = 44).

Pediatrische patiënten vanaf de leeftijd van 6 jaar tot < 18 jaar DELPHI is een open-label, Fase II-studie waarin de farmacokinetiek, de veiligheid, de tolerantie en de werkzaamheid van PREZISTA samen met een lage dosis ritonavir werden onderzocht bij 80 ARTvoorbehandelde, hiv-1-geïnfecteerde pediatrische patiënten van 6 tot 17 jaar met een lichaamsgewicht van ten minste 20 kg. Deze patiënten kregen PREZISTA/ritonavir toegediend in combinatie met andere antiretrovirale middelen (zie rubriek 4.2 voor aanbevelingen voor de dosering gebaseerd op het lichaamsgewicht).
Population pédiatrique à partir de l’âge de 6 ans jusqu’à < 18 ans DELPHI est un essai en ouvert de phase II évaluant la pharmacocinétique, la tolérance, la sécurité d’emploi et l’efficacité de PREZISTA associé au ritonavir à faible dose chez 80 enfants et adolescents âgés de 6 à 17 ans et pesant au moins 20 kg, infectés par le VIH-1 et pré-traités par des ARV. Ces patients ont reçu PREZISTA/ritonavir en association avec d’autres médicaments antirétroviraux (voir rubrique 4.2 pour les recommandations posologiques en fonction du poids).

Pimozide Gemiddeld 2,5-maal hogere pimozidespiegels zijn waargenomen in een studie waarin een enkele lage dosis van pimozide (2 mg) werd toegediend tegelijk met 60 mg paroxetine.
Pimozide Des taux de pimozide en moyenne 2,5 fois plus élevés ont été observés dans une étude avec une dose faible unique de pimozide (2 mg) lorsqu’elle était coadministrée avec 60 mg de paroxétine.

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd bestudeerd door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg éénmaal per dag) te vergelijken met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg éénmaal per dag). In een onderzoek met 3164 patiënten, met een mediane follow-up van 46 maanden voor overlevende patiënten, produceerde een hoge dosis lisinopril een risicoreductie van 12% voor het gecombineerde eindpunt van mortaliteit door alle oorzaken en ziekenhuisopname door alle oorzaken (p = 0,002) en een risicoreductie van 8% in mortaliteit door alle oorzaken en cardiovasculaire ziekenhuisopname (p = 0,036) vergeleken met de lage dosis.
entraîné une réduction de risque de 12 % pour le critère d’évaluation comprenant la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation toutes causes confondues (p = 0,002) et une réduction de risque de 8 % pour la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation cardiovasculaire (p = 0,036) par rapport à une faible dose.

Het effect van Lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, veroorzaakt een hoge dosis Lisinopril een risico verlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risico verlaging van 8% in ‘all-cause’ mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
risque de 12 % pour le critère d’évaluation combiné ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de toutes causes’ (p = 0,002), ainsi qu’une réduction du risque de 8 % pour le critère ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de cause cardiovasculaire’ (p = 0,036), par rapport à une faible posologie.

Het effect van lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, zorgde een hoge dosis lisinopril voor een risicoverlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risicoverlaging van 8% in all-cause mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
Il a été fait état de diminutions de risque en ce qui concerne la mortalité all cause (8%; p = 0.128) et la mortalité cardiovasculaire (10%; p = 0.073).

Een door de farmaceutische industrie gesponsorde RCT zocht naar de ideale dosis van een sartaan (in dit geval losartan) bij de behandeling van hartfalen bij personen die een intolerantie vertonen t.o.v. ACE-inhibitoren. Een lage dosis (50 mg/dag) werd vergeleken met een hoge dosis (150 mg/dag).
Une RCT financée par l’industrie pharmaceutique a recherché la dose idéale d’un sartan (dans ce cas le losartan) dans le traitement de l’insuffisance cardiaque chez des personnes présentant une intolérance aux IEC. Une faible (50 mg/jour) et forte dose (150 mg/jour) de losartan ont été comparées.

In de groep met een lage dosis colchicine werden 37,8% van de patiënten beschouwd als responders, vergeleken met 32,7% in de groep met een hoge dosis colchicine en 15,5% in de placebogroep.
Dans le groupe à faible dose, 37,8% ont été considérés comme répondeurs, comparé à 32,7% dans le groupe à haute dose et 15,5% dans le groupe placebo.