Traduction de «waardoor patiënten risico » (Néerlandais → Français) :

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die SSRI’s gebruiken, vooral bij gelijktijdig gebruik met orale anticoagulantia, geneesmiddelen die de trombocytenfunctie beïnvloeden (bijv. atypische antipsychotica zoals clozapine, fenothiazinen, de meeste tricyclische antidepressiva, aspirine, NSAID’s) of andere geneesmiddelen waardoor het risico van bloeding wordt vergroot, alsmede bij patiënten met een voorgeschiedenis van bloedingsstoornissen.
La prudence est de rigueur chez les patients utilisant des ISRS, surtout en cas d’utilisation concomitante d’anticoagulants oraux, de médicaments influençant la fonction des thrombocytes (par ex. les antipsychotiques atypiques tels que la clozapine, les phénothiazines, la plupart des antidépresseurs tricycliques, l’aspirine, les AINS) ou d’autres médicaments induisant un risque accru d’hémorragies, ainsi que chez les patients ayant des antécédents d’affections hémorragiques.

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten behandeld met SSRI’s, vooral bij gelijktijdige behandeling met orale anticoagulantia, geneesmiddelen die de trombocytenfunctie beïnvloeden (bijv. atypische antipsychotica zoals clozapine, fenothiazinen, de meeste tricyclische antidepressiva, acetylsalicylzuur, NSAID’s) of andere geneesmiddelen waardoor het risico op bloeding wordt vergroot, alsmede bij patiënten met een voorgeschiedenis van anomalieën in de hemostase.
La prudence est de rigueur chez les patients traités avec des ISRS, surtout en cas de traitement simultané avec des anticoagulants oraux, des médicaments qui influencent la fonction thrombocytaire (par ex. antipsychotiques atypiques comme la clozapine, les phénothiazines, la plupart des antidépresseurs tricycliques, l’acide acétylsalicylique, les AINS) ou d’autres médicaments qui augmentent le risque d’hémorragie, ainsi que chez les patients présentant des antécédents d’anomalies de l’hémostase.

Toch wordt speciale voorzichtigheid geadviseerd en kan bij deze patiënten een aanpassing van de dosis noodzakelijk zijn, omdat de systemische blootstelling waarschijnlijk groter is, waardoor het risico op hepatotoxiciteit hoger kan zijn.
Il est néanmoins recommandé d’être particulièrement prudent et il peut être nécessaire d’ajuster la dose chez ces patients, l’exposition systémique pouvant probablement être augmentée ainsi que le risque de toxicité hépatique.

In vitro onderzoek heeft aangetoond dat ceftriaxon bilirubine kan verdringen van serum albumine, waardoor het risico bestaat op het ontwikkelen van bilirubine encefalopathie bij deze patiënten.
Des études in vitro ont montré que la ceftriaxone peut déplacer la bilirubine de sa liaison avec l’albumine sérique et il est possible qu’une encéphalopathie par bilirubine se développe chez ces patients.

PhotoBarr wordt gebruikt voor het weghalen van ernstige dysplasie (cellen met atypische veranderingen waardoor het risico op kanker toeneemt) bij patiënten met Barrett’s oesophagus (slokdarm).
PhotoBarr est utilisé pour l’ablation de la dysplasie de haut grade (cellules présentant des altérations atypiques suceptibles d’augmenter le risque de cancer) chez les patients présentant un œsophage de Barrett (rétrécissement de l'œsophage).

Onbehandelde hoge bloeddruk kan bloedvaten in verschillende organen beschadigen, waardoor patiënten risico lopen op ernstige aandoeningen/voorvallen zoals een hartaanval, hart- of nierfalen, een beroerte, of blindheid.
Lorsqu’elle n'est pas traitée, une hypertension artérielle peut endommager les vaisseaux sanguins de divers organes, ce qui peut entraîner chez les patients un risque d’évènements graves tels qu’une crise cardiaque, une insuffisance cardiaque ou rénale, un accident vasculaire cérébral ou une cécité.

Soms voorkomende bijwerkingen, treden op bij minder dan 1 op de 100 patiënten, bestaan uit: een vermindering van het aantal bloedplaatjes waardoor het risico van bloeding en bloeduitstorting toeneemt; duizeligheid; slaperigheid of vermoeidheid; trillen of beven; oorpijn; snelle hartslag; veranderingen in bloeddruk; keelpijn; een ontstoken alvleesklier of dikke darm (gepaard gaande met pijn in de bovenbuik en rug en het zich niet lekker voelen); rectale poliep (een goedaardige gezwel in de endeldarm dat symptomen veroorzaakt als verstopping en bloeding); acne; verlies van haar; jeukende huid met of zonder huiduitslag; netelroos; gezwollen gezicht; extreem moe voelen (vermoeidheid).
Les effets indésirables peu fréquents, rencontrés chez moins d’1 patient sur 100 sont: diminution du taux de plaquettes sanguines, ce qui augmente le risque de saignements et d’ecchymoses (bleus), vertiges, somnolence ou fatigue, tremblements ou frissons, douleur dans l'oreille, accélération des battements de cœur, modifications de la tension artérielle, mal de gorge, inflammation du pancréas ou du côlon (associée à des douleurs dans la partie supérieure de l'abdomen et dans le dos et à des sensations de nausées), polypes rectaux (excroissances non cancéreuses du rectum qui provoquent des symptômes tels que constipation et saignements), acné, chute de cheveux, prurit (« démangeaisons ») avec ou sans éruption cutanée, urticaire, douleurs visage enflé, asthénie (fatigue extrême).

Hoewel de combinatie van methotrexaat en sulfasalazine de werkzaamheid van methotrexaat kan versterken doordat de foliumzuursynthese geïnhibeerd wordt door sulfasalazine, waardoor het risico op bijwerkingen stijgt, werden deze alleen waargenomen bij enkele patiënten in een groot aantal onderzoeken.
Bien que l’association de méthotrexate et de sulfasalazine puisse renforcer l’efficacité du méthotrexate par l'effet d’inhibition de la synthèse d’acide folique qu’exerce la sulfasalazine et qu’elle puisse augmenter ainsi le risque d’effets secondaires, ce phénomène n’a été observé que dans des cas isolés lors de plusieurs essais.

Gebaseerd op de beschikbare gegevens werden geen predisponerende factoren (bv. tumorgrootte, tumorlokatie, coagulatiestoornissen) geïdentificeerd waardoor patiënten met GIST een hoger risico voor een van beide typen hemorragie zouden hebben.
Sur la base des données disponibles, aucun facteur (ex. taille de la tumeur, localisation de la tumeur, troubles de la coagulation) n’a été identifié, prédisposant les patients atteints de GIST à un risque plus élevé de développer l’un ou l’autre des deux types d’hémorragies.