Traduction de «vroegere behandeling » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde depressieve episoden, zoals beschreven onder depressieve episode (F32.-) zonder enige voorgeschiedenis van onafhankelijke episoden van stemmingsverhoging en toegenomen energie (manie). Er kunnen evenwel korte episoden van lichte stemmingsverhoging en hyperactiviteit (hypo-manie) zijn onmiddellijk na een depressieve episode soms teweeggebracht door anti-depressieve behandeling. De ernstigere vormen van recidiverende depressieve stoornis (F33.2 en F33.3) komen in veel opzichten overeen met vroegere begrippen, zoals manisch-depressieve depressie, melancholie, vitale depressie en endogene depressie. De eerste episode kan op elke leeftijd voorkomen van kinderjaren tot senium, het begin kan acuut of sluipend zijn en de duur varieert van enkele weken tot vele maanden. De kans dat een patiënt met recidiverende depressieve stoornis een manische episode zal doormaken verdwijnt nooit volledig, hoeveel depressieve episoden hij ook heeft doorgemaakt. Als dit inderdaad gebeurt dient de diagnose gewijzigd te worden in bipolaire affectieve stoornis (F31.-). | recidiverende episoden van | depressieve reactie | recidiverende episoden van | psychogene depressie | recidiverende episoden van | reactieve depressie | seizoensafhankelijke depressieve stoornis
Définition: Trouble caractérisé par la survenue répétée d'épisodes dépressifs correspondant à la description d'un tel épisode (F32.-), en l'absence de tout antécédent d'épisodes indépendants d'exaltation de l'humeur et d'augmentation de l'énergie (manie). Le trouble peut toutefois comporter de brefs épisodes caractérisés par une légère élévation de l'humeur et une augmentation de l'activité (hypomanie), succédant immédiatement à un épisode dépressif, et parfois déclenchés par un traitement antidépresseur. Les formes graves du trouble dépressif récurrent (F33.2 et F33.3) présentent de nombreux points communs avec des concepts antérieurs comme ceux de dépression maniaco-dépressive, de mélancolie, de dépression vitale et de dépression endogène. Le premier épisode peut survenir à n'importe quel âge, de l'enfance à la vieillesse, le début peut être aigu ou insidieux et la durée peut varier de quelques semaines à de nombreux mois. Le risque de survenue d'un épisode maniaque ne peut jamais être complètement écarté chez un patient présentant un trouble dépressif récurrent, quel que soit le nombre d'épisodes dépressifs déjà survenus. Si un tel épisode maniaque se produit, le diagnostic doit être changé pour celui de trouble affectif bipolaire (F31.-). | épisodes récurrents de:dépression:psychogène | réactionnelle | réaction dépressive | trouble dépressif saisonnier

indicatie voor zorg bij moeder wegens | cervixpoliep | indicatie voor zorg bij moeder wegens | cervixstrictuur of -stenose | indicatie voor zorg bij moeder wegens | cervixtumor | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vroegere cervixoperatie
Soins maternels pour:intervention chirurgicale antérieure sur le col | polype du col | rétrécissement ou sténose du col | tumeur du col

indicatie voor zorg bij moeder wegens | stenose van vagina (congenitaal) (verworven) | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vagina septata | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vaginastrictuur | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vaginatumor | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vroegere operatie aan vagina
Soins maternels pour:cloisonnement du vagin | intervention chirurgicale antérieure sur le vagin | rétrécissement du vagin | sténose du vagin (acquise) (congénitale) | tumeur du vagin

indicatie voor zorg bij moeder wegens | fibrose van perineum | indicatie voor zorg bij moeder wegens | stug perineum | indicatie voor zorg bij moeder wegens | tumor van vulva | indicatie voor zorg bij moeder wegens | vroegere operatie aan perineum of vulva
Soins maternels pour:fibrose du périnée | intervention chirurgicale antérieure sur le périnée ou la vulve | périnée rigide | tumeur de la vulve

uteruslitteken van vroegere operatie als indicatie voor zorg bij moeder
Soins maternels pour cicatrice utérine due à une intervention chirurgicale antérieure

indicatie voor zorg bij moeder wegens litteken van vroegere keizersnede
Soins maternels pour cicatrice due à une césarienne antérieure

Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa
Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa

genezen myocardinfarct | vroeger myocardinfarct, gediagnosticeerd door ECG of ander speciaal onderzoek, maar thans zonder symptomen
Infarctus du myocarde:ancien découvert par ECG ou autre moyen d'investigation, mais asymptomatique au moment de l'examen | guéri

vroeger myocardinfarct
Infarctus du myocarde, ancien

indicatie voor zorg bij moeder wegens | (vroegere) bekkenbodemplastiek | indicatie voor zorg bij moeder wegens | cystokèle | indicatie voor zorg bij moeder wegens | hangbuik | indicatie voor zorg bij moeder wegens | rectokèle | indicatie voor zorg bij moeder wegens | stugge bekkenbodem
Soins maternels pour:abdomen penduleux (ventre en besace) | colpocèle | plancher pelvien:cicatriciel | rigide | rectocèle

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Antibiotica bij de behandeling van hoest Zoals reeds vroeger vermeld in de Folia, bieden antibiotica geen enkel voordeel bij hoest. Een antibiotische behandeling is dan ook niet gerechtvaardigd bij hoest ten gevolge van acute bronchitis, behalve bij risicopatiënten (bv. immuungedeprimeerden).
Antibiotiques dans le traitement de la toux Comme déjà mentionné précédemment dans les Folia, l’administration d’antibiotiques n’apporte aucun bénéfice et ne se justifie donc pas dans le traitement de la toux due à une bronchite aiguë, sauf chez les patients à risque (p. ex. les immunodéprimés).

Het beste beoordelingsmiddel in de organische geneeskunde is de gecontroleerde gerandomiseerde proef waarbij een groep de nieuwe behandeling krijgt en de andere groep, de controlegroep, de vroegere behandeling of een placebo krijgt.
Le meilleur devis d’évaluation en médecine organique est l’essai randomisé contrôlé ou un groupe reçoit le nouveau traitement et l’autre groupe, le groupe contrôle, reçoit l’ancien traitement ou un placebo.

- het feit dat de betrokkene vroeger behandeld werd voor problemen met psychoactieve middelen, de aard van behandeling in voorgeschiedenis en de wijze waarop verwezen werd zijn eveneens noodzakelijk voor de epidemiologische evaluatie van de middelgerelateerde stoornis en de behandeling ervan.
- le fait que la personne concernée a, dans le passé, été traité pour des problèmes liés à des substances psycho-actives, la nature du traitement en anamnèse et le mode de renvoi sont également nécessaires à l’évaluation épidémiologique du trouble lié à l'usage de substances et de son traitement.

Talrijke factoren kunnen de afweer beïnvloeden tegen sommige infectieuze agentia en verklaren een al dan niet grotere vatbaarheid voor infecties: immuunstatus na vaccinatie of vroegere infectie, erfelijkheid, voedingstoestand, behandeling met corticosteroïden, immuundeficiëntie, chemotherapie, diabetes, leeftijd, zwangerschap.
De nombreux facteurs peuvent influencer la protection contre certains agents infectieux et expliquer une sensibilité plus ou moins grande à l’égard des infections : statut immunitaire après vaccination ou infection antérieure, hérédité, situation nutritionnelle, traitement par corticostéroïdes, immunodéficience, chimiothérapie, diabète, âge, grossesse.

Febuxostat (Adenuric®) wordt volgens de Samenvatting van de Kenmerken van het Product (SKP, de vroegere wetenschappelijke bijsluiter) gebruikt bij volwassenen ter " behandeling van chronische hyperuricemie bij aandoeningen waarbij uraatafzetting al is opgetreden (inclusief een ziektegeschiedenis met, of aanwezigheid van, jichtknobbels en/ of jichtartritis)" [zie ook Folia februari 2012 ].
Selon le Résumé des Caractéristiques du Produit (RCP, anciennement la notice scientifique), le fébuxostat (Adenuric®) est utilisé chez l’adulte dans le " traitement de l’hyperuricémie chronique dans les cas où un dépôt d’urate s’est déjà produit (incluant des antécédents ou la présence de tophus et/ou d’arthrite goutteuse) " [voir aussi les Folia de février 2012 ].

In de Folia werd vroeger reeds de aandacht gevestigd op het feit dat de recentere chinolonen zoals levofloxacine en moxifloxacine niet als eerste keuze aanbevolen worden voor de behandeling van acute rhinosinusitis, gezien het risico van optreden van resistentie en van hepatotoxiciteit [zie Folia oktober 2007 en 2008].
L’attention a déjà été attirée précédemment dans les Folia sur le fait que les quinolones plus récentes telles que la lévofloxacine et la moxifloxacine ne sont pas des antibiotiques de premier choix dans le traitement de la rhinosinusite aiguë, vu le risque d’apparition de résistance et d’hépatotoxicité [voir Folia d’octobre 2007 et 2008].

Wanneer medicamenteuze behandeling van de hypertensie aangewezen is, blijft een diureticum of, op basis van vroegere studies, een β-blokker de eerste keuze, tenzij er specifieke redenen zijn om een ander middel te verkiezen; dit laatste zal slechts voor een minderheid van de patiënten het geval zijn.
Lorsqu’un traitement médicamenteux de l’hypertension est indiqué, un diurétique ou, sur base d’études antérieures, un β-bloquant reste le premier choix, à moins qu’il n’existe une raison spécifique pour choisir un autre médicament, ce qui ne sera le cas que pour une minorité de patients.

De winst van een medicamenteuze behandeling in termen van vermindering van het fractuurrisico is het grootst bij ernstige osteoporose, zeker indien reeds vroeger fracturen zijn opgetreden.
Le bénéfice d’un traitement médicamenteux en termes de diminution du risque de fractures est le plus important dans les formes graves d’ostéoporose, certainement s’il y a déjà des antécédents de fractures.

De jongste jaren is de behandeling van hartfalen sterk gewijzigd en hebben een aantal patiënten, die vroeger slechts voor harttransplantatie in aanmerking kwamen, nu met de gepaste medicamenteuze aanpak kans op een beter leven.
Le traitement de l’insuffisance cardiaque a fortement évolué ces dernières années, et un certain nombre de patients chez qui on ne pouvait envisager auparavant qu’une transplantation cardiaque peuvent maintenant, grâce à un traitement médicamenteux adapté, espérer une meilleure vie.

Wanneer er klinische tekenen zijn van een urologische aandoening (b.v. toch moeilijkheden bij het urineren, of vroegere ingreep ter hoogte van het kleine bekken), wanneer er een onderliggend neurologisch probleem is, of wanneer de behandeling in de eerste lijn ondoeltreffend is [n.v.d.r.: of bij diabetes of vermoeden van maligniteit], dient de patiënt te worden doorverwezen naar een specialist.
En présence de signes cliniques d’une affection urologique (par ex. tout de même des difficultés mictionnelles ou intervention antérieure au niveau du petit bassin), d’un problème neurologique sous-jacent, ou lorsque le traitement de première ligne est inefficace [n.d.l.r.: ou en cas de diabète ou de suspicion d’une affection néoplasique], le patient doit être adressé à un spécialiste.