Traduction de «verplichting uitspraak » (Néerlandais → Français) :

Onderzoeksmaatregel – Noodzakelijkheid en opportuniteit – Beoordelingsbevoegdheid van de Commissie van beroep / Verplichting uitspraak te doen op straffe van rechtsweigering / Redelijke termijn / Opschorting van uitspraak – Strafprocedure
Mesure d’instruction – Nécessité et pertinence – Pouvoir d’appréciation de la Commission d’appel / Obligation de statuer sous peine de déni de justice / Délai raisonnable / Suspension du prononcé – Procédure pénale

Commissie van beroep – Administratief rechtscollege – Verplichting uitspraak te doen op straffe van rechtsweigering / Beslissingstermijn – Termijn van orde / Redelijke termijn – Beoordeling in concreto – Termijn lang maar niet onredelijk lang
Commission d’appel – Juridiction administrative – Obligation de statuer sous peine de déni de justice / Délai de décision – Délai d’ordre / délai raisonnable – Appréciation concrète – Délai long mais pas déraisonnablement long

Nomenclatuur – Bedoeling van de opstellers / Commissie van beroep – Administratief rechtscollege – Verplichting uitspraak te doen – Op straffe van rechtsweigering / Termijn van orde / Redelijke termijn
Nomenclature – Intention des auteurs / Commission d’appel – Juridiction administrative – Obligation de statuer – Sous peine de déni de justice / Délai d’ordre / Délai raisonnable

Commissie van beroep – Administratief rechtscollege / Artikel 159 van de gecoördineerde Grondwet – Wettigheid van besluiten / Evocatierecht en devolutieve werking van het hoger beroep / Redelijke termijn – Verplichting uitspraak te doen op straffe van rechtsweigering / Beoordeling van de bewijsvoering / Rechten van verdediging – Bepaling van de sanctie
Commission d’appel – Juridiction administrative / Article 159 de la Constitution coordonnée – Légalité des arrêtés / Droit d’évocation et effet dévolutif de l’appel / Délai raisonnable – Obligation de statuer sous peine de déni de justice / Appréciation de l’administration de la preuve / Droits de la défense – Détermination de la sanction

Redelijke termijn – Rechten van verdediging – Algemeen rechtsbeginsel – Beoordeling in concreto – Termijn lang maar niet onredelijk lang / Onderzoeksmaatregel – Beoordelingsbevoegdheid van de Commissie van beroep / Verplichting uitspraak te doen op straffe van rechtsweigering / Termijn van orde
Délai raisonnable – Droits de la défense – Principe général de droit – Appréciation concrète – Délai long mais pas déraisonnablement long / Mesure d’instruction – Pouvoir d’appréciation de la Commission d’appel / Obligation de statuer sous peine de déni de justice / Délai d’ordre

Artikel 174, 10° van de gecoördineerde wet – Vaststellingen / Commissie van beroep – Verplichting uitspraak te doen op straffe van rechtsweigering – Termijn van orde / Cassatiemiddelen / Recht op een eerlijk proces en op een onpartijdige rechter – Algemene rechtsbeginselen / Prejudiciële vraag aan het Europees Hof voor de rechten van de mens
Article 174, 10°, de la loi coordonnée – Constatations / Commission d’appel Obligation de statuer sous peine de déni de justice – Délai d’ordre / Moyens de cassation / Droit à un procès équitable et à un juge impartial – Principes généraux du droit / Question préjudicielle à la Cour européenne des droits de l’homme

De aanslagambtenaar is dan verplicht de territoriaal bevoegde tuchtoverheid om tussenkomst te verzoeken teneinde, in het concrete geval van de betrokken arts, een uitspraak te bekomen over de vraag of, en eventueel in welke mate, de gevraagde overlegging van stukken verzoenbaar is met het eerbiedigen van het beroepsgeheim (art. 334 WIB92; Com.IB nrs. 334/6 7).
Le fonctionnaire de l'administration des contributions est alors tenu de solliciter l'intervention de l'autorité disciplinaire territorialement compétente à l'effet d'apprécier si et éventuellement dans quelle mesure la production des documents demandés se concilie avec le respect du secret professionnel (article 334 CIR92; Comm. IR n° 334/6 7).

Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1 ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.
Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.