Traduction de «vrouwen de absolute » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Dyspareunie (of pijn tijdens de geslachtsgemeenschap) komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Zij kan dikwijls aan lokale pathologie worden toegeschreven en dient dan te worden ingedeeld bij de desbetreffende aandoening. Deze categorie dient alleen gebruikt te worden indien er geen primaire niet-organische seksuele functiestoornis is (b.v. vaginisme of vaginale droogte). | Neventerm: | psychogene dyspareunie
Définition: La dyspareunie (ou douleur durant les relations sexuelles) survient tant chez la femme que chez l'homme. Elle peut souvent être attribuée à une cause pathologique locale et doit alors être classée dans la rubrique de l'affection pathologique en cause. Cette catégorie doit être utilisée uniquement lorsqu'il n'y a pas un autre dysfonctionnement sexuel primaire (par exemple un vaginisme ou une sécheresse vaginale). | Dyspareunie psychogène

Omschrijving: Het belangrijkste probleem bij mannen is erectiestoornis (moeite met het krijgen van een erectie of deze vol te houden zodanig dat een bevredigende geslachtsgemeenschap mogelijk is). Bij vrouwen is het belangrijkste probleem droogte van de vagina of verminderde lubricatie. | Neventerm: | geremde seksuele opwinding bij de vrouw | gestoorde erectie | psychogene impotentie
Définition: Le problème principal chez les hommes est un trouble des fonctions érectiles (difficulté à développer ou à maintenir une érection adéquate pour un rapport satisfaisant). Chez les femmes, le problème principal est une sécheresse vaginale ou un manque de lubrification. | Impuissance psychogène Trouble de:érection chez l'homme | réponse sexuelle chez la femme

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Omwille van de schaal van de grafiek is het aantal naaldbiopsies, 10 maal groter dan de rest, niet weergegeven maar blijft stabiel rond 1100 per 100 000 vrouwen (de absolute aantallen en de nomenclatuurnummers staan in tabel 22 in annex 4).
Pour des raisons d’échelle, le nombre des biopsies à l’aiguille qui est près de dix fois plus élevé que les autres valeurs n’est pas inclus dans le graphique. Toutefois, il reste stable autour de 1100 par 100000 femmes (les chiffres absolus ainsi que les numéros de nomenclature utilisés sont dans la table 22 en annexe 4).

Uit een meta-analyse (gepubliceerd in 2009, 8 dubbelblinde RCT’s, 2426 patiënten met een gemiddelde leeftijd van minstens 65 jaar) blijkt dat het dagelijks toedienen van 700 tot 1000 IU vitamine D (met of zonder calcium) het relatieve risico op een val bij vrouwen in de menopauze met 19% vermindert (in absolute cijfers: 44% versus 54%, een absolute risicoreductie van 9,4% voor een behandeling van 2 tot 36 maanden, voor het geheel van de geïncludeerde studies) 11 .
Selon une méta-analyse publiée en 2009 (8 RCTs en double aveugle, 2.426 patients, moyenne d’âge d’au moins 65 ans), l’administration de suppléments de 700 à 1.000 UI de vitamine D par jour (avec ou sans calcium) diminue chez les femmes ménopausées le risque de chute relativement de 19% (en valeurs absolues : 44% versus 54%, RAR de 9,4% pour un traitement de 2 à 36 mois (pour l’ensemble des études)) 11 .

[In absolute cijfers betekende dit dat van de 299 " cases" 14 vrouwen (4,7%) gedurende minstens 5 jaar tamoxifen hadden gebruikt; van de 860 " controles" waren dit 10 vrouwen (1,2%).]
[En chiffres absolus, cela signifie que 14 femmes des 299 " cas" (4,7%) avaient pris du tamoxifène pendant au moins 5 ans, versus 10 femmes des 860 " contrôles" (1,2%).]

In een grootschalige gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studie bij vrouwen met osteoporose werd een vermindering van de incidentie van symptomatische wervelfracturen en van heupfracturen gezien, maar het voordeel in absolute waarden lijkt gering en vergelijkende studies met andere behandelingen tegen osteoporose ontbreken.
Une diminution de l’incidence des fractures vertébrales symptomatiques et des fractures de la hanche a été constatée dans une large étude randomisée contrôlée par placebo chez des femmes ostéoporotiques, mais le bénéfice en valeurs absolues paraît faible et on ne dispose pas d’études comparatives avec d’autres traitements de l’ostéoporose.

Anticonceptie Vrouwen die zwanger kunnen worden, moeten een effectieve anticonceptiemethode gebruiken in de laatste vier weken voorafgaand aan de therapie, gedurende de therapie en gedurende vier weken na de thalidomidetherapie en zelfs in gevallen van dosisonderbrekingen, tenzij de patiënte te kennen geeft dat zij zich aan een absolute en continue abstinentie zal houden, hetgeen op maandelijkse basis bevestigd moet worden.
Contraception Les femmes en âge de procréer doivent utiliser une méthode de contraception efficace pendant 4 semaines avant le début du traitement, pendant toute la durée de celui-ci et jusqu’à 4 semaines après l’arrêt du thalidomide, même en cas d’interruption du traitement, à moins qu’elles ne déclarent une abstinence totale et continue, qui sera confirmée de façon mensuelle.

Deze vereiste heeft betrekking op vrouwen die zwanger kunnen worden en die zich aan een absolute en continue abstinentie houden.
Cette exigence inclut les femmes en âge de procréer qui pratiquent l’abstinence absolue en permanence.

Volgende absolute risico’s werden berekend, uitgedrukt in aantal veneuze trombo-embolische incidenten per 100.000 vrouwen per jaar:
Les risques absolus suivants ont été calculés, ils sont exprimés en nombre d’accidents

Bij vrouwen ouder dan 35 jaar, is dit absolute risico groter, en wordt het effect van roken belangrijker.
Chez des femmes de plus de 35 ans, le risque absolu s’accroît et l’effet du tabagisme devient plus important.

Bij gezonde vrouwen jonger dan 35 jaar is dit risico in absolute aantallen zeer gering.
Chez les femmes de moins de 35 ans en bonne santé, ce risque est très faible en chiffres absolus.

Een ander systematisch literatuuroverzicht uit 2010 (9 RCT’s, 5809 deelnemers) toont een relatieve risicoreductie op vallen aan van 17% (95%BI: 11 tot 23%; absolute cijfers niet meegedeeld) voor een behandelingsduur van 6 tot 36 maanden. Leeftijd, noch geslacht (vrouwen maakten de meerderheid uit), noch antecedenten van of risicofactoren voor vallen hadden een invloed op het resultaat 12 .
Une autre synthèse de la littérature, datant de 2010 (9 RCTs, 5.809 participants), montre une réduction du risque de chute relativement de 17% (IC à 95% de 11 à 23%, chiffres absolus non mentionnés) sur 6 à 36 mois de suivi, sans influence de l’âge, du sexe (majorité de femmes), des antécédents ou des facteurs de risque de chute sur les résultats 12 .