Een toevallige diagnose kan worden gedefinieerd als de niet-gezochte informatie die aan het licht komt tijdens het zoeken naar gewenste informatie. In dit deel van het onderzoek werden volgende onderzoeken geacht te kunnen leiden tot toevallige diagnoses: bepalen van de serumspiegels van het Thyroïd Stimulerend Hormoon (TSH), echografie van de hals, duplex echografie van de halsslagader, CT scan, positronemissie-tomografie (PET scan) en magnetische-resonantiebeeldvorming (MRI).
Dans cette partie de l'étude, les tests suivants ont été considérés comme pouvant potentiellement mener à ce type de découverte fortuite : le dosage de la thyréostimuline (TSH), l’échographie du cou (ultrasound - US), l’échographie des carotides, la tomodensitométrie (CT scan), la tomographie à émission de positron (PET-scan) et l’imagerie par résonance magnétique (IRM).
