Vertaling van "vitro bacterieel " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bacterieel virus
virus bactérien

endocarditis (acuut)(subacuut) | bacterieel | endocarditis (acuut)(subacuut) | infectieus NNO | endocarditis (acuut)(subacuut) | lenta | endocarditis (acuut)(subacuut) | maligne | endocarditis (acuut)(subacuut) | septisch | endocarditis (acuut)(subacuut) | ulcereus
Endocardite (aiguë) (subaiguë):bactérienne | infectieuse SAI | lente | maligne | septique | ulcéreuse

complicaties van inbrengen van bevruchte eicel na in-vitro-fertilisatie
Complications de tentative d'implantation d'un œuf fécondé après fécondation in vitro

in vitro | in een reageerbuis
in vitro

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In vitro (bacterieel, zoogdiercellen, humane lymfocyten) en in vivo (micronucleustest) onderzoeken naar genotoxische effecten hebben geen bewijs opgeleverd voor een mutageen potentieel.
Les études in vitro (sur bactéries, cellules de mammifères et lymphocytes humains) et in vivo (test du micronucleus) sur les effets génotoxiques n’ont pas mis en évidence de potentiel mutagène.

De combinatie (4:1) van buprenorfinehydrochloride en naloxonhydrochloride was niet mutageen in een bacterieel mutatie-assay (de Ames-test) en niet clastogeen in een in vitro-cytogenetisch assay in menselijke lymfocyten of in een intraveneuze micronucleustest bij de rat.
L'association de chlorhydrate de buprénorphine et de chlorhydrate de naloxone (ratio 4:1) ne s'est pas révélée mutagène dans le test de mutation bactérienne (test d'Ames), ni clastogénique dans le test cytogénétique in vitro sur les lymphocytes humains ou lors du test du micronucleus intraveineux chez le rat.

Werkingsmechanisme Moxifloxacine is in vitro werkzaam tegen een grote groep Gram positieve en Gram negatieve aërobe en anaërobe pathogenen. De bactericide werking van moxifloxacine komt voort uit de remming van beide type II topoïsomerases (DNA-gyrase en topoïsomerase IV), die nodig zijn voor replicatie, transcriptie en reparatie van bacterieel DNA.
Son activité bactéricide résulte de l'inhibition des deux topoisomérases de type II (ADN gyrase et topoisomérase IV) qui sont des enzymes essentielles pour la réplication, la transcription, et la réparation de l’ADN bactérien.

Ritonavir is noch mutageen, noch clastogeen gebleken in een serie van in vitro en in vivo proeven, waaronder de Ames bacterieel reverse mutatie proef waarbij gebruik wordt gemaakt van S. typhimurium en E. coli, de muis-lymfoma proef, de muis-micronucleus proef en chromosoomverstoring proeven in menselijke lymfocyten.
Le ritonavir ne s'est pas avéré mutagène ou clastogène dans la batterie de tests in vitro et in vivo (Ames utilisant S. Typhimurium et E. Coli, test sur le lymphome de la souris, test du micronucleus sur la souris et aberrations chromosomiques sur cultures de lymphocytes humains).