Traduction de «verhoogd risico op ernstige trombotische arteriële voorvallen » (Néerlandais → Français) :

Gebaseerd op analyses van met placebo- en actieve stof gecontroleerde klinische langetermijnstudies, is het gebruik van selectieve COX-2-remmers gepaard gegaan met een verhoogd risico op ernstige trombotische arteriële voorvallen, inclusief myocardinfarct en beroerte.
D’après l’analyse d’essais cliniques au long cours effectués contre placebo et comparateur actif, les inhibiteurs sélectifs de la COX-2 ont été associés à un risque accru d’événements artériels thrombotiques graves, dont infarctus du myocarde et accident ischémique cérébral.

Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Bij patiënten met multipel myeloom wordt de combinatie van lenalidomide en dexamethason geassocieerd met een verhoogd risico op veneuze trombo-embolische voorvallen (voornamelijk diepveneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolische voorvallen (voornamelijk myocardinfarct en cerebrovasculair accident (zie rubrieken 4.5 en 4.8).
Evénements thrombo-emboliques artériels et veineux Chez les patients atteints de myélome multiple, l’utilisation concomitante du lénalidomide et de la dexaméthasone est associée à un risque accru de thrombo-embolie veineuse (essentiellement thrombose veineuse profonde et embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle

Gegevens afkomstig van klinische studies en epidemiologische gegevens suggereren dat het gebruik van diclofenac, vooral in hoge dosissen (150 mg per dag) en tijdens langetermijnbehandelingen kan geassocieerd zijn met een klein verhoogd risico op ernstige arteriële trombotische incidenten (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte) (zie rubriek 4.4).
Les données des essais cliniques et les données épidémiologiques laissent penser que l’utilisation du diclofénac, en particulier à haute dose (150 mg par jour) et dans le traitement à long terme, pourrait être associée à un risque légèrement accru d’événements thrombotiques artériels (par exemple infarctus du myocarde ou attaque) (voir rubrique 4.4).

Gegevens afkomstig van klinische studies en epidemiologische gegevens suggereren dat het gebruik van diclofenac, vooral in hoge dosissen (150 mg per dag) en tijdens langetermijnbehandelingen kan geassocieerd zijn met een klein verhoogd risico op ernstige arteriële trombotische incidenten (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte).
Les données des essais cliniques et les données épidémiologiques laissent penser que l’utilisation du diclofénac, en particulier à haute dose (150 mg par jour) et dans le traitement à long terme, pourrait être

Renovasculaire hypertensie / renale arteriële stenose Er bestaat een verhoogd risico op ernstige hypotensie en op nierinsufficiëntie wanneer patiënten met renovasculaire hypertensie en met voorafbestaande bilaterale renale arteriële stenose of met stenose van de nierarterie van de enige nier, behandeld worden met ACE-inhibitoren.
Hypertension rénovasculaire et sténose artérielle rénale On observe une augmentation du risque d’hypotension sévère et d’insuffisance rénale quand on traite par IECA des patients atteints d’hypertension rénovasculaire et de sténose artérielle rénale bilatérale préexistante ou de sténose de l'artère d'un rein unique.

Blootstelling aan NSAID’s gedurende korte of lange termijn gaat gepaard met een verhoogd risico op ernstige GI voorvallen.
Qu’il soit de courte ou de longue durée, tout traitement par AINS entraîne une augmentation du risque d’effets indésirables GI graves.

Algemene bijwerkingen van niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) Het gebruik van bepaalde niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) kan in verband gebracht worden met een licht verhoogd risico op afsluiting van de arteriële bloedvaten (arteriële trombotische voorvallen), bijv. hartaanval (myocardinfarct) of beroerte (apoplexie), in het bijzonder in hoge dosissen en bij een langdurige behandeling.
Effets indésirables généraux des médicaments anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) L’utilisation de certains médicaments anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) peut être associée à un risque légèrement plus élevé d’occlusion des vaisseaux artériels (incidents thrombotiques artériels),

Gegevens uit klinische studies en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van ibuprofen, vooral bij hoge doses (2400 mg per dag), en voor langere duur, geassocieerd kan worden met een licht verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte) (zie rubriek 4.4).
Des études cliniques et des données épidémiologiques suggèrent que l’utilisation d’ibuprofène (particulièrement en cas d’utilisation de doses élevées (2400 mg par jour) et de traitement à long terme) peut être associée à un risque légèrement accru d’incidents thrombotiques artériels (par exemple, infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral) (voir rubrique 4.4).

Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Er is een verhoogd risico van veneuze trombo-embolie (zoals diep-veneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolie (zoals myocardinfarct en cerebrovasculair voorval) gerapporteerd bij patiënten die met thalidomide behandeld werden (zie rubriek 4.4).
Évènements thrombo-emboliques veineux et artériels Un risque accru de thrombo-embolie veineuse (tels que thrombose veineuse profonde, embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle (tels qu’infarctus du myocarde, accident vasculaire cérébral) a été décrit chez les patients recevant du thalidomide (voir rubrique 4.4).

Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Patiënten die met thalidomide worden behandeld hebben een verhoogd risico van veneuze tromboembolie zoals diepveneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolie (zoals myocardinfarct en cerebrovasculair voorval) (zie rubriek 4.8).
Évènements thrombo-emboliques veineux et artériels Le risque de thrombo-embolie veineuse (tels que thrombose veineuse profonde, embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle (tels qu’infarctus du myocarde, accident vasculaire cérébral) est majoré chez les patients traités par thalidomide (voir rubrique 4.8).