Traduction de «verslavingen bij volwassenen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: IQ bij benadering tussen 50 en 69 (bij volwassenen, verstandelijke leeftijd tussen 9 en 12 jaar). Waarschijnlijk in enige mate leidend tot leermoeilijkheden op school. Vele volwassenen zullen in staat zijn te werken, goede sociale-relaties te onderhouden en een bijdrage te leveren aan de maatschappij.
Définition: Q.I. de 50 à 69 (chez les adultes, âge mental de 9 à moins de 12 ans). Aboutira vraisemblablement à des difficultés scolaires. Beaucoup d'adultes seront capables de travailler et de maintenir de bonnes relations sociales, et de s'intégrer à la société. | arriération mentale légère

intensieve zorgeenheid voor volwassenen
unité de soins intensifs pour adultes

liesbreukband voor volwassenen
ceinture de hernie pour adulte

detector voor uitgeademd gas bij oesofageale intubatie voor volwassenen
détecteur d’intubation œsophagienne de gaz expiré pour adulte

aerosoltent voor volwassenen
tente à aérosol pour adulte

drinkbeker of eetbeker voor volwassenen
tasse pour boisson/alimentation pour adulte

specialist intensieve zorg voor volwassenen
spécialiste en soins intensifs pour adultes

Omschrijving: Een vorm van schizofrenie waarbij affectieve veranderingen op de voorgrond staan, wanen en hallucinaties vluchtig en fragmentarisch zijn, gedrag onverantwoordelijk en onvoorspelbaar is en maniërismen veel voorkomen. Het affect is vlak en inadequaat. Het denken is ongeorganiseerd en de spraak onsamenhangend. Er bestaat een neiging tot sociale afzondering. Doorgaans is de prognose slecht wegens de snelle ontwikkeling van 'negatieve' symptomen, voornamelijk vervlakking van het affect en verlies van wilskracht. Hebefrenie dient gewoonlijk slechts gediagnosticeerd te worden bij adolescenten of jonge volwassenen. | Neventerm: | gedesorganiseerde schizofrenie | hebefrenie
Définition: Forme de schizophrénie caractérisée par la présence, au premier plan, d'une perturbation des affects; les idées délirantes et les hallucinations restent flottantes et fragmentaires, le comportement est irresponsable et imprévisible; il existe fréquemment un maniérisme. L'humeur est superficielle et inappropriée. La pensée est désorganisée et le discours incohérent. Le trouble entraîne fréquemment un isolement social. Le pronostic est habituellement médiocre, en raison de l'apparition précoce de symptômes négatifs , concernant, en particulier, un émoussement des affects et une perte de la volonté. En principe, le diagnostic d'hébéphrénie doit être réservé à des adolescents et des adultes jeunes. | Hébéphrénie Schizophrénie désorganisée

Omschrijving: IQ bij benadering tussen 35 en 49 (bij volwassenen, verstandelijke leeftijd tussen 6 en 9 jaar). Waarschijnlijk leidend tot duidelijke vertraging in de ontwikkeling op kinderleeftijd, maar de meesten kunnen leren een zekere mate van onafhankelijkheid in de eigen verzorging te bereiken en zich adequate communicatie en simpele vaardigheden eigen te maken.
Définition: Q.I. de 35 à 49 (chez les adultes, âge mental de 6 à moins de 9 ans). Aboutira vraisemblablement à d'importants retards de développement dans l'enfance mais beaucoup peuvent acquérir des aptitudes scolaires et un certain degré d'indépendance et les capacités suffisantes pour communiquer. Les adultes auront besoin d'un soutien, de niveaux variés, pour travailler et vivre dans la communauté. | arriération mentale moyenne

pica bij volwassenen | psychogeen verlies van eetlust
Perte d'appétit psychogène Pica de l'adulte

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2) Verslavingen bij volwassenen Op dit gebied werd nog maar weinig onderzoek verricht; toch schijnt een deel van de resultaten die voor verslavingen bij tieners werden verkregen, ook hier te kunnen worden veralgemeend.
2) Toxicomanies chez l’adulte Peu d’études ont été réalisées dans ce domaine; cependant, il semble que l’on puisse, en partie, extrapoler les résultats obtenus dans le cas de toxicomanies d’adolescents.

3) Alcoholisme bij volwassenen Op dit gebied werden meer evaluaties uitgevoerd dan voor diverse andere verslavingen bij volwassenen. Ze hadden betrekking op de volgende therapeutische aanpakken bij de hulpverlening aan gezinnen: therapie om de aanpassing aan stress te verbeteren (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); aanpak van de twaalf stappen van Al-Anon voor het gezin (Miller et al, 1999) of in groepen (Dittrich et Trapold, 1984); psycho-educatie van de niet aan drank verslaafde familieleden (CRAFT) (Miller et al, 1999); eenzijdige familiale aanpak van de niet aan drank verslaafde partner (Thomas et al, 1990); aanpak voor een verandering onder druk (Barber et al, 1996, 1998); koppeltherapieën van het gedragstherapeutische type, gericht op het controleren van het nemen van disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) of een andere overeenkomst (Fals et al, 2001, 2002); familie- of koppeltherapeutische aanpak van het meer klassieke type (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).
3) L’alcoolisme chez l’adulte Les évaluations ont été, ici, plus nombreuses que dans le cas de toxicomanies diverses chez l’adulte et ont porté sur les approches thérapeutiques suivantes, en ce qui concerne l’aide aux familles : thérapie pour améliorer l’adaptation au stress (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); approche des 12 étapes d’Al-Anon pour la famille (Miller et al, 1999) ou en groupe (Dittrich et Trapold, 1984); psychoéducation des membres non alcooliques de la famille (CRAFT) (Miller et al, 1999); approche familiale unilatérale pour le conjoint non alcoolique (Thomas et al, 1990); approche pour un changement sous pression (Barber et al, 1996, 1998); thérapies de couple de type comportemental, centrés sur le contrôle de la prise de disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) ou sous un autre contrat (Fals et al, 2001, 2002); approche familiale ou de couple plus classique (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).

De evaluatie van de doeltreffendheid van de gezinstherapie is vooral gericht op schizofrenie, eetstoornissen, verslavingen en stemmingsstoornissen bij volwassenen.
L’ évaluation de l’efficacité de la thérapie familiale s’est surtout centrée sur la schizophrénie, les troubles du comportement alimentaire, les abus de substances et les troubles de l’humeur chez l’adulte.

Bij het evalueren van de doeltreffendheid van de familietherapie heeft men zich vooral geconcentreerd op schizofrenie, eetstoornissen, verslavingen en stemmingsstoornissen bij volwassenen.
L’évaluation de l’efficacité de la thérapie familiale s’est surtout centrée sur la schizophrénie, les troubles du comportement alimentaire, les abus de substances et les troubles de l’humeur chez l’adulte.