Traduction de «verschil in waarden » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

Omschrijving: De stoornis bestaat uit frequente, zich herhalende gokepisoden die het leven van de betrokkene beheersen ten koste van waarden en verplichtingen in sociaal opzicht, in beroep, in materieel opzicht en binnen het gezin. | Neventerm: | compulsief [dwangmatig] gokken | gokverslaving
Définition: Trouble consistant en des épisodes répétés et fréquents de jeu qui dominent la vie du sujet au détriment des valeurs et des obligations sociales, professionnelles, matérielles et familiales. | Jeu compulsif

Omschrijving: Dit zijn hoofdzakelijk geaccentueerde vormen van het normale ontwikkelingsverloop en geen verschijnselen die in kwalitatief opzicht op zichzelf abnormaal zijn. De diagnostische sleutel om het verschil te bepalen tussen de emotionele stoornissen met een specifiek begin op kinderleeftijd (F93.-) en de neurotische stoornissen (F40-F48) wordt gevormd door het feit dat de stoornissen al dan niet passen bij de ontwikkeling.
Définition: Exacerbation de tendances normales du développement plus que des phénomènes qualitativement anormaux en eux-mêmes. C'est essentiellement sur le caractère approprié au développement que repose la différenciation entre troubles émotionnels apparaissant spécifiquement dans l'enfance et troubles névrotiques (F40-F48).

Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door veronachtzaming van sociale plichten en botte onverschilligheid voor de gevoelens van anderen. Er bestaat een uitgesproken verschil tussen het gedrag en de heersende sociale normen. Het gedrag kan niet gemakkelijk worden bijgestuurd door slechte ervaringen, inclusief bestraffing. Er bestaat een geringe frustratietolerantie en een lage agressiedrempel, onder meer leidend tot geweld; er is een neiging de schuld bij anderen te leggen of geloofwaardig klinkende rationalisaties te geven voor het gedrag waardoor de betrokkene in conflict komt met de gemeenschap. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | amoreel | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | antisociaal | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | asociaal | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | psychopathisch | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | sociopathisch
Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par un mépris des obligations sociales et une indifférence froide pour autrui. Il y a un écart considérable entre le comportement et les normes sociales établies. Le comportement n'est guère modifié par les expériences vécues, y compris par les sanctions. Il existe une faible tolérance à la frustration et un abaissement du seuil de décharge de l'agressivité y compris de la violence; il y a une tendance à blâmer autrui ou à justifier un comportement amenant le sujet à entrer en conflit avec la société par des rationalisations plausibles. | Personnalité:amorale | antisociale | asociale | psychopathique | sociopathique

Omschrijving: De anesthetische huidgebieden hebben vaak grenzen die duidelijk meer aansluiten bij de voorstelling van de patiënt omtrent lichamelijke functies dan bij medische kennis. Er kan een verschil in functieverlies tussen de zintuigen zijn dat niet is terug te voeren op een neurologische laesie. Zintuiglijk gewaarwordingsverlies kan vergezeld gaan van klachten omtrent paresthesie. Gezichts- en gehoorverlies zijn bij dissociatieve stoornissen zelden volledig. | Neventerm: | psychogene doofheid
Définition: Les limites des territoires cutanés anesthésiés correspondent plus aux conceptions personnelles du patient sur le fonctionnement du corps qu'à des connaissances médicales. Il peut y avoir atteinte de certains types de sensibilité, avec conservation des autres, ne correspondant à aucune lésion neurologique connue. La perte de sensibilité peut s'accompagner de paresthésies. La perte de la vision ou de l'audition est rarement totale dans les troubles dissociatifs. | Surdité psychogène

Omschrijving: Resterende niet-specifieke en variabele gedragsverandering volgend op herstel van virale of bacteriële encefalitis. Het belangrijkste verschil tussen deze aandoening en de organische persoonlijkheidsstoornissen is dat het omkeerbaar is.
Définition: Altération résiduelle du comportement, non spécifique et variable, après guérison d'une encéphalite virale ou bactérienne. Le syndrome est réversible, ce qui constitue la principale différence entre ce tableau et les troubles organiques de la personnalité.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zij moeten daarbij ook rekening houden met het verschil in waarden tussen beide werelden: het primeren van hard wetenschappelijk bewijs in de wetenschappelijke wereld, tegenover de waarden en de bredere visie van de politieke wereld, zoals gelijkheid en sociale vrede.
À cet égard, il convient également de prendre en compte la différence entre les valeurs prônées dans ces deux mondes : d’une part, la primauté accordée dans le monde scientifique aux données probantes issues de la recherche, et de l’autre, les valeurs, et la vision plus large, en vigueur dans le monde politique, telles que l’égalité et la paix sociale.

Er is een groot interindividueel verschil in waarden van metabolismeklaring en dit kan een gedeeltelijke verklaring zijn voor de grote verschillen die zijn opgemerkt in levonorgestrelconcentraties onder gebruikers.
Il y a d’importantes variations interindividuelles des valeurs de la clairance métabolique et ceci peut partiellement expliquer les différences importantes de concentrations en lévonorgestrel observées chez les utilisatrices.

LDL (mg/dl) 98,8 110,0 +9 98,3 109,5 +7 HDL (mg/dl) 38,8 52,2 +32 39,0 50,0 +27 Totaal cholesterol (mg/dl) 163,8 186,5 +13 163,2 183,8 +11 Totaal cholesterol/HDL 4,4 3,8 -14 4,4 3,9 -12 Triglyceriden (mg/dl) 131,2 124,5 -9 132,8 127,5 -7 * Percentage wijziging is de mediaan van wijzigingen binnen een patiënt vanaf baseline bij patiënten met zowel baseline- en week 48-waarden; het is niet gewoon het verschil tussen respectievelijk de baselinewaarden en de gemiddelde waarden in week 48.
LDL (mg/dl) 98,8 110,0 +9 98,3 109,5 +7 HDL (mg/dl) 38,8 52,2 +32 39,0 50,0 +27 Cholestérol 163,8 186,5 +13 163,2 183,8 +11 total (mg/dl) Cholestérol 4,4 3,8 -14 4.4 3,9 -12 total/HDL Triglycérides 131,2 124,5 -9 132,8 127,5 -7 (mg/dl) * Le pourcentage de changement est la médiane des changements intra-patients par rapport aux valeurs initiales pour les patients disposant de valeurs initiales et à 48 semaines, mais il ne constitue pas une simple différence entre les valeurs initiales et les valeurs moyennes à la semaine 48.

Het verschil kon in verband gebracht worden met het aantal toedieningen: vanaf de derde transfusie komen de CCI-waarden overeen met de waarden van de controlegroep.
La différence a pu être reliée au nombre d’administrations: à partir de la troisième transfusion, les valeurs de CCI correspondent à celles du groupe contrôle.

Resultaten Dagnelie (1996) vindt een verschil van 1% tussen de actieve groep (10 dagen penicilline) en de placebogroep over een periode van 6 maanden in het voordeel van penicilline wanneer de totale patiëntengroep beschouwd wordt, en een verschil van 7% bij de GABHS-positieve patiënten (geen p-waarden gegeven).
Résultats Dagnelie et al (1996) ont observé une différence de 1% entre le groupe sous pénicilline (pendant 10 jours) et le groupe sous placebo sur une période de 6 mois, à l'avantage de la pénicilline, lorsqu'on considère la totalité du groupe des patients, et une différence de 7% chez les GABHS-positifs (pas de valeurs p données).

n=419 LDL (mg/dl) 98,8 110,0 +9 98,3 109,5 +7 HDL (mg/dl) 38,8 52,2 +32 39,0 50,0 +27 Totaal cholesterol (mg/dl) 163,8 186,5 +13 163,2 183,8 +11 Totaal cholesterol/HDL 4,4 3,8 -14 4,4 3,9 -12 Triglyceriden (mg/dl) 131,2 124,5 -9 132,8 127,5 -7 * Percentage wijziging is de mediaan van wijzigingen binnen een patiënt vanaf baseline bij patiënten met zowel baseline- en week 48-waarden; het is niet gewoon het verschil tussen respectievelijk de baselinewaarden en de gemiddelde waarden in week 48.
LDL (mg/dl) 98,8 110,0 +9 98,3 109,5 +7 HDL (mg/dl) 38,8 52,2 +32 39,0 50,0 +27 Cholestérol 163,8 186,5 +13 163,2 183,8 +11 total (mg/dl) Cholestérol 4,4 3,8 -14 4,4 3,9 -12 total /HDL Triglycérides 131,2 124,5 -9 132,8 127,5 -7 (mg/dl) * Le pourcentage de changement est la médiane des changements intra-patients par rapport aux valeurs initiales pour les patients disposant de valeurs initiales et à 48 semaines, mais il ne constitue pas une simple différence entre les valeurs initiales et les valeurs moyennes à la semaine 48.

Respons waarden (primaire eindpunt gedefinieerd als een 30% daling in CDRS-R score) liet een statistisch significant verschil zien in één van de twee pivotale studies (58% voor fluoxetine versus 32% voor placebo, p=0,013 en 65% voor fluoxetine versus 54% voor placebo, p=0,093).
Les taux de réponse (le critère principal, défini par une diminution de 30 % du score CDRS-R) ont démontré une différence statistiquement significative dans une des deux études pivots (58% pour la fluoxétine versus 32% pour le placebo, p=0,013 et 65% pour la fluoxétine versus 54% pour le placebo, p=0,093).

Voor patiënten met ernstige levercirrose waren de C max en AUC van bupropion aanzienlijk gestegen (gemiddeld verschil respectievelijk ongeveer 70% en verdrievoudiging) en variabeler dan de waarden bij gezonde vrijwilligers; de gemiddelde halfwaardetijd was eveneens langer (ongeveer 40%).
Chez les patients ayant une insuffisance hépatique sévère, la C max et l’AUC du bupropion sont fortement augmentées (C max augmentée en moyenne de 70% environ et l’AUC multipliée par 3) et une plus grande variabilité est observée comparativement aux volontaires sains. La demi-vie moyenne est également augmentée (d’environ 40%).

Non-inferioriteit werd aangetoond tussen fosamprenavir toegediend samen met ritonavir en lopinavir/ritonavir op basis van de verhouding van de patiënten die plasma-HIV-1 RNA-waarden < 400 kopieën/ml bereikten in week 48 (primair eindpunt). In de “Time to loss of virological response (TLOVR)” analyse van de ITT(E) populatie, was het percentage patiënten dat < 400 kopieën/ml bereikte 73% (315/434) in de fosamprenavir met ritonavir-groep vergeleken met 71% (317/444) van de patiënten die lopinavir/ritonavir kregen toegediend, met een 95% betrouwbaarheidsinterval van het verschil van [-4,84%; 7,05%].
Of Virological Response ») pour la population en intention de traiter exposée (ITTe), le pourcentage de patients atteignant des taux plasmatiques d’ARN VIH-1 < 400 copies/ml était de 73 % (315 / 434) dans le groupe fosamprénavir associé au ritonavir comparé à 71 % des patients (317 / 444) recevant lopinavir / ritonavir (intervalle de confiance à 95 % de la différence : [-4,84 % ; 7,05 %]).

Antivirale activiteit in vitro: Saquinavir laat antivirale activiteit zien tegen een aantal laboratoriumstammen en klinische isolaten van HIV-1 met typische EC 50 en EC 90 waarden tussen respectievelijk 1-10 nM en 5-50 nM, zonder duidelijk verschil tussen subtype B en non-B clades.
Activité antivirale in vitro : le saquinavir montre une activité antivirale vis à vis d’un panel de souches de laboratoire et d’isolats cliniques de VIH-1 avec des valeurs de concentrations efficaces à 50 % (CE 50 ) et de concentrations efficaces à 90 % (CE 90 ) généralement dans les intervalles respectifs de 1- 10 nM et de 5-50 nM, sans différence manifeste entre les sous-types B et non-B.