Vertaling van "vrouwen met niet-gemetastaseerd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dyspareunie (of pijn tijdens de geslachtsgemeenschap) komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Zij kan dikwijls aan lokale pathologie worden toegeschreven en dient dan te worden ingedeeld bij de desbetreffende aandoening. Deze categorie dient alleen gebruikt te worden indien er geen primaire niet-organische seksuele functiestoornis is (b.v. vaginisme of vaginale droogte). | Neventerm: | psychogene dyspareunie
Définition: La dyspareunie (ou douleur durant les relations sexuelles) survient tant chez la femme que chez l'homme. Elle peut souvent être attribuée à une cause pathologique locale et doit alors être classée dans la rubrique de l'affection pathologique en cause. Cette catégorie doit être utilisée uniquement lorsqu'il n'y a pas un autre dysfonctionnement sexuel primaire (par exemple un vaginisme ou une sécheresse vaginale). | Dyspareunie psychogène

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij vrouwen met niet-gemetastaseerd borstcarcinoom zijn met de aromatase-inhibitoren preliminair bemoedigende resultaten gepubliceerd, maar een follow-up op lange termijn is noodzakelijk.
Dans le cancer non métastasé, des résultats préliminaires encourageants ont également été publiés avec les inhibiteurs de l’aromatase mais un suivi à plus long terme s’avère nécessaire.

Diverticulitis In één fase III placebogecontroleerd klinisch onderzoek bij patiënten met prostaatkanker die ADT kregen, werd een onbalans waargenomen in de frequentie van diverticulitis (1,2% denosumab, 0% placebo). De incidentie van diverticulitis was vergelijkbaar tussen de twee behandelde groepen bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose en vrouwen met niet-gemetastaseerde borstkanker die met een aromataseremmer behandeld werden.
Diverticulite Une différence dans la survenue des évènements indésirables de type diverticulite a été observée (1,2 % denosumab, 0 % placebo) dans un seul essai clinique de phase III contrôlé contre placebo, mené chez des patients atteints de cancer de la prostate recevant un traitement anti-androgénique.

Behandeling van botverlies geassocieerd met adjuvante behandeling met een aromataseremmer De werkzaamheid en veiligheid van Prolia eenmaal per 6 maanden toegediend gedurende 2 jaar zijn onderzocht bij vrouwen met niet-gemetastaseerde borstkanker (252 vrouwen met een leeftijd van 35 tot 84 jaar) en baseline BMD T-scores tussen -1,0 en -2,5 in de lumbale wervelkolom, totale heup of femurhals.
Traitement de la perte osseuse associée à un traitement adjuvant par inhibiteur de l'aromatase L'efficacité et la sécurité de Prolia administré en dose unique tous les 6 mois pendant 2 ans ont été étudiées chez des femmes atteintes de cancer du sein non métastatique (252 femmes, âgées de 35 à 84 ans) et dont le T-score de DMO initial était compris entre -1,0 et -2,5 au niveau du rachis lombaire, de la hanche totale ou du col du fémur.

Bij premenopauzale vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom lijken LHRH-agonisten even doeltreffend als chemotherapie in termen van recidieven en mortaliteit, maar op basis van de huidige gegevens blijven bij deze vrouwen chemotherapie en tamoxifen de eerstekeuzebehandelingen.
Chez les femmes préménopausées atteintes d’un cancer du sein non métastasé contenant des récepteurs hormonaux, les agonistes de la LHRH paraissent aussi efficaces que la chimiothérapie en termes de récidives et de mortalité, mais dans l’état actuel des connaissances, la chimiothérapie et le tamoxifène restent ici les traitements de premier choix.

Een recent verschenen meta-analyse in Lancet [2007; 369: 1711-23 , met commentaar : 1668-70] suggereert een daling van het risico van recidieven en van de mortaliteit bij premenopauzale vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom, die behandeld worden met een LHRH-agonist alleen (niet-significant effect) of met een LHRH-agonist in associatie met chemotherapie en/of tamoxifen (significant effect).
Une méta-analyse parue récemment [ Lancet 2007; 369: 1711-23 avec un commentaire : 1668-70 ] suggère une diminution du risque de récidives et de décès chez les femmes préménopausées atteintes d’un cancer du sein non métastasé contenant des récepteurs hormonaux, traitées par un agoniste de la LHRH seul (effet non significatif) ou en association à une chimiothérapie et/ou au tamoxifène (effet significatif).

Bij postmenopauzale vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom lijken de aromatase-inhibitoren doeltreffender dan tamoxifen in termen van overleving zonder recidieven, en lijken ze beter verdragen.
Chez les femmes ménopausées atteintes d’un cancer du sein non métastasé contenant des récepteurs hormonaux, les inhibiteurs de l’aromatase paraissent, par rapport au tamoxifène, plus efficaces en termes de survie sans récidive, et mieux supportés.

Uit eerdere studies is gebleken dat behandeling met tamoxifen gedurende 5 jaar bij vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom het risico van recidief verlaagt en de overleving verbetert.
Des études antérieures ont révélé qu’un traitement par le tamoxifène pendant 5 ans chez les femmes atteintes d’un carcinome mammaire hormono-dépendant non métastasé, diminue le risque de récidives et améliore la survie.

Moeten de aromatase-inhibitoren, gezien hun gunstige risico-batenverhouding, beschouwd worden als eerste keuze bij alle postmenopauzale vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom?
Etant donné le rapport bénéfices/risques favorable des inhibiteurs de l’aromatase, faut-il les considérer comme un premier choix chez toutes les femmes ménopausées atteintes d’un cancer du sein non métastasé contenant des récepteurs hormonaux?

In meerdere studies werd, vergeleken met tamoxifen, een voordeel aangetoond van de aromatase-inhibitoren bij de postmenopauzale vrouwen met niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom.
Plusieurs études ont démontré un bénéfice des inhibiteurs de l’aromatase par rapport au tamoxifène chez les patientes ménopausées atteintes d’un cancer du sein non métastasé contenant des récepteurs hormonaux.

Bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose of bij vrouwen die behandeld werden met een aromataseremmer vanwege niet-gemetastaseerde borstkanker, werd geen onbalans geconstateerd.
Aucune différence n’a été observée chez les femmes atteintes d’ostéoporose post-ménopausique ou chez les femmes atteintes de cancer du sein non métastatique traitées par un inhibiteur de l’aromatase.