Vertaling van "vitro hebben laten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Afhankelijkheid van een niet levend object als stimulus voor seksuele opwinding en voldoening. Vele fetisjen zijn verlengstukken van het menselijk lichaam, zoals kledingstukken of schoeisel. Andere veel gebruikte voorwerpen worden gekenmerkt door een bepaalde textuur, zoals rubber, plastic of leer. Fetisjen verschillen in het belang dat ze voor de betrokkene hebben. In sommige gevallen dienen ze louter om de seksuele prikkeling die op de gebruikelijke wijze wordt bereikt te vergroten (bijv. de partner een bepaald kledingstuk laten dragen).
Définition: Utilisation d'objets inanimés comme stimulus de l'excitation et de la satisfaction sexuelle. De nombreux fétiches sont des prolongements du corps, comme des vêtements ou des chaussures. D'autres exemples courants concernent une texture particulière comme le caoutchouc, le plastique ou le cuir. Les objets fétiches varient dans leur importance d'un individu à l'autre. Dans certains cas, ils servent simplement à renforcer l'excitation sexuelle, atteinte par ailleurs dans des conditions normales (par exemple le fait d'avoir un partenaire qui porte un vêtement particulier).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Farmacodynamische effecten Studies in vitro hebben laten zien dat tadalafil een selectieve PDE5-remmer is.
Effets pharmacodynamiques Des études in vitro ont montré que le tadalafil était un inhibiteur sélectif de la PDE5.

Biotransformatie: studies bij de mens en in vitro studies waarbij humane levermicrosomen zijn gebruikt hebben laten zien dat atazanavir voornamelijk wordt gemetaboliseerd door het CYP3A4 isoenzym waarbij geoxygeneerde metabolieten worden gevormd, die daarna in de gal worden uitgescheiden als vrije of geglucuronideerde metabolieten.
Métabolisme : les études chez l'homme et les études in vitro sur des microsomes hépatiques humains ont démontré que l'atazanavir est principalement métabolisé par l'isoenzyme CYP3A4 en métabolites oxygénés.

In vitro-onderzoeken hebben laten zien dat hoge tranexamine-doseringen de complementactiviteit verlaagden.
Les études in vitro ont démontré que l’acide tranexamique administré à des doses élevées réduit l’activité du complément.

Overeenkomstig deze selectieve werking hebben in vitro-studies laten zien dat paroxetine in tegenstelling tot de tricyclische antidepressiva, een lage affiniteit heeft voor alfa1, alfa2, en beta-adrenoreceptoren, dopamine (D2), 5-HT1-achtige, 5-HT2 en histamine-(H1)-receptoren.
En relation avec cette action sélective, des études in vitro ont montré que, contrairement à la plupart des antidépresseurs tricycliques, la paroxétine a peu d'affinité pour les récepteurs alpha 1, alpha 2, et bêta adrénergiques, dopaminergiques (D2), 5HT1 apparentes, 5-HT2 et histaminergiques (H1).

In vitro experimenten met humane levermicrosomen hebben laten zien dat lercanidipine CYP3A4 en CYP2D6 in enige mate inhibeert, in concentraties die respectievelijk 160 en 40 maal hoger zijn dan de piekconcentraties die bereikt worden in het plasma na een dosis van 20 mg.
Des expériences in vitro avec des microsomes hépatiques humains ont indiqué que la lercanidipine montre un certain degré d’inhibition des CYP3A4 et CYP2D6, à des concentrations respectivement 160 et 40 fois supérieures aux pics de concentration atteints dans le plasma après la dose de 20 mg.

Overeenkomstig deze selectieve werking hebben in vitro studies laten zien dat paroxetine in tegenstelling tot de tricyclische antidepressiva, een lage affiniteit heeft voor alfa 1 , alfa 2 of betaadrenoreceptoren, dopamine (D 2 ), 5-HT 1 -achtige, 5-HT 2 en histamine (H 1 ) receptoren.
En relation avec cette action sélective, des études in vitro ont montré que, contrairement à la plupart des antidépresseurs tricycliques, la paroxétine a peu d’affinité pour les récepteurs alpha-1, alpha-2 ou bêta-adrénergiques, dopaminergiques (D 2 ), 5-HT 1 apparentés, 5-HT 2 et histaminergiques (H 1 ).

Overeenkomstig deze selectieve werking hebben in vitro studies laten zien dat paroxetine in tegenstelling tot de tricyclische antidepressiva, een lage affiniteit heeft voor alfa 1 , alfa 2 , en
En relation avec cette action sélective, des études in vitro ont montré que, contrairement à la plupart des antidépresseurs tricycliques, la paroxétine a peu d’affinité pour les récepteurs alpha 1 , alpha 2 , et bêta adrénergiques, dopaminergiques (D 2 ), 5HT 1 apparentés, 5-HT 2 et histaminergiques (H 1 ).