Vertaling van "verminderd wanneer bijv " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Verminderde werkzaamheid De werkzaamheid van COC’s kan worden verminderd wanneer bijv. tabletten worden gemist (zie rubriek 4.2), bij maagdarmstelselaandoeningen (zie rubriek 4.2) of gelijktijdige medicatie (zie rubriek 4.5).
Diminution de l’efficacité L’efficacité des COC peut diminuer, par exemple, en cas d’oubli de comprimés (voir rubrique 4.2), de troubles gastro-intestinaux (voir rubrique 4.2) ou de prise concomitante d’autres médicaments (voir rubrique 4.5).

Zoals met andere antihypertensiva kan de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen verminderd zijn, bijv. bij het begin van de behandeling of wanneer de dosis gewijzigd is, en ook wanneer het gebruikt wordt in combinatie met alcohol, maar deze effecten hangen af van de individuele gevoeligheid.
Tout comme avec les autres antihypertenseurs, l'aptitude à conduire des véhicules et à utiliser des machines peut être diminuée, par ex. au début du traitement ou en cas de modification de la dose, ainsi qu'en combinaison avec l'alcool. Ces effets dépendent toutefois de la sensibilité individuelle.

Net als bij NSAIDs zou het risico op acute nierinsufficiëntie, die meestal reversibel is, toegenomen kunnen zijn bij sommige patiënten met een verminderde nierfunctie (bijv. gedehydrateerde patiënten, patiënten op diuretica of oudere patiënten) wanneer ACE-remmers of angiotensine-II-receptorantagonisten worden gecombineerd met NSAIDs, met inbegrip van celecoxib (zie rubriek 4.4).
Comme pour les AINS, le risque d’insuffisance rénale aiguë, généralement réversible, peut être augmenté chez certains patients ayant une fonction rénale altérée (par exemple : patients déshydratés, patients sous diurétiques ou patients âgés) lors de l’association des IEC ou des antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II avec les AINS, y compris le célécoxib (voir rubrique 4.4).

lithium en andere geneesmiddelen om psychiatrische ziekten te behandelen (antipsychotische geneesmiddelen) of om depressies te behandelen (tricyclische antidepressiva) anti-inflammatoire niet-steroïdale geneesmiddelen (NSAID’s) vaak gebruikt als pijnstillers of om de ontsteking te verminderen zoals acetylsalicylzuur, indometacine en naproxen carbenoxolon (een ander ontstekingswerend geneesmiddel) geneesmiddelen tegen jicht (bijv. allopurinol, benzbromaron) immunosuppressiva die de activiteit van het immuunsysteem verminderen, zoals ciclosporine (om afstoting van een getransplanteerd orgaan te verhinderen) amfotericine B (om schimmelinfecties te behandelen) kankerbestrijdende geneesmiddelen (bijv. cyclofosfamide, fluorouracil, methotrexaat), geneesmiddelen tegen suikerziekte, waaronder insuline en orale geneesmiddelen om het suikergehalte in het bloed te verminderen calcium en vitamine D geneesmiddelen om hartfalen te behandelen (verminderde capaciteit van het hart om voldoende bloed te pompen doorheen het lichaam: hartglycosiden zoals digoxine) of om een onregelmatige hartslag te behandelen (antiaritmica zoals procaïnamide, kinidine, amiodaron, sotalol) corticosteroïden of corticotropine (ACTH) om ontstekingen te behandelen, zoals reuma jodiumhoudende contrastmiddelen (substanties die toegediend worden wanneer bepaalde X-stralen uitgevoerd worden; uw arts is hiervan op de hoogte) geneesmiddelen die de productie van prostaglandines verminderen (vetmoleculen die een belangrijke rol spelen in het hele lichaam) verdovende middelen (bijv. barbituraten) spierontspannende middelen (geneesmiddelen gebruikt tijdens operaties; uw anesthesist is hiervan op de hoogte) narcotica en narcotische analgetica (bijv. opiaten) pressoramines (geneesmiddelen met een krachtig stimulerend effect zoals adrenaline) stimulerende laxeermiddelen (laxeermiddelen die de darmspieren beïnvloeden, zoals sennabladeren) sympathomimetica (geneesmiddelen met een stimulerend effect, gebruikt om bijvoor ...
les diurétiques (médicaments déshydratants, comprimés favorisant l’élimination de l’eau), en particulier les diurétiques d’épargne de potassium (p. ex. spironolactone, triamtérène et amiloride), les diurétiques de l’anse et les thiazides les médicaments pouvant augmenter le taux de potassium dans le sang (p. ex. l’héparine) les suppléments de potassium ou les substituts de sel contenant du potassium le lithium et d’autres médicaments pour le traitement de maladies psychiatriques (médicaments antipsychotiques) ou le traitement de la dépression (antidépresseurs tricycliques) les anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) souvent utilisés comme antidouleurs ou afin d’atténuer l’inflammation, tels que acide acétylsalicylique, indométacine et naproxène la carbénoxolone (un autre anti-inflammatoire) les médicaments contre la goutte (p. ex. allopurinol, benzbromarone) les immunosuppresseurs qui réduisent l’activité du système immunitaire, comme la ciclosporine (afin d’éviter le rejet d’un organe transplanté) amphotéricine B (pour le traitement d’infections fongiques) les médicaments anticancéreux (p. ex. cyclophosphamide, fluorouracil, méthotrexate), les antidiabétiques, y compris l’insuline et les médicaments oraux visant à réduire le taux de sucre dans le sang le calcium et la vitamine D les médicaments pour le traitement de la décompensation cardiaque (réduction de la capacité cardiaque de pomper suffisamment de sang à travers le corps: glycosides cardiaques comme la digoxine) ou pour le traitement d’un pouls irrégulier (antiarythmiques comme la procaïnamide, la quinidine, l’amiodarone, le sotalol) les corticostéroïdes ou la corticotropine (ACTH) pour le traitement des inflammations telles que le rhumatisme les produits de contraste iodés (substances administrées lors de la performance de certains types de rayons X; votre médecin connaît ces substances) les médicaments réduisant la production des prostaglandines (molécules de graisse jouant un rôle important dans le co ...

Wanneer zich klinische verschijnselen voordeden van bijwerkingen of van een overdosis clobazam (bijv. slaperigheid, hypotonie en prikkelbaarheid bij jonge kinderen), werd deze dagelijkse dosis elke week met 25% verminderd.
Cette dose quotidienne a été réduite de 25% par semaine en cas de signes cliniques d’effets indésirables ou de surdosage en clobazam (somnolence, hypotonie et irritabilité chez les jeunes enfants).

- Wanneer u een verminderde productie van bloedcellen heeft, bijv. veroorzaakt door een vroegere behandeling.
- Si vous avez une production diminuée des globules sanguins, p.ex. causée par une administration antérieure.