Traduction de «vorm waarbij pijn » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een vorm van schizofrenie waarbij affectieve veranderingen op de voorgrond staan, wanen en hallucinaties vluchtig en fragmentarisch zijn, gedrag onverantwoordelijk en onvoorspelbaar is en maniërismen veel voorkomen. Het affect is vlak en inadequaat. Het denken is ongeorganiseerd en de spraak onsamenhangend. Er bestaat een neiging tot sociale afzondering. Doorgaans is de prognose slecht wegens de snelle ontwikkeling van 'negatieve' symptomen, voornamelijk vervlakking van het affect en verlies van wilskracht. Hebefrenie dient gewoonlijk slechts gediagnosticeerd te worden bij adolescenten of jonge volwassenen. | Neventerm: | gedesorganiseerde schizofrenie | hebefrenie
Définition: Forme de schizophrénie caractérisée par la présence, au premier plan, d'une perturbation des affects; les idées délirantes et les hallucinations restent flottantes et fragmentaires, le comportement est irresponsable et imprévisible; il existe fréquemment un maniérisme. L'humeur est superficielle et inappropriée. La pensée est désorganisée et le discours incohérent. Le trouble entraîne fréquemment un isolement social. Le pronostic est habituellement médiocre, en raison de l'apparition précoce de symptômes négatifs , concernant, en particulier, un émoussement des affects et une perte de la volonté. En principe, le diagnostic d'hébéphrénie doit être réservé à des adolescents et des adultes jeunes. | Hébéphrénie Schizophrénie désorganisée

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- als u lijdt aan onstabiele angina pectoris (een ernstige vorm waarbij pijn op de borst zeer vaak optreedt bij en zonder inspanning);
- si vous souffrez d’un angor instable (une forme sévère dans laquelle la douleur dans la poitrine est très fréquente, avec ou sans effort) ;

Bijwerkingen met onbekende frequentie: Bloedaandoeningen: 'pure red cell aplasia' (een ernstige vorm van bloedarmoede waarbij de productie van rode bloedcellen vermindert of stopt); het kan leiden tot symptomen zoals zich erg moe voelen met gebrek aan energie Immuunsysteemaandoeningen: afstoting van lever- en niertransplantaten, Vogt-Koyanagi-Harada syndroom – een zeldzame ziekte gekenmerkt door verlies van zichtvermogen, gehoorvermogen en huidpigmentatie Psychische stoornissen: manie (episodes van overdreven opgewekte stemming) en bipolaire stoornissen (episodes van overdreven opgewekte stemming afgewisseld met bedroefdheid of hopeloosheid) Oogaandoeningen: zeldzame vorm van loslaten van het netvlies met vocht in het netvlies Skeletspieraandoeningen: ernstige spierschade en pijn Wanneer u geïnfecteerd bent met zowel hepatitis C als HIV virussen en behandeld wordt met combinatietherapie (HAART), kan de toevoeging van Copegus aan peginterferon alfa-2a of interferon alfa-2a therapie de volgende bijwerkingen veroorzaken; fataal leverfalen; doof, tintelend of pijnlijk gevoel in de handen en/of voeten (perifere neuropathie), ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) (de symptomen kunnen zijn buikpijn, misselijkheid en braken), lactaatacidose (ophoping van melkzuur in het lichaam waardoor het bloed verzuurt), griep (influenza), longontsteking, affectlabiliteit (wisselende stemming), lusteloosheid (slaapzucht), tinnitus (oorsuizen), faryngolaryngeale pijn (pijn achter in de mond en keel), cheilitis (droge en gebarsten lippen),
Si vous êtes co-infecté par les virus VHC et VIH et que vous recevez un traitement antirétroviral anti- VIH, l’addition de Copegus au peginterféron alfa-2a ou à l'interféron alfa-2a peut entraîner les effets indésirables suivants : une insuffisance hépatique pouvant être fatale, des neuropathies périphériques (engourdissement, fourmillements et douleurs dans les mains et/ou aux pieds), une pancréatite (symptômes pouvant inclure des douleurs d’estomac, nausées, vomissements), une acidose lactique (formation d’acide lactique dans l'organisme, entraînant une acidité du sang), une grippe, une pneumonie, des troubles émotionnels, une apathie (léthargie), des acouphènes (bourdonnements d’oreille), des douleurs pharyngolaryngées (mal de gorge), une chéilite (lèvres sèches et gercées), une lipodystrophie acquise (accumulation d’amas graisseux dans la nuque et le haut du dos) et une chromaturie (coloration des urines).

Zelden voorkomende bijwerkingen (kunnen voorkomen bij 1 op de 1.000 gebruikers): Ontsteking van de luchtwegen gekenmerkt door hoesten en het opgeven van slijm (bronchitis), activering of verergering van systemische lupus erythematodes (een ziekte waarbij het afweersysteem van het lichaam het lichaam zelf aanvalt, wat leidt tot gewrichtspijn, huiduitslag en koorts), keelpijn, ontstoken bijholtes, (ernstige) neerslachtigheid (depressie), slapeloosheid, stoornissen in het zicht, ademhalingsmoeilijkheden, buikpijn, constipatie, gestoorde spijsvertering met als verschijnselen vol gevoel in de bovenbuik, pijn in de maagstreek, boeren, misselijkheid, braken en zuurbranden (dyspepsie), misselijk zijn, ontsteking van de maag (gastritis), afwijkende leverfunctie (patiënten van Japanse afkomst hebben een grotere kans op het krijgen van deze bijwerking), plotselinge vochtophoping in de huid en slijmvliezen (bv. keel of tong), ademhalingsmoeilijkheden en/of jeuk en huiduitslag, vaak als allergische reactie, wat ook kan leiden tot de dood (angio-oedeem, ook met dodelijke afloop), roodheid van de huid (erytheem), allergische reacties zoals jeuk of huiduitslag, verhoogde zweetproductie, huiduitslag met hevige jeuk en vorming van bultjes (galbulten of urticaria), gewrichtspijn (atralgie) en pijn in de ledematen, spierkrampen, griepachtige verschijnselen, pijn, hoge urinezuurspiegel, lage natriumspiegel, verhoogde creatininespiegel, leverenzymen of creatinefosfokinase (CPK) in het bloed. creatinefosfokinase (CPK) in het bloed.
Effets indésirables rares (peuvent toucher jusqu’à 1 patient sur 1 000) : Inflammation des poumons (bronchite), activation ou aggravation d’un lupus érythémateux disséminé (une maladie où le système immunitaire s’attaque à son propre organisme, ce qui provoque des douleurs articulaires, des éruptions cutanées et de la fièvre) ; maux de gorge, inflammation des sinus, sensation de tristesse (dépression), difficultés à s’endormir (insomnie), vision altérée, difficultés à respirer, douleurs abdominales, constipation, ballonnements (dyspepsie), sensations nauséeuses, inflammation de l’estomac (gastrite), anomalies de la fonction du foie (les patients japonais sont plus susceptibles de présenter cet effet indésirable), gonflement rapide de la peau et des muqueuses qui peut aussi conduire à la mort (angio-œdème d’évolution fatale possible), rougeurs de la peau (érythème), réactions allergiques telles que démangeaisons ou éruptions, augmentation de la transpiration, cloques (urticaire), douleurs des articulations (arthralgies) et douleurs dans les extrémités, crampes musculaires, syndrome pseudo-grippal, douleurs, augmentation des taux d’acide urique, taux bas de sodium, augmentation des taux de créatinine, des enzymes hépatiques ou de la créatine phosphokinase dans le sang.

Voor pijn gebruiken de meeste studies een of ander vorm van de VAS schaal (Visual Analog Scale) waarbij aan de patiënt gevraagd wordt om de graad van pijn visueel aan te geven op een schaal. 17 .
En ce qui concerne la douleur, la plupart des études utilisent l’une ou l’autre forme de l’échelle VAS (Visual Analog Scale) par laquelle on demande au patient d’indiquer visuellement sur une échelle le niveau de douleur qu’il ressent 17 .

« Het probleem van de psychische pijn is wat dat betreft veelzeggend: psychische pijn wordt slecht geaccepteerd; ze tast de waardigheid aan en brengt geestelijk diskrediet met zich mee; ze wordt eerder toegekend aan een zwakke persoonlijkheid dan aan een psychologische stoornis die een medische behandeling behoeft; men schaamt er zich dikwijls voor en ze wordt vaak verzwegen en teruggedrongen waarbij ze dan indirect te voorschijn komt onder de vorm van somatische klachten, organische stoornissen die « nobel » zijn.
« Le problème de la souffrance psychique est éloquent à cet égard : Elle est mal acceptée ; elle entraîne dévalorisation et discrédit moral ; elle est attribuée à une faiblesse de la personnalité plutôt qu’à un trouble psychologique justiciable d’un traitement médical ; elle est fréquemment honteuse et inavouée ; elle est souvent refoulée, ne s’exprimant qu’indirectement par le biais de la somatisation, trouble organique « noble ».