Vertaling van "waargenomen die mogelijk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

cleidotomieom bevalling mogelijk te maken | craniotomieom bevalling mogelijk te maken | embryotomieom bevalling mogelijk te maken
Cléidotomie | Craniotomie | Embryotomie | pour faciliter l'accouchement

minimum | kleinst mogelijke hoeveelheid
minimum | minimum

potentieel | mogelijk
potentiel (a et sm) | potentiel

minimaal | het kleinst mogelijk
minimal

maximaal | het grootst mogelijk
maximal

maximum | grootst mogelijke hoeveelheid
1) maximum - 2) paroxysme | 1) maximum - 2) symptômes aigus d'une maladie

blootstelling aan mogelijk gevaarlijke substantie
exposition à une substance potentiellement dangereuse

blootstelling aan mogelijk schadelijke entiteit
exposition à une entité potentiellement nocive

mogelijke aanwezigheid gekend
présence possible connue

blootstelling aan mogelijk gevaarlijke chemische stof
exposition à des produits chimiques potentiellement dangereux

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tijdens de klinische proeven voor het bepalen van de veiligheid en de werkzaamheid werden bijwerkingen waargenomen die mogelijk veroorzaakt werden door de Oxyglobin behandeling en/of de onderliggende ziekte die aan de basis van de anemie lag.
et des urines, due au métabolisme et/ou à l'excrétion de l'hémoglobine.

Bij sommige patiënten werd tijdens een langetermijnbehandeling met esomeprazol een verhoogd aantal ECL-cellen waargenomen, wat mogelijk gerelateerd was aan de verhoogde serumgastrinespiegels.
Une élévation du nombre de cellules ECL, éventuellement liée à la hausse des taux sériques de gastrine, était observée chez certains patients traités à long terme par ésoméprazole.

Bij enkele patiënten die langdurig werden behandeld met esomeprazol is een toename van het aantal ECL-cellen waargenomen, hetgeen mogelijk samenhangt met de toegenomen serumgastrinespiegel.
Une augmentation du nombre de cellules ECL, possiblement liée à l’élévation de la concentration sérique de la gastrine, a été observée chez certains patients lors du traitement à long terme par l’ésoméprazole.

Analyse van monsters na het virologisch falen van al deze doseringsschema’s heeft vier belangrijke resistentiepatronen opgeleverd: V32I+I47V, I50V, I54L/M en I84V. Verder werden de volgende mutaties waargenomen die mogelijk een rol spelen bij de resistentie: L10V/F/R, I13V, K20R/T, L33F/V, M36I, M46I/L, I47V/L, Q58E, I62V, L63P, V77I, I85V en I93L.
L’analyse des échantillons de patients en échec virologique avec ces schémas thérapeutiques a défini quatre profils de résistance : V32I+I47V, I50V, I54L/M et I84V.

Amlodipine/valsartan In dieronderzoek werden de volgende mogelijk klinisch relevante bijwerkingen waargenomen: Histopathologische tekenen van ontsteking van de kliermaag werden waargenomen bij mannelijke ratten na blootstelling aan ongeveer 1,9 (valsartan) en 2,6 (amlodipine) maal de klinische doses van 160 mg valsartan en 10 mg amlodipine.
Amlodipine/Valsartan Les événements indésirables observés dans les études animales et qui sont susceptibles d'avoir une pertinence clinique sont les suivants : Des signes histopathologiques d'inflammation de l'estomac glandulaire ont été observés chez des rats mâles à une exposition correspondant à environ 1,9 (valsartan) et 2,6 (amlodipine) fois les doses cliniques de 160 mg de valsartan et de 10 mg d'amlodipine.

Er zijn gevallen die overeenkomen met auto-immuunhepatitis, waaronder mogelijke exacerbaties van onderliggende auto-immuunhepatitis, leverschade en verhoging van leverenzymen, mogelijk gerelateerd aan de behandeling, waargenomen met ambrisentan (zie rubriek 5.1).
Des cas compatibles avec une hépatite auto-immune, incluant une possible exacerbation d’hépatite auto-immune sous-jacente, des cas d’atteinte hépatique et d’élévations des enzymes hépatiques potentiellement liés au traitement ont été observés avec l’ambrisentan (voir rubrique 5.1).

Bijwerkingen die niet in klinisch onderzoek werden waargenomen, maar wel bij dieren bij blootstelling aan spiegels vergelijkbaar met of zelfs lager dan klinische blootstelling en met mogelijke relevantie voor klinisch gebruik, waren de volgende: pancreas-vacuolering van de eilandjescellen (rat), testikel-tubulus degeneratie (muis, rat en aap), lymfoïd atrofie (muis, rat en aap), ontsteking van gemengde cellen van het colon/caecum (aap) en longfosfolipidose (rat).
Les effets indésirables non observés au cours des études cliniques mais constatés chez l'animal à des niveaux d’expositions comparables à l'exposition clinique voire plus faibles, et susceptibles d'être cliniquement pertinents, ont été les suivants : vacuolisation des cellules des ilots pancréatiques (rat), dégénérescence tubulaire testiculaire (souris, rat et singe), atrophie lymphoïde (souris, rat et singe), inflammation des cellules mixtes du caecum / colon (singe), phospholipidose pulmonaire (rat).

Zoals ook bij angiotensin converting enzyme (ACE)-remmers is waargenomen, zijn telmisartan en de andere angiotensine II-receptorantagonisten duidelijk minder effectief in het verlagen van de bloeddruk bij negroïde mensen dan bij niet-negroïde mensen, mogelijk door hogere prevalentie van lagere renine concentraties bij de negroïde hypertensieve populatie.
De même que les inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, le telmisartan et les autres antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II semblent présenter une moindre efficacité antihypertensive dans la population noire que dans les autres populations. Cette caractéristique pourrait être liée à une prévalence plus importante de sujets hypertendus avec un taux de rénine bas dans la population noire par rapport aux autres populations.

Er bestaat een mogelijke relatie tussen deze accumulatie en de vacuolisatie die is waargenomen in longen.
Il existe peut-être un lien entre cette accumulation et la vacuolisation observée dans les poumons.

Een linkerventrikelejectiefractie (LVEF) van < 40% is waargenomen bij patiënten die werden behandeld met trastuzumab-emtansine en daarom is symptomatisch congestief hartfalen (CHF) een mogelijk risico (zie rubriek 4.8).
Une fraction d’éjection ventriculaire gauche (FEVG) < 40 % a été observée chez des patients traités avec le trastuzumab emtansine et par conséquent, il existe un risque potentiel d’insuffisance cardiaque congestive (ICC) symptomatique (voir rubrique 4.8).