Traduction de «waargenomen een verlaging » (Néerlandais → Français) :

Er werd op dag 4 geen klinisch belangrijk effect waargenomen (AUC 0-∞ van midazolam verhoogd met factor 1,2); op dag 8 werd een geringe verandering in de AUC 0-∞ van midazolam waargenomen (35 % verlaging).
Aucun effet cliniquement important n'a été noté à J4 (augmentation de l'ASC 0-∞ du midazolam de 1,2 fois) et une légère modification de l'ASC 0-∞ du midazolam a été observée à J 8 (diminution de 35 %).

In een studie met voriconazol en fluconazol (CYP2C9-remmers) werd een toename van de blootstelling aan S(+)-ibuprofen met ongeveer 80-100% waargenomen. Een verlaging van de dosering van ibuprofen moet worden overwogen als krachtige CYP2C9-remmers tegelijkertijd worden toegediend, vooral bij toediening van een hoge dosering van ibuprofen samen met voriconazol of fluconazol.
Envisager une réduction de la dose d’ibuprofène en cas d’administration concomitante de puissants inhibiteurs du CYP2C9, en particulier lors de l’administration de doses élevées d’ibuprofène avec du voriconazole ou du fluconazole.

Bij de patiënten die pioglitazon ontvingen, werd een gemiddelde verlaging van HbA 1c waargenomen van 0,45% vergeleken met patiënten die uitsluitend insuline bleven gebruiken, ondanks een verlaging van de insulinedosis in de met pioglitazon behandelde groep.
Les patients recevant la pioglitazone avaient une réduction moyenne d’HbA1c de 0,45% comparativement au groupe qui recevait uniquement l’insuline, et une réduction des doses d’insuline dans le groupe pioglitazone a été notée.

Bij de met rotigotine behandelde patiënten bedroeg de gemiddelde verlaging van de “off”-tijd 2,7 respectievelijk 2,1 uur, terwijl bij de met placebo behandelde groep een verlaging van 0,9 uur werd waargenomen.
Avec la rotigotine, les réductions moyennes du temps « off » ont été respectivement de 2,7 et 2,1 heures, tandis que dans le groupe placebo il a été observé une réduction de 0,9 heures.

Bij proefdieren werden bij een klinisch relevant blootstellingniveau de volgende afwijkingen gezien, die vooralsnog niet bevestigd zijn in het langdurig klinisch onderzoek. Bij ratten is pigment depositie in de schildklier waargenomen; in Cynomolgus apen zijn folliculaire schildklier hypertrofie, een daling in plasma T 3 waarden, een verminderde hemoglobineconcentratie en een verlaging van de rode en witte bloedcelaantallen waargenomen; en in honden lens-opaciteit en cataracten (Voor cataract / lensopaciteit zie rubriek 5.1).
Des animaux de laboratoire, lors d’une exposition à un niveau cliniquement significatif ont montré les anomalies suivantes, qui n’ont à ce jour pas encore été confirmées lors des études cliniques prolongées: Chez le rat, on a observé une pigmentation de la thyroïde; chez le singe Cynomolgus, on a constaté une hypertrophie folliculaire de la thyroïde, une diminution des valeurs plasmatiques T 3 , une diminution de la concentration d’hémoglobine ainsi que du nombre de globules rouges et blancs et chez le chien, une opacité cornéenne ainsi que de la cataracte (Pour les cataractes/opacités du cristallin voir rubrique 5.1).

Er was geen bewijs voor genotoxiciteit in een serie in-vitro- en in-vivogenotoxiciteitsstudies. In dierenproeven werden bij een klinisch relevant blootstellingsniveau de volgende afwijkingen gezien, die nog niet bevestigd zijn in klinisch onderzoek op lange termijn: Bij ratten is pigmentdepositie in de schildklier waargenomen; bij Cynomolgusapen zijn folliculaire schildklierhypertrofie, een daling in plasma T 3 -waarden, een verminderde hemoglobineconcentratie en een verlaging van de rode en witte bloedcelaantallen waargenomen; en bij honden lensopaciteit en cataract (zie rubriek 5.1 voor cataracten/lens-opaciteiten).
Chez le rat, on a observé une pigmentation de la glande thyroïde ; chez le singe Cynomolgus on a observé une hypertrophie folliculaire de la thyroïde, une réduction des taux plasmatiques T3, une diminution des concentrations d’hémoglobine ainsi qu’une réduction du nombre de globules rouges et blancs ; et chez le chien, on a observé une opacité cornéenne et une cataracte (En ce qui concerne les cataractes/opacités du cristallin, voir rubrique 5.1).

Bij patiënten met ernstige leverinsufficiëntie wordt een verlaging van de temsirolimus-dosis tot 10 mg aangeraden om blootstelling van temsirolimus plus sirolimus in het bloed te krijgen (gemiddelde AUC sum ongeveer 6510 ng·h/ml; n=7) die de niveaus benadert van patiënten met een normale leverfunctie na een 25 mg dosis (gemiddelde AUC sum ongeveer 6580 ng·h/ml; n=6) (zie rubrieken 4.2 en 4.4). De AUC sum van temsirolimus en sirolimus op dag 8 bij patiënten met milde en matige leverinsufficiëntie die 25 mg temsirolimus kregen was vergelijkbaar met de AUC sum waargenomen bij patiënten zonder leverinsufficiëntie die 75 mg kregen (gemiddelde AUC sum mild: ongeveer 9770 ng·h/ml, n=13; matig: ongeveer 12380 ng·h/ml, n=6; normaal: ongeveer 10580 ng·h/ml, n=4).
Pour les patients ayant une insuffisance hépatique sévère, une réduction de la dose de temsirolimus à 10 mg est recommandée afin d'obtenir des concentrations plasmatiques de temsirolimus et sirolimus (ASC som moyenne d’environ 6510 ng·h/ml ; n=7) se rapprochant de celles obtenues après une dose de 25 mg (ASC som moyenne d’environ 6580 ng·h/ml ; n=6) chez les patients ayant une fonction hépatique normale (voir rubriques 4.2 et 4.4).

Pijn in de bovenbuik, obstipatie, diarree, asthenie, droge huid, spierspasmen, artralgie, braken, buikpijn en perifeer oedeem werden minder vaak waargenomen (< 10% en ≥5%), waren mild tot matig van aard, goed te behandelen en een verlaging van de dosis was over het algemeen niet nodig.
Les effets indésirables observés moins fréquemment (< 10% et ≥ 5%) étaient douleurs abdominales supérieures, constipation, diarrhée, asthénie, sécheresse cutanée, spasmes musculaires, arthralgies, vomissements, douleurs abdominales et œdème périphérique ; ces effets étaient de sévérité légère à modérée, gérables et n’ont généralement pas nécessité une réduction de la dose.

Deze auteurs hebben in vitro een significante verlaging van 13 % van de vernietiging van bacteriën in de fagocyten, een significant sterke remming (56 %) van het oxidatief metabolisme van deze cellen en verlaagde maar niet-significante fagocytaire activiteit met 11 % waargenomen.
Ces auteurs avaient observé in vitro une baisse significative de 13 % de la destruction des bactéries à l’intérieur des phagocytes, une inhibition significative prononcée (56 %) du métabolisme oxydatif de ces cellules, ainsi qu’une activité phagocytaire moindre de 11 % non significative.

Pijn in de bovenbuik, alopecia, obstipatie, diarree, asthenie, droge huid, spierspasmen, artralgie, braken, buikpijn, perifeer oedeem, dyspepsie en pijn in extremiteiten werden minder vaak waargenomen (< 10% en ≥5%), waren mild tot matig van aard, goed te behandelen en een verlaging van de dosis was over het algemeen niet nodig.
Les effets indésirables observés moins fréquemment (< 10% et ≥ 5%) étaient douleurs abdominales supérieures, alopécie, constipation, diarrhée, asthénie, sécheresse cutanée, spasmes musculaires, arthralgies, vomissements, douleurs abdominales, œdème périphérique, dyspepsie et douleurs aux extrémités, ces effets étaient de sévérité légère à modérée, gérables et n’ont généralement pas nécessité une réduction de la dose.